2 Beste Vrienden.
4 Opdringerige Ouders.
1 Simpele Oplossing.
-
Rachel Follows en Cameron Davids zijn beste vrienden, ze zijn vaker bij elkaar dan dat ze op school zitten.
Hun ouders blijven maar pushen voor relaties, dus bedenken ze een geniaal pla...
HebEenUsernameNodig heeft dit gisteren al geraden, dusss shoutouts naar jou!! <3
Dit is de cover:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Zoals jullie misschien al uit de cover kunnen opmaken:
Het tweede boek speelt zich af in de universiteit! :)
Hier komt de proloog! X
Rachel Follows
'Rach?' Vroeg een bekende stem vanuit de keuken, en ik stond glimlachend op uit het salon. 'Ja?' Lachend liep ik naar de keuken, waar ik Cameron zag staan. 'Had je me nodig?' Vroeg ik, en hij stak grijnzend zijn handen naar me uit.
'Nee, ik wilde je gewoon een kus geven', hij deed iets met zijn wenkbrauwen -wat ik nooit heb gekund- en trok me tegen zich aan. Zijn lippen raakten de mijne, en op dat moment belde iemand aan. 'Ik ga wel', mompelde ik, en met een overdreven pruillipje liet hij me los.
'Niet te lang wegblijven,' mompelde hij me nog achterna. 'Ik zou niet durven,' op dat moment deed ik de deur open, en Camerons ouders glimlachten warm toen ze me zagen.
'Rachel, hey, lieverd!', lachte Annabelle, en ze gaf me een zoen op mijn wang, waarna ze vrolijk naar binnen liepen. 'En, morgen is het weeral 1 september, hebben jullie er zin in??' Vroeg ze, overdreven sarcastisch.
'Ja, mam, ik kan echt niet wachten...', juichte Cameron zogenaamd, terwijl ik mijn armen over zijn schouders legde. 'Annabelle en ik zijn 19 jaar getrouwd, en wij zijn niet zo klef als jullie...' Plaagde Richard, waarvoor hij een speels duwtje kreeg van zijn vrouw.
'Laat ze toch, ze zijn jong en verliefd', lachte ze, en aan Richards blik was te zien dat hij iets van plan was. 'Zijn wij soms niet "jong, en verliefd" meer??' Hij trok zijn vrouw naar zich toe, en lachend trok Cameron me de keuken uit.
'Weet je nog dat spel dat we in het begin van de zomer speelden?' Vroeg hij, terwijl we onszelf in de grote witte sofa lieten vallen. 'Dat met de popcorn? Tuurlijk herinner ik me dat nog!' Grinnikte ik, en hij stak zijn vinger omhoog, als teken dat ik moest wachten.
Kevin Foster
'En? Zijn ze gelukt??' Ongeduldig wachtten Liam en ik op Robbie, die met onze posters kwam afgefietst. 'Ja, ze zijn echt nice!!' Lachte hij, en hij struikelde bijna van zijn fiets af, die hij met luid gekletter voor de garage liet vallen.
Uit zijn rugzak haalde hij de fel gele posters, die lazen; BAND: ZANGER GEZOCHT!!, met onderaan alledrie onze gsm-nummers. 'Cool, dan hangen we deze morgen al rond de hele school, hoe sneller we iemand vinden hoe beter!' Zei ik, en Liam knikte.
'KEVIN!!!' Riep een geïrriteerde stem, en gefrustreerd gooide ik mijn hoofd in mijn nek. 'Wat nu weer, Myra?!!' Brulde ik richting de deur, die de garage met het huis verbond.
'Waar is mijn koffer??! Ik kan 'm nergens vinden!!' Riep ze terug, en vermoeid zuchtte ik. 'Dat weet ìk toch niet?!!' Robbie en Liam stonden beiden naar de teksten voor een nieuw nummer te staren, zonder ook maar een woord te zeggen.
'Waarom ik verdomme met Myra naar de zelfde universiteit moet, dàt weet ik ook niet...' Mompelde ik gefrustreerd in mezelf, en ik begon met het zoeken naar een kartonnen doos, om alle posters morgen mee te nemen.
'Gelukkig zijn wij er nog, en zijn meiden niet toegelaten op de kamers van de jongens', mompelde Robbie, en ik knikte. 'Dat is inderdaad al heel wat.'
Cameron Davids
'Als ik deze vang, Rach, dan gaan we morgen doen alsof we "ziek" zijn, en hoeven we niet naar school', plaagde ik, en glimlachend rolde ze met haar ogen. God, wat was ze mooi, zelfs als ze zoiets deed...
'Nee, serieus, àls ik hem vang, dan... Vraag jij aan de eerste persoon die je morgen tegenkomt in uni of hij of zij "toevallig nog extra druiven heeft die je mag lenen".'
Haar blik veranderde naar een vreemde grijns. 'Dat meen je niet serieu-' Ik gooide een popcorntje in de lucht, en ving het behendig in mijn mond. 'Verdomme!' Lachte ze, en triomfantelijk grinnikte ik.
'Je vindt druiven toch lekker?' Lachte ik sarcastisch, en ze gooide lachend een korreltje in mijn gezicht. 'Wel, als ik de volgende vang, dan moet jij morgen aan je kamergenoot vragen of hij ermee inzit je een verhaaltje voor te lezen voor het slapengaan...' Ze grijnsde breed, en mijn ogen werden groot.
'Dat doe je niet, Rach, ik moet een jaar met die gast-'
Shit.
Super mega bedankt aan iedereen die dit boek heeft gelezen, it means the world to me! <3
Het tweede boek komt hopelijk al binnen een paar dagen, ik werk er momenteel nog aan om wat vooruit te schrijven, en de basics uit te werken! X
