Kalanların Ardından

34.Bölüm - Tesadüf

Hepsi : Ne?!

Kader : ne diyorsun Meral, ne kaybolması?

Rüzgar : navigasyondan bakmıyor muydun? Nooldu?

Mert : telefonlar çekmiyo, dolayısıyla internet de yok. Açamıyoruz navigasyonu, bakamıyoruz. En son bu yolun bitmesi gerekiyordu ama...

Eylül : belki bizimkiler çekiyordur, bakalım...

Herkes telefonlarına bakar ama hiçbirininki çekmiyordu...

Cenk : kahretsin! Naapıcaz bu karanlıkta?

Kader : hava da soğuk

Meral : off burda ayılar falan da vardır

Kader : ne ayısı ya? Yoktur dimi Cenk?

Cenk : yoktur herhalde..

Mert : bu gece burda kalalım, hava aydınlanınca çıkarız, olur mu?

Rüzgar : mantıklı... daha da yolumuzu kaybetmeyelim

Eylül: nasıl kalıcaz ki? Hiçbir yer yok burda kalmak için...

Rüzgar : mecbur arabada yatıcaz

Mert : aynen

Herkes arabalara geri döner... Mert ile Meral arkaya geçmişti bu sefer, onlar da birbirlerinin omuzlarına yatmıştı... Cenk, sürücü koltuğunda, Kader de yan koltukta uyumaya çalışıyordu... Eylülle Rüzgar da ne yapacaklarını konuşuyorlardı...

Rüzgar : şu arka koltuğu senin için yatırıyım, sen orda yat...

Eylül: tüm gün sen araba kullandın, sen dinlen iyice. Ben yatarım önde.

Rüzgar : sen rahat edemezsin öyle

Eylül : olsun, sen yarın da araba kullanıcaksın, iyice dinlen...

Rüzgar : peki... bir ilk daha yaşıyoruz

Eylül: ne gibi?

Rüzgar: hiçbir kızla aynı yerde uyumadım

Eylül sessiz kalır...

Rüzgar : ben de demedin...

Eylül: evet demedim...

Rüzgar : Serkanla mı?

Eylül: evet...

Rüzgar : neyse şu güzel anı bozmak istemiyorum, iyi geceler güzellik...

Eylül: iyi geceler canım

Songülle Güney yorgun argın odalarına geri dönerler...

Flashback
Kahvaltıdan sonra Songülle Güney kayak yapılan alana gelir, çok kalabalıktı zaten...
Güney Songüle yardım ediyordu. Songül kaymaya başlamadan önce Güney biraz kayarak nasıl yapacağını gösterdi. Sonra Songülün yanına gelerek ona kayarken yardımcı oldu...

Songül: oluyo mu?

Güney : gayet iyi, gayet iyi, böyle devam et

Songül: ay düşücem galiba

Güney : hooop tuttum, kocan varken düşmezsin sen

Songül : te Allahım yarabbim, hep tutabilcen sanki

Güney : tutarım, ne var ki?