Kalanların Ardından

61.Bölüm - Evden Ayrılma

Rüzgar akşam Eylülü eve bırakırken Eylül birden birşey hatırlar...

Eylül : sen naapıcaksın?

Rüzgar : o eve gitmeyeceğim kesin...

Eylül : bu sinirle gitme zaten.. ama nerde kalacaksın?

Rüzgar : bilmiyorum

Eylül : gel dicem ama ev çok küçük ve tek oda var, salonda yatmak pek rahat olmaz...

Rüzgar : yok..siz rahat yatın, ben bulurum bir yer güzellik, takma sen kafana..

Eylül : naapıcaksın? Arabada mı yatacaksın?

Rüzgar : ne yani? daha önce yatmadık mı?

Eylül : o başka bu başka

Rüzgar : evet.. bir eve çıkıcam, böylelikle o adamla daha az kavga etmiş oluruz...

Eylül : yapma...

Rüzgar : inan bana böylesi daha iyi... onun iyi baba pozlarına dayanamam Eylül...

Songülle Güney akşam eğlenerek eve dönerler. Eğlencelerini Songülün çalan telefonu böler...

Güney : boşver açma

Songül : ya önemli birşeyse? olmaz öyle şey...

Telefon ısrarla bir şekilde çalmaya devam ediyordu. Açmayınca sustu...

Güney : bak... durdu işte. Önemli birşey olsa bu telefon susmazdı. Hem kızlar planımızı biliyolar, dolayısıyla onlar aramaz...

Şimdi de Güney'in telefonu çalmaya başlar... susmuyordu...

Güney : boşver... susar şimdi

Songül : oğlum, ya önemliyse? Açsana şunu

Güney telefonu eline alır ve gözlerini devirir...

Songül : kim?

Güney : sence? Zehra abla tabii ki...

Songül : ulan... parası bitti herhalde, başka türlü aramaz çünkü

Güney : tamam açalım, yoksa susmayacak telefon...

Zehra : neden açmıyosunuz be?! Burda ölsek umrunuzda değil!

Güney : söyle Zehra abla açtık işte

Zehra : bana Songülü ver acil... noolur

Songül : ne var Zehra abla? Paran mı bitti yine?

Zehra : kız, çocuk uyanmıyor..

Songül : nasıl yani?

Zehra : uyanmıyo işte, dürtüyorum dürtüyorum uyanmıyo, korkuyorum noolur yardım et

Songül : sen ambulansı çağır biz de yola çıkıyoruz