38. Bölüm Ölüme Veda

7.8K 870 192
                                    

Geçen bölüm beğendiği replikleri Twitter Instagram ve Facebook üzerinden paylaşan çok değerli okurlarım, arkadaşlarım.

Damlaaydın
NurArzu
Zeyneb999
MryHnker

Emeğinize ellerinize sağlık arkadaşlar. Ne söylesem az kalır. Seviyorum sizleri. 🍀🎈


Bu bölüm sonrası "eline sağlık çok güzel olmuş" değil de ciddili yorum rica ediyorum. Bu bölüm benim için milat gibi bir şey. Artık bazı şeyler başlayacak ama ben sizlerden olması olmaması gerekenleri yazmanızı rica ediyorum. Sizlerin isteği doğrultusunda ilerleyecek hikayemiz. Fikirlerinizi beyan etmezseniz de benim yazacağıma razı olacaksınız 😈

Sevgili Zehram( Soyadını özellikle yazmıyorum. O kendini biliyor.) Sevgili Doğum günü çocuğu. Sevgili okurum. Dert ortağım sevgili bükücüm güzel kız. İyi ki doğdun 🎉🎂🎊🎈🎁 Musmutlu yaşlara yıllara. Yeni yaşında ve sonrasında önce sağlık sonra huzur sevgi başarı ve aklına gelmeyen tüm güzellikler seninle olsun diliyorum. Bu bölüm sana Doğum günü hediyem olsun. Çok severek hissederek yazdım. Okursan sen de anlarsın. Şunu unutma seni çoooook seviyorum. Bölümü okumadan gözlerini kapat Dilek tut. Tüm dileklerin kabul olsun🐞🐞🐞🐞🐞Sevgilerimle🐞🎊🎉🎈🎂🎁🍀🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 İyi doğdun



Multimedyada Tarkan "Sorma" var. Müziğimiz hazır, kahveler zaten hazır. Bölüm de dünden hazır. Buyrun efenim bölüm sizlerin🎈🍀🐞❤️🌹💙





"Sadece konuşma!"

"Söylediklerimi yap yeter!"

"Lütfen bir kez beni dinle!"

"Kahretmesin! Bu olmamalıydı!"

"Yapacağım! Bunu başaracağım!"

"Güzel kızım!"

Zeynep, ıslak kirpiklerinden dolayı flu gördüğü kişiyi görmeye çalıştı. İş arkadaşının sesi kesilmişti ve beklediği kişiler....

Sesini tanımıştı ama görmek gibisi yoktu... Heyecanla gözlerini silip gülümsedi, sonra ağladı, karmakarışık... Annesi diğerleriyle birlikteydi ama kendisine bakmıyordu. Yine  evlerinin bahçesi ve sıradan bir gün. Keşke hep aynı geçseydi günleri...

Sıradan bir gün ve güneşli... Herkes masanın etrafında oturuyor, kahvaltı hazır. Ama...


Ama bu kez bu sahne tanıdık değil... Bilmiyor, daha önce yaşanmamış. Gülerek annesine bakarken herkes masadan kalktı. Geri adımlarla evlerine doğru giderken gülümsemesi soldu. Elindeki çatalı bırakıp ayağa kalktı. "Anne" dedi gelmedi gerisi. Panik yaptı, nefesi kesildi, ellerini uzattı.


"Nereye gidiyorsunuz? Anne kahvaltı yapıyorduk. Baba? Baba sen neden gidiyorsun?"

Kimseden ses çıkmıyordu. Sadece buruk gülümsemeler vardı yüzlerde... Annesi...

Anne yüreğiydi işte... Kızına dayanamayıp uçarcasına yanına geldi. Ellerini tuttu. Gözleri doluydu. Saçlarını okşadı, hüzünle baktı.

"Biz gidiyoruz ama nedenini sorma. Sen burada kal."

Zeynep annesinin kokusunu buram buram içine çekip inanamaz gözlerle baktı. İnanamaz, yaşlı, üzgün...


KOD 52 -BİR AŞK MASALI-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin