Single? Nope! ✔ | _xxcrazyemmaxx

Chapter 53

Geniet van dit hoofdstukjehhh!!! X

-

Cameron Davids

Plotseling bracht Myra haar lippen dichter naar de mijne, en ze sloot haar ogen.

Vlak voordat we elkaar raakten, trok ik weer terug. Myra sloeg haar handen voor haar mond en ik legde mijn gezicht in mijn op mijn palmen.

Ik had bijna Myra gekust!...

Hoe kon ik Rach dit aandoen???

Wat bezielde me toch!????

Wat bezielde Myra???

Plots kwam er een vrolijk iemand naast me zitten. 'Hey, is er iets?' Vroeg ze, en ze drukte haar lippen op mijn wang.

'Ik ben gewoon even misselijk...' Mompelde ik, terwijl ik mijn blik van haar afwendde.

Ik kon haar niet aankijken, mijn maag, nee, mijn hele lichaam was gevuld met schuldgevoel...

Hoe kon ik het ooit in mijn hoofd krijgen om iemand anders dan Rach te kussen??!

Rach betekende alles voor mij, hoe kon ik haar zoiets aandoen??

'Oh, sorry!... Kan ik iets voor je doen?' Vroeg ze bezorgd, en ik voelde me nu alleen maar slechter.

'N- nee, ik wil liever gewoon naar huis...'

'Ja, ik voel me eigenlijk ook niet zo geweldig...' Mompelde Myra, en Rach knikte.

'Ik ga onze bestelling wel even annuleren, dan kunnen we zo naar huis gaan' Ze gaf een liefdevolle kus op mijn wang en liep vervolgens naar de toog.

'Ik kan niet geloven dat we bijna...' Mompelde Myra, en ik beet hard op mijn lip.

-

Rachel Follows

'Ben je zeker dat je niet bij mij wilt logeren? Ik kan nog wel een extra matras in mijn kamer leggen, dat vinden mijn ouders vast niet erg...'

Stelde ik nogmaals voor aan Myra, maar ze schudde haar hoofd. 'Een hotel is prima, maar toch ontzettend bedankt, Rachel'

Cameron en ik hielpen haar in de taxi, en vouwen tenslotte de rolstoel op zodat hij in de koffer paste.

Voordat we het wisten reed de taxi weg, en pakte ik Camerons hand om terug te lopen naar de auto.

'Je bent echt stil, het spijt me dat je je niet goed voelt...' Zei ik zacht, maar hij keek zwijgend weg.

Hij was misselijk, we zouden morgen wel praten...

-

Annabelle Davids

Toen ik de deur hoorde opengaan, liep ik de trap af; het waren vast Cameron en Rachel!

'Hey, ik had jullie al eerder terugverwacht!' Lachte ik toen ik hen zag, en Rachel liep naar me toe voor een knuffel.

'We waren nog eventjes iets gaan drinken met Myra, maar ze voelden zich ineens niet zo goed, dus zijn we maar naar huis gekomen' Legde ze uit, en ik wierp mijn blik op Cameron.

Zijn ogen waren strak op de grond gericht, en hij had nog geen woord gezegd sinds hij thuis was.

'Ach, wat jammer!... Ga anders even rusten, Cameron, misschien kunnen we vanavond nog uitgaan met z'n vieren als je je beter voelt?...' Stelde ik voor, en na een paar seconden knikte hij.

'O- okee...' Zonder nog om te kijken naar Rachel of naar mij, liep hij de trap op richting zijn kamer.

'Annabelle?...' Begon Rachel zacht.

'Ja, lieverd?'

'Ik denk dat Cameron kwaad op me is, sinds ik terugkwam van de wc in het restaurant heeft hij bijna geen woord tegen me gezegd...'

Ze beet zacht op haar lip, en ik nam haar mee naar het salon.

'Lieverd, waarom zou Cameron in hemelsnaam boos op jou zijn?'

Verward haalde ze haar schouders op. 'Ik heb echt geen idee... Ik wou dat ik het wist...'

Myra Foster

Eenmaal in mijn hotelkamer liet ik de deur in het slot vallen. Ik had Cameron bìjna gekust!

Als hij niet had teruggetrokken, had Rachel ons vast gezien! De idioot.

Vlotjes stond ik op uit de rolstoel en trapte hem in de hoek van de kamer.

Die had ik nu toch even niet nodig.

-

Wie had dat zien aankomen??? ;)

Misschien heeft Myra toch geen spijt van wat ze heeft gedaan......

-

Bedankt voor het lezen, en voor de 500 reads die dit boek gisteren heeft gekregen!!!

500 reads op 1 dag, dat had ik echt nooit verwacht!!! :D

Bedanktttt voor het lezennnn,

Love youuuuuuu!

XxxEmma