Single? Nope! ✔ | _xxcrazyemmaxx

Chapter 54

Geniet van dit hoofdstukje!! X

-

Annabelle Davids

Langzaam klopte ik een aantal keer op de deur van zijn kamer. 'Cameron?...'

Ik hoorde hem iets mompelen, maar aangezien ik niet verstond wat, ging ik maar gewoon naar binnen.

'Voel je je al wat beter?' Vroeg ik, en ik zag dat hij met zijn geicht in zijn kopkussen lag.

Het verbaasde me dat hij nog kon ademhalen op die manier.

'Hmm hmm hm' Mompelde hij, maar ik kon er niet uit begrijpen wat hij probeerde te zeggen.

'Cameron, jongen, kom even recht. We moeten praten over Rachel'

Langzaam draaide hij zich om en trok zichzelf rechtop. 'Wat- wat is er met Rach?'

'Ze denkt dat je kwaad op haar bent, omdat je sinds het café al niet meer met haar praat'

Hij zuchte diep en sloot even zijn ogen. 'Het was helemaal niet de bedoeling dat ze dat zou denken... Ik bén helemaal niet kwaad op haar...'

'Wat is er dan gebeurd?? Vorige keer toen je ziek was, praatte je de hele tijd met haar, zelfs toen je moest slapen weigerde je!'

'Ik heb het verpest, mam!'

Rachel Follows

Annabelle en Cameron waten nog steeds in zijn kamer, vermoedde ik.

Toen ik rustig een slok dronk van het glas water dat Annabelle me had gegeven, werd het slot van de voordeur opengedraaid.

'Hey Rachel, ik had je hier al verwacht, had Annabelle je al verteld over het etentje van vanavond?'

'Ja, dat had ze al gedaan. Hoe was het op uw werk vandaag?' Vroeg ik Richard, terwijl hij zijn jas aan de haak naast de deur hing.

'Prima, niet zo druk. Waar is de rest van mijn gezin eigenlijk heen?'

'Boven, aan het praten...'

'Aha, dan laat ik hen maar even doen, ik kom zo bij je zitten hoor' Hij liep naar boven, waarschijnlijk om iets comfortabelers aan te trekken.

"Rest van mijn gezin", had hij gezegd... Zijn gezin bestond uit Cameron en Annabelle?...

-

'Richard, mag ik u iets vragen?'

'Tuurlijk, ga je gang!'

Ik zette het glas weer op een onderzettertje, en schraapte zacht mijn keel.

'Daarnet zei u; "waar is de rest van mijn gezin", terwijl u-'

'Rachel, meisje, voor mij hoor jij daar ook bij, telkens als Cameron hier is, ben jij er ook, je weet toch na al die jaren dat Annabelle en ik je als een dochter zien?...'

Myra Foster

'Roomservice' Zei een stem vanuit de hal, en ik ging rustig de deur voor hem opendoen.

'Gekkerd!' Lachte ik, en ik trok Kevin naar binnen. 'Had je me nog wel binnengelaten als ik zei dat ìk het ?' Grinnikte hij.

'Ik had het in overweging genomen' Plaagde ik, en hij stak zijn tong naar me uit.

We gingen tegen elkaar aan zitten in het grote salon, en hij weefde zijn vingers tussen die van mij.

'Waarom staat die rolstoel daar? Zeg me alsjeblieft niet dat je toch je plan hebt doorgezet??' Hij keek me aan, maar ik zou nooit tegen hem kunnen liegen...

'Wel, eigenlijk...' Murmelde ik zacht, en hij liet meteen mijn hand los. 'Je bent ziek, Myra'

'Kevin, je snapt het niet, ze verdienen het!...' Hij stond op uit de zetel en liep naar de rolstoel.

'Je moet ermee ophouden, sinds het hele voorbal in Disneyland ben je met die twee geobsedeerd, laat hen toch gewoon met rust!'

Ik stond op en ging tussen hem en de rolstoel staan. 'Weet je... Rachel, is erg knap... Misschien kan jij ook wel iets uit dit plan halen, als je me helpt?...'

Ik pakte zijn handen vast, en zag dat hij het voorstel in overweging nam. 'Ik kan je een foto van haar tonen?' Ging ik een stapje verder, maar hij keek zwijgend naar de muur.

Mijn telefoon zat in de achterzak van mijn jeans, en ik klikte op "Gallerij".

'Dit is ze' Ik gaf hem mijn telefoon aan, en hij keek naar het lachende meisje op de foto.

'Okee dan. Ik help je, maar je moet me beloven dat we ervoor zorgen dat die Rachel voor mij valt...'

'Deal. En Cameron is van mìj...'

-

Hoe gaat dat aflopen, nu een zekere "Kevin" haar gaat helpen met haar zieke plan?...

-

Bedankt voor het lezennnn,

Love youuuuuu!!!

XxxEmma