"O anak nakauwi kana pala" narinig kong sabi ni mama na kakapasok lang ng bahay. Tumingin kami ni Eunae sa direksyon nya at binati siya. May dala-dala din siyang pagkain, binigay daw ng mama ni Eunae.
"Cge po tita, Najjang uuwi na ako baka pagalitan na ako ni mama eh hehe" nag paalam kami sa isa't isa ni Eunae. Hinatid ko lang siya hanggang sa tapat ng pinto namin. Wala kasi kaming gate.
"Bye Eunae! Ingat ka jan baka marape ka!" Sigaw ko sakanya paglabas nya ng bahay. Binelat-an nya lang ako tsaka siya tuluyang umalis. Bumalik ako sa loob ng bahay at agad kinuha ang envelope sa bag ko.
"Maaa! May bibigay ako sayooo" hinili ko si mama sa sala para itigil nya muna ung ginagawa nya. Nang makaupo kami sa sahig inabot ko sakanya ung envelope.
"Jajaaang!~" nakangiti ako ung umabot sa puntong mawalan ako ng mata dahil sa sobrang tuwa. (A/N: Eyesmile 💕) matawa tawa namang kinuha saakin ni mama ung envelope.
"Ano ba toh anak at tuwang tuwa ka?" Tanong nya saakin pero di ko siya sinagot. Hinintay ko lang siyang buksan at tignan sa sarili nyang mga mata.
Pagkabukas ni mama nung envelope, sinilip nya ung laman. Natawa naman siya sabay hampas ng braso ko. Ganito lang talaga si mama, pag masyadong masaya nanghahampas.
"Salamat anak at tinutulungan mo ko. Sobrang swerte ko talaga sayo" sabi nya saakin habang hinihimas ung pisnge ko.
"Wala po yun ma. Alam ko naman pong kailangan nyo ng tulong ko" pabiro kong sabi sabay nag tawanan kaming dalawa. Tinapik ni mama ang ulo ko at ngumiti saakin.
"Ang swerte naman ng mapapangasawa ng anak ko" sabi ni mama dahilan para mag hinaing ako sakanya. Ayoko lang tlga pinag uusapan ang future ko. Ewan ko ba kung bakit. Pag iniisip ko nahihiya ako bigla.
"Ma naman eeeeh"
"Oo na hindi na hahaha. Osya matulog kana, may exam kapa bukas diba?" Tumango lang ako kaya tumayo na kami ni mama. Paalis na sana ako para mag linis na muna ng katawan bago matulog ng hawakan ni mama ang kamay ko.
"Pero nak, wag kang magpagod para saakin kasi pag naospital ka wala akong pambabayad" pabiro nyang sabi. Nag pout ako at nag kunwaring malungkot pero tinawanan nya lang ako.
"Cge na, maligo kana muna bago ka matulog"
------------------------------------
Naglalakad ako sa corridor mag isa. Wala namang may gustong sumabay sa akin sa mga kaklase ko eh. Ng biglang may kumalabit saakin. Pagtalikod ko si Taehyung lang pala.
"Good Morning Nahyun-ah!" Pag bati nya saakin. Binati ko lang din siya ng mahinang good morning at ngumiti sakanya.
"Nahyun-ah, Can i borrow your pencil?" Mala inosente nyang tanong saakin. Bakit wala ba tong lapis? Ang yaman yaman walang lapis?
"Bakit? Wala kabang lapis?" Tanong ko sakanya habang nag hahanap ng matinong lapis sa loob ng bag ko.
"Actually I have one but Jimin doesn't want to return it no matter how I beg" sabi nya sabay pout. Natawa nalang ako at inabot sakanya ung lapis ko.
"Eto oh. Sorry kung hindi yan katulad ng klase ng lapis ng mga mayayaman" pag hingi ko ng sorry habang kinakamot ang batok ko sa kahihiyan.
"No it's okay! Thank you!" Tinapik nya ako sa ulo at tumakbo na paalis. Napangiti nalang ako sa sobrang ka-childish-an nya. Buti nalang dalawa ung lapis ko. Umiling iling ako at tumuloy na sa loob ng classroom ko.
-----------------------------
(Time Skip)
Last subject na toh para sa exam namin. Hindi na ako makapag hintay mag uwian. Ang subject namin ngayon ay Science. Hindi rin pala ako makapag hintay mag uwian para makita kung anong gagawin nila Euijin ngayon ng bigla akong may maalala.
"By the way Nahyun, i have a favor to ask you" sabi saakin ni Euijin habang nasa byahe kami papuntang Cafe nila Dohee. Tumango ako para sabihing ituloy nya ang sasabihin nya.
