Córka Severusa

Rozdział 10

Jak można pytam się JAK!!! Większość chodzi po szkole z plakietkami „Cedrik górą, Potter cuchnie". Siedziałam właśnie na ławce czytając, gdy ktoś powiedział do mnie.

-Spadaj z stąd.

-Chciałoby się.- odpowiedziałam nie odwracając wzroku

- Josh to nie było miłe. Naprawdę nie wiem jak zostałeś puchonem.- usłyszałam inny głos.

Oderwałam wzrok od książki i spojrzałam na właściciela głosu. Był to wysoki brunet z szarymi oczami. Wyglądał na szóstą - siódmą klasę.

-Jestem Cedrik, Cedrik Diggory – powiedział brunet wyciągając dłoń.

-Miło mi. Jestem Eliza Snape.- powiedziałam i uściskałam jego dłoń.

Rozmawialiśmy może z półgodziny, kiedy przyszedł Harry. Dopiero teraz zauważyłam że tylko ja i Cedrik nie nosimy tej plakietki.

-Możemy pogadać?- powiedział Harry do Cedrika nie zwracając na mnie uwagi.

- No dobra- powiedział im poszli na chwilę.

Pogadali chwilę, a ja przez ten czas zajęłam wygodne miejsce na ławce. Potem Harry pokłócił się z Ronem. Myślałam że to wszystko co mogło go spotkać złego, a jednak nie. Malfoy. Ten sam który był zemną na korytarzu do późnej w nocy, wydając się całkiem miły. Zachował się jak ostatni kretyn.

Lecz dzięki niemu zaczęłam lubić Moody'ego, ponieważ jest jedna rzecz której nie toleruje.Mianowicie rzucanie zaklęć w plecy, jak tchórz. Malfoy chciał rzucić zaklęcie, gdy Harry się odwrócił, ale Moody go powstrzymał.Pogratulowałam w myślach nauczycielowi od OPCM. Dobrze mu tak. Porozmawiam z nim o tym wieczorem. Potem przyszła McGonagall i zepsuła zabawę.

Gadałam z Harrym. Opowiedział jak ma zamiar pokonać swojego smoka. Całkiem dobry plan, ale niebezpieczny.

***trochę później***

Turniejtrójmagiczny otwarty. Harry Przeżył. Bardzo się cieszę że mu się udało. Siedziałam cicho w pokoju wspólnym podczas imprezki na cześć Harrego.

Postanowił odtworzyć jajo. Kiedy tylko to zrobił, rozległ się potworny wrzask.

Kilka minut później wyszłam z dormitorium. Miałam do pogadania z pewną osobą.