Single? Nope! ✔ | _xxcrazyemmaxx

Chapter 40

Geniettt ervannnnn!!

-

Cameron Davids

Shit, shit, shit!

Net te laat, ik was zo dichtbij!

Nu was ze weg, en had ze verantwoordelijkheden...

Ze kon niet meet terugkomen...

Wat dacht ik in de eerste plaats eigenlijk? Dat ze dat ineens wel zou doen?...

Ik moest haar even spreken, al was het maar even...

Snel zocht ik naar mijn telefoon...

Rach stond onder de sneltoets, al jaren...

Rachel Follows

Zwijgend staarde ik uit het raam... Er stond iemand buiten naar het vliegtuig te kijken... Hij leek een beetje op Cameron...

Ik drukte mijn mobiel aan en een foto van ons tweetjes verscheen. Misschien was het weleens tijd deze te veranderen...

Alsof het een "teken" was, werd ik op dat moment gebeld. Door...

Cameron????

Huh??

Nerveus beet ik op mijn lip. Moest ik wel opnemen?

'Met Rachel...'

'Rach?? Zeg me alsjeblieft dat je niet vertrokken bent!'

'Cameron, waar heb je het over, natuurlijk ben ik vertokken-'

'Fuck!...'

'Wa-'

'Ik ben op het vliegveld!'

'Op het vliegveld??? Was jij degene die ik net zag??' Ik ging een stukje rechtop zitten.

'Waarschijnlijk...' Mompelde hij zacht.

'Cameron?...'

'Ja?...'

'Waarom was je hier?...'

'Gewoon, ik weet... Geen idee...'

'Waarom was je hier?'

'Ik wilde het niet met je uitmaken'

'Wat?? Waarom... Huh?...'

'Er was maar één plaats over... We konden niet samen gaan'

Ik voelde een tik op mijn schouder, een stewardesse stond naast me.

'Zou u alstublieft uw telefoon willen uitzetten? U stoort de andere passagiers...'

'Oh, sorry...'

Ik beet op mijn lip, en legde langzaam af.

Shit...

Toen ze wegliep, stond ik snel op uit de stoel. Waar waren de toiletten???

Aha, daar! Achteraan in dit gedeeltje van het vliegtuig zag ik de bekende symbolen staan.

Met mijn telefoon in mijn hand geklemd, ging ik erheen.

Al snel stond ik voor de deur, en liep de vrouwentoiletten binnen.

Er was niemand, dus draaide ik het hokje op slot.

Razendsnel belde ik Cameron terug, en hield mijn gsm tegen mijn oor.

'Neem alsjeblieft op... Neem op, neem op...'

'Rachel?...'

'Cameron! Sorry, een stewardesse zei dat ik moest ophangen, ik ben bij de toilettes nu, wat zei je daarnet??...'

'... Dat we niet samen naar de Ivoorkust konden gaan, er was een plaats te weinig...'

'Oh... Maar... Waarom zei je me dat niet gewoon?...'

Er werd op de deur geklopt, en ik schok. 'Bezet...' Zei ik, en ik hoorde iemand kuchen.

'Je mag helemaal niet bellen hier, ik moet echt nodig!'

'Het spijt me, ik ben zo klaar'

'Dat kan me niet schelen, ik haal de stewardesse als je niet komt'

'Geef me een minuutje' Zei ik vlug tegen Cameron, en ik opende vervolgens de deur.

'Was dat zo moeilijk?' Klaagde de vrouw, en ik moest mezelf inhouden niets te zeggen.

Ik liep terug naar mijn zeteltje, en wachtte tot de stewardesse even niet keek.

Ik leunde een stukje tegen het raam en legde subtiel mijn telefoon weer tegen mijn oor.

'Cameron? Sorry, bellen gaat hier niet zo makkelijk... Maar waarom vertelde je me niet dat er een plaats te weinig was?...'

'Dan was je nooit gegaan, dit is je grote droom...'

Ik sloot mijn ogen en leunde tegen de deur.

'Daar heb je het verkeerd, Cameron...'

Ik hoorde hem slikken aan de andere kant van de lijn.

'Wat?...'

'Deze reis... Het is niet mijn droom...'

'Maar, ik... Ik begrijp het niet-'

'Jij, Cameron... Jij bent mijn grootste droom...'

'Jij die van mij...'

-

Ik had dit idee al even, en ik realiseer me nu pas dat die laatste regels zeer gelijkaardig zijn uit een scène van Rapunzel...

Ach ja, maakt weinig uit. :)

Hopelijk vonden jullie het toch een goed hoofdstuk, het was het 40ste van dit boek! :)

Bedankttt voor het lezennnnn,

Love youuuuuuuu!!

XxxEmma