2 Beste Vrienden.
4 Opdringerige Ouders.
1 Simpele Oplossing.
-
Rachel Follows en Cameron Davids zijn beste vrienden, ze zijn vaker bij elkaar dan dat ze op school zitten.
Hun ouders blijven maar pushen voor relaties, dus bedenken ze een geniaal pla...
Dit is een zeeeeer goed voorbeeld van "oefening baart kunst"...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Die eerste had ik gemaakt met Piccollage, bijna 6 maanden geleden...
En de tweede, dat weten jullie allemaal wel van waar die komt, haha. <3
(Die is by the way met Picsart gemaakt, en na Wattpad, is dit mijn favoriete app! :))
-
Hiermee wil ik gewoon zeggen,...
Er zijn veel mensen die me zeggen dat mijn covers zo goed zijn, en dat ze wilden dat ze dat ook konden....
Dusssss, de grote tip die ik je kan geven: GEWOON VEEEEL OEFENEN, EN DAN KOMEN DE SKILLS VANZELF! :D
(Je moest eens weten hoeveel covers voor onafgewerkte verhalen ik nog op mijn telefoon heb staan.... x)
-
Okeeeeeeee, sorry voor de korte onderbreking, ik vond het wel geestig. :')
Geniet van dit hoofdstukjeehhhhh!!
-
Rachel Follows
'... En toen moest ik alweer verplaatsten, en ja... Nu ben ik hier!' De jongen en ik lachten allebei, en ik nam nog een slokje water.
'Hoe heet je eigenlijk?'
'Rachel, jij?'
'Max... Je hebt echt een mooie naam, Rachel' Verlegen lachte hij even.
'Oh... Thanks' Lachte ik ongemakkelijk.
Was hij met me aan het flirten???....
Wel, dàt was niet de bedoeling.
Stefan Foster
'Was dat echt nodig??' Schreeuwde ik gefrustreerd.
'Hee! Dit is niet mijn schuld, weet je, niet alles in het leven is mijn schu-'
'Door jou kuren zijn we verdomme uit het ziekenhuis gestuurd!! Hoezo is dit mìjn schuld???'
Ze rolde met haar ogen en liep al richting de auto. 'Ik neem de auto'
'No shit, ik dacht dat je die 26 km naar huis ging lopen!'
'Het is altijd hetzelfde met jou Stefan! Als je dit toch zò grappig vind, wel, loop jij dan maar naar huis!'
'Met jouw rijkunsten is dat misschien wel beter ja, tenzij ik zo wil eindigen als onze dochter!'
Myra Foster
Alsof ik wakker werd uit een veel te lange slaap, werd alles langzaam weer helder.
Waar was ik?
Ik wilde mijn ogen openen, maar door de grote hoeveelheid licht kon ik dat niet.
Terwijl ik me probeerdvoor de geest te halen wat er was gebeurd, kon ik vannuit de gang twee verpleegsters horen praten.
'Ze is wakker!'
'Waar zijn haar ouders?? Die waren hier net nog!'
'Die moeder startte drama, dus ze hebben haar buitengegooid'
'... Moeten we dat aan het meisje zeggen, of vertellen we haar gewoon dat ze er even niet zijn?'
Mam en pap? Drama? Dat was niets nieuws.
Die twee konden nog geen 5 minuten zonder ergens een argument over te beginnen!
Cameron Davids
'Waar is het... Waar is dat ene ding toch...' Mompelde ik tegen mezelf, terwijl ik door de rekken liep.
'Hier!' Tevreden gooide ik het familie pack Mars snoepjes in het mandje bij de andere dingen.
Okee, wat is nog iets dat Rach graag lust?...
Sprite! En.... Arizona! Ja!
-
'Wat een gezond dieet volg jij...' Grinnikte de kassierster.
'Mijn vriendin komt vanavond terug, en ik ga haar halen aan het vliegveld. Er is heel slecht nieuws dat ze dan te horen zal krijgen, en ik wil haar troosten...'
'Hoe heet ze?'
'Rach' Ik glimlachte onbewust bij het zeggen van haar naam...
'Wel, die Rach heeft ongelooflijk veel geluk met jou... Veel succes, jullie twee' Ze scande het laatste pakje Haribo's en vervolgens betaalde ik.
-
Rachel Follows
'Wat zei ze??'
Ik lachte. 'Max, komop! Riemen vast, want we gaan zo landen'
'Ze praat zo onduidelijk!'
'Nee, ze sprak meerdere talen, slimmerik!'
'Die spreek ik toch niet??'
'No kidding, ik dacht echt al de hele tijd dat jij meer dan 10 talen sprak!'
'Wat ben je toch grappig, Rach'
Mijn ogen werden groot, en snel richtte ik mijn blik naar het raampje.
Rach.
Hij noemde me Rach.
Alleen Cameron noemde me zo...
En dat wilde ik zo houden.
-
'Ik ga nu... Ehm, het was fijn je ontmoet te hebben, Max' Toen we uit het vliegruig kwam, wilde ik het lieft zo snel mogelijk bij hem vandaan komen.
'Rach, wacht even, mag ik tenminste je nummer?...'
Ik draaide me naar hem om. 'Sorry, Max, het ligt niet aan jou, maar ik ben gewoon niet...'
Zijn ogen werden groot. 'Shit, je hebt al iemand. Sorry, dat- dat wist ik niet-'
'Het maakt niet uit... Maar ik moet echt gaan, anders mis ik mijn vlucht-'
'Rachel Follows?' Ik draaide me om toen een man mijn naam noemde.
'Dat- dat ben ik?...'
'Jij gaat niet mee met de volgende vlucht... Ik heb jammer genoeg slecht nieuws...'
-
Hopelijk vonden jullie het goed! Xxx
Je kan nog steeds stemmen voor je favoriete "Special", moest je dat nog niet gedaan hebben... <3