"Can you distract Sohye and the others after school tomorrow? So we can continue our plan. I'm sure you can do it?" Gusto kong tumanggi kasi di ko naman alam kung panong distract ang gagawin ko kaso lang kung makatingin saakin si Euijin eh. Parang nilalaan nya ang lahat saakin.
Wala na akong nagawa kundi um-oo nalang. Gagawin ko narin para makabawi sa mga ginawa nila para saakin.
Omg pano toh? ㅠㅠ mag isip ka Nahyun, mag isip kaaaa!
Kaso kahit anong palo sa ulo ko walang pumapasok sa isip ko. Hindi ko namalayan na naitarak ko ung lapis ko sa table dahilan para maputol toh.
Oh my god! Pano toh? Wala akong pantasa!! ㅠㅠ
Kinagat ko ang ilalim kong labi at tumingin sa katabi ko. Meron siyang pantasa na nakapatong sa lamesa nya. Huminga ako ng malalim at kinalabit siya.
"U-uhm. Pwede ba ako m-makahiram ng pantasa?" Nauutal kong sabi. Nahihiya akong tignan siya kaya sa sahig ako nakatingin.
"Do you think I'll let a dirty beggar like you touch my things?" Hala grabe naman siya ㅠㅠ sumakit ung puso ko sa sinabi nya ah. Tumunog bigla ung timer ni Ms. Kwon. Pinasa namin ang test paper namin bago ako bumalik ng upuan ko. Tumingin ako sa bintana at nakita sila Euijin na tumango saakin.
okay bahala na..
"Please?" hinawakan ko ung pantasa nya dahilan kaya siya sumigaw saakin. Lahat ng kaklase ko nakatingin saamin. Nakita ko rin si Sohye na nakangise saakin.
Maya maya pa unti unti na nila ako pinag babato ng mga bagay na gusto nilang ibato saakin. Ginawa na tong oppurtunity nila Euijin para makapasok. Si Ms. Kwon kasi pumasok muna sa mini office nya kasi may tumawag sakanya.
Ang sakit na ng ulo ko kasi may tumama saakin na makapal na libro. Naka upo lang ako sa sahig habang tinatakpan ng braso ko ung ulo ko. Nakita ko rin sa peripheral view ko na nakatingin saakin si Euijin na may halong pag aalala.
Natigilan sila sa pag babato saakin ng lumabas si Ms. Kwon. Agad naman silang nag sibalikan sa upuan nila habang ako naman nakaupo parin sa sahig. May mga maliliit rin akong sugat at pasa. Pero pasalamat nalang ako hindi sila malalaki.
"What are you doing Kim Nahyun?! Wag kang uuwi nang di mo nililinis yang kalat mo!" Sigaw saakin ni Ms. Kwon kaya tumango nalang ako. Nag silabasan na sila ng classroom habang ako naman naiwan sa loob.
Napabuntong hininga ako at niligpit ung mga gamit na pinsg babato nila saakin ng may pumasok sa classroom.
"Oh my god! I'm sorry di kita natulungan kanina! Are you okay?" Sabi saakin ni Euijin habang chini-check ako. Tumawa lang ako ng mahina at sinabing okay lang ako.
"Nice distraction you did there" narinig kong sabi ni Yoongi na nasa tapat ng pinto. Siniko naman siya ni Dohee na nasa tabi nya.
Tinulungan ako ni Euijin na mag ayos at mag linis ng classroom habang ung dalawa naman pinabalik ni Euijin sa classroom nila habang dala dala ang test paper ni Sohye.
"Cge na Euijin, mauna kana doon ako na dito"
"are you sure?" Ngumiti ako at tumango sakanya. Nag sorry siya saakin at nauna nang lumabas. Nakatalikod ako sa may pintuan ng may makita akong shadow sa bintana. May nilapag ito sa tapat ng pinto.
Hindi ko nalang pinansin at pinag patuloy ang pag linis ng classroom. Baka kaklase ko lang naman yun eh. Pag tapos kong mag linis sinara ko na ung pintuan ng may matapakan ako. Tinignan ko ung natapakan ko at pinulot toh.
Bakit naman mag iiwan ng lapis yun dito?
Tinignan ko ng maigi ung lapis ng biglang mag sink in sa utak ko. Lapis ko toh ah? Eto ba ung hiniram ni Taehyung? Napangiti ako habang tinitignan ung lapis. Nawala din pansamantala ung sakit ng katawan ko.
Ung lapis ko naputol pero binuo nya gamit ang sticker na may disenyong puso.
-------------------------------
Read. Vote. Comment :)
Thanksss 💕 sorry natagalan hahaha!
BINABASA MO ANG
Transfer
FanfictionHighest Rank: #1 in Fanfiction. Storya ng isang mahirap na babae na na-transfer sa mundong puno ng mga snobbish, rich kids. This story is Base on a kdrama "Shopping King Louie" so some of the scenes and dialogue may look familiar to you :)
