KOD 52 -BİR AŞK MASALI-

74. Bölüm Kardeş

74. bölümle sizlerleyiz. Sizlere upuzun bir bölüm getirdim. Bu bölümden bir şey anlayacak mısınız bilmiyorum. Olaylar biraz karışacak beni tanıyorsunuz birden toparlıyorum.

Multimedyayı dinleyerek okumanızı tavsiye ediyorum. Kahveler hazırsa buyrun bölüme🌷

Kerem, dosyayı kapatıp yıkılmış bir halde Aksel'e baktı. Omuzları düşerken zorla nefes aldı. Gözlerini kırpıp duruyor, bir şey anlamıyordu. Hayal kırıklığı kaplarken her yanını, sendeleyip duvardan tutundu. Kırık  bir halde Aksel'e baktı.

"Yıkıldım Aksel. Ben bunu anlayamıyorum. Güvendiğin, her şeyin olan biri bunu nasıl yapar?"

"Defalarca araştırdım sonuç yine ona çıktı. Buraya gelmeden önce çok düşündüm ama artık kaçarı yok. Gerçeğin ta kendisiyle yüz yüzesin."

"Ben bunu beklemiyordum. Herkesi bekliyordum ama bu çok ağır geldi."

Kerem, duvara yumruk savurup dişlerini sıktı. Aksel'e bakarken gözlerindeki acı büyüdükçe büyüyordu.

"Ben bunu hazmedemem! Nasıl yüzüne bakacağım ne konuşacağım? Şu an her yanı ateşe vermek istiyorum. İnsanın güvendiği dalın kırılması çok ağır. Çekip gideceğim ama bu iş için kaç zamandır çalışıyorum. Hayatımı koydum ortaya ve dönemem."

"Ben de ilk gördüğümde inanamadım. Kod 52'nin içine kadar sızdı. Oysa araştırmalarda temizdi. Ortaya çıkaran Emre Abi'nin son davası. Sicili tertemiz bir tane şüphe edecek işi yok. O kadar temiz ve profesyonel yapmış ki."

"Yıllardır yanında ve en yakını."

"Öldürmek için fırsat kolluyordu belki de."

"Hayır sanmıyorum. Vicdanını rahatlatmak için yanındaydı. Çünkü biliyordu Zeynep'i. Onun nasıl yıkıldığını ve bu işi çözemeyecek kadar güçsüz olduğunu. Ben geldim ve bir şeyler sezinledi eminim. Sonra düğmeye bastı ama olmadı. Allah kahretsin!"

Aksel, Kerem'in yanına gelip elini omzuna koydu.

"Abi sakin ol. Sen profesyonel, işinde en iyilerden birisin. Tek bir yanlış işin olmadı. O yüzden eskiden nasıl davranıyorsan öyle devam edeceksin. Çünkü bu kez işin içinde Zeynep var."

Kerem, derin bir soluk alıp bir süre pencereden dışarı baktı. Dişlerini sıkıyor bir şeyler düşünüyordu.

"Benim için çok zor olacak. Yaptığım işlerin en kolay olanlarından biriydi ama artık en zor işim bu olacak. Bu işi de hatasız yapacağım Aksel. Çünkü Zeynep var ve onu kaybedemem."

Bir süre daha pencereden bakıp acı dolu ifadesiyle Aksel'e döndü. İkisi de sessiz birbirine bakarken Efecan'ın kahkaha sesi gelince Kerem sessizce konuştu.

"Aynı şeyi mi düşünüyoruz?"

"Aynen."

"Her şeyi biliyor?"

"Emin değil ama eminmiş gibi hareket edecek."

"Sadece Zeynep'i değil önüne çıkan herkesi yok edecek."

"Hiç şüphen olmasın."

Kerem, sıkıntıyla bakarken dosyayı rulo haline getirip sesizce konuştu.