Geçen bölüm Twitter ve Instagram üzerinden beğendikleri replikleri paylaşan değerli okurlarım arkadaşlarım.
MryHanker
NurArzu
Zeyneb999
Emeğinize sağlık arkadaşlar. Ne söylesem az kalır. Çok teşekkür ediyorum ❤️️❤️❤️️❤️❤️️❤️
Bu bölüm geçiş bölümü olsa da kilit bir bölüm. Spoiler yerleştirildi ama anlarsanız😎
Yorumlarınızı tek tek okudum hepinize teşekkür ederim. Bana ilham oldular. Neler geldi aklıma bir bilseniz ❤️️❤️️
Evvet! Kahveleri göreyim ☕️️👈🏻 O zaman müziğimizi açalım ve bölümü okumaya geçelim. Buyurun efenim bölüm sizlerin🎯☕️️🔫
EMNİYET MÜDÜRLÜĞÜ
Seyfi'nin odasındaki hareketlilik Zeynep'in odaya girmesiyle son bulurken, Zeynep odada oturanlara boş gözlerle baktı. Masanın etrafındaki birkaç tane boş olan koltuğun birine geçip oturdu. Yüzündeki yorgunluk gözle görülür bir haldeydi. İlk kez saçlarını sımsıkı toplamıştı.
"Zeynep de geldiğine göre bir kişi kaldı. O da gelmek üzeredir. Dakiktir hiç şaşmaz."
Zeynep bıkkın bir ifadeyle arkadaşlarına bakarken Efecan kalkıp yanına oturdu.
"Dün gece görüşemedik. Cebine ulaşamadım. Geçmiş olsun. Nasılsın?"
Zeynep boş gözlerle arkadaşına bakıp buruk bir ifadeyle gülümsedi.
"En fazla nasıl iyi olunursa o kadar iyiyim işte. Bizim işler böyle. Her an bir aksiyon. Telefonumu kapatmıştım."
Efecan mahçup bir ifadeyle bakan gözlerini kaçırıp tekrar Zeynep'e döndü.
"İyi olmadığın o kadar belli ki. Seni ilk kez böyle görüyorum. Kerem Başkomiser kurtarmış seni. Sen bulundun diye onu yalnız bıraktım ama o it bizi yanlış yönlendirmiş ve biz de aptal gibi kandık."
Zeynep masadaki kalemi alıp parmaklarının arasından çevirmeye başladı. Cevap verirken gözlerini kalemden ayırmadı.
"Adam çok zekiydi. O zekasını başka şeyler üzerinde kullansaydı. Neyse. Gittiğiniz yerde ne vardı?"
"Psikopat senin resmini koymuş. Kırmızı boyayla boyamış. O an dünya başıma yıkıldı sandım. Anlamadığım Kerem başkomiser olayı nasıl çözdü? Seni nasıl buldu? Sebastian'ın oyununu bir sen bozdun, bir de o."
Zeynep nihayet başını kaldırıp Efecan'a baktı. Bir şeyler söyleyeceği sırada açılan kapıdan giren kişi ve Seyfi'nin konuşmasıyla dikkati dağıldı.
"Ve beklediğimiz kişi de geldiğine göre toplantıya başlayabiliriz."
Kerem içeri girip Zeynep'in karşısındaki koltuğa oturdu. Yine ciddiydi. Yine gülmüyordu ve düşünceliydi.
"Kerem tebrik ederim. Zeynep'le ayriyeten konuşacağım. Cebini kaç kez aradım bilmiyorum. Ama kapatmıştı. Seninle konuştum fakat çok detaya giremedik."
Kerem ellerini masanın üzerinde birleştirip dalgın gözlerle bakarken kısık sesiyle konuştu.
"Tebrik edecek bir şey yok baba. Normal işimi yaptım. Kim olsa aynısını yapardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOD 52 -BİR AŞK MASALI-
Gizem / Gerilim"Seni sevmiyorum" dedi. Bugüne kadar duyduğu en güzel sözdü... Kalbi deli gibi, doludizgin çarparken heyecanla nefes aldı. Kendi gözlerinin de söylediği, dilinden bağımsız o sözler döküldü. "Ben de" dedi, "ben de seni seviyorum." Genç adam siyah d...
