Meral kızlarla beraber kalmıştı o akşam. Sabah kahvaltıda hepsi Eylüle bakıyordu.
Eylül : kızlar, daha ne kadar öyle bakacaksınız?
Meral : anlatmanı bekliyoruz canısı... nerden çıktı bu evlilik meselesi?
Eylül : öyle işte..
Cemre : acele etmiyor musun Eylül?
Eylül : zaten hemen evlenmicez ki. Beklicez...
Cemre : ne biliyim.. yani ben düşünmüştüm ki...
Eylül : ne düşündün?
Cemre : yani, Rüzgarla sadece Serkan'ı unutmak için çıktığını düşünüyordum...
Eylül : ilk başta öyle olduğunu inkar edemem... yani unutmak istediğim Serkan değildi, sadece o mutlu günlerin geri gelmeyeceğini bildiğimden, kafamı dağıtmak ve başka birine bir şans vermek istemiştim. Ama mutluyum... hem de çok
Kader : mutlu olmayı hakediyorsun kardeşim, boşver sen onları
Cemre : ne biliyim, tuhaf sadece... Serkan o kadar uğraşıyor, sen de onun en yakın arkadaşıyla berabersin...
Meral : ay bunun nesi tuhaf canısı? sanki sen aynısını yapmadın...
Eylül : ben senin de Serkanın da Rüzgarın arkadaşları olduğunuzu bilmiyordum, bilseydim...
Kader : neyse kızlar, hadi Songül'e birşeyler hazırlayalım da götürelim...
Songülle Güney de hastaneden çıkıp evlerine gelmişti...
Güney : birşey sorucam, sen dün neden okula gittin? naapıcaktın orda?
Songül : ben mi? şey.. kızlarla konuşacaktım
Güney : telefonlarımı da açmıyordun...
Songül : duymamışımdır
Güney : bana yalan söyleme Songül! Ne oluyo?!
Songül: yalan falan değil!
Güney : ben bunu öğrenicem... nasıl olsa öğrenicem
Güney kararlıydı... Songülü yatıp dinlenmesi için zorladı ve kızlarla konuşmaya gitti...
Evde Meral ve Kader vardı...Güney : kızlar, benim sizinle konuşmam lazım. Özellikle de seninle Kader
Kader : biz de size gelecektik, yemek falan yaptık size yorgunsunuzdur diye, onları getirecektik
Güney : sağolun kızlar ama ben sizinle başka birşey konuşacaktım
Meral : nooluyo canısı?
Güney : ya kızlar, dün Songül sizinle konuşmaya gelmiş okula, ama neden olduğunu söylemiyo. Siz biliyo musunuz?
Kader : valla Güney bizim sınav haftamızdı, yani Songül sınav haftamızda niye okula gelsin ki?
Güney : ne iş dönüyo ulan? Ne saklıyo bu kız?
Meral : sen üstüne gitme canısı, nasıl olsa öğrenirsin
Güney : tamam.. siz de öğrenirseniz söyleyin bana tamam mı?
Kader : tamam.. biz de seninle gelelim mi?
Güney : alınmazsanız hayır demek zorundayım... bugün karımı yemeğe götürücem, evlilik yıldönümümüz bugün
Meral : oha o kadar oldu mu? Vay be
Kader : nice mutlu seneler geçirin Güney
Güney: sağol baldız
Eylül de Rüzgarla buluşur, Rüzgar onu arabayla almıştı...
Eylül: nereye gidiyoruz?
Rüzgar : bilmem, sen nereye istersen...
Eylül: sizin eve gidelim mi?
Rüzgar : bizim eve mi? Neden ki?
Eylül: Sevgi hanımı özledim, uzun zamandır ihmal ettim onu...
Rüzgar : başka bir sebebi yok yanii
Eylül: hayır... bu arada ailenin haberi var mı?
Rüzgar : bu sayede olucak... oraya gitmekten emin misin? Evde bir baş belası var
Eylül: baş belası mı?
Rüzgar : evet...Sevginin çocuğu koşturup duruyordu evde...
Eylül: ben de tanışmış olurum işte
Rüzgar : iyi tamam, gidelim o zaman...
Eve gelirler, Sevgi Rüzgarı görünce şaşırır...
Sevgi : Rüzgarcım, Eylülün geleceğini söyleseydin, birşeyler hazırlardım...
Eylül: hiç önemli değil... ben sadece sizleri görmeye geldim...
Sevgi : birlikte hazırlar mıyız? Hem konuşuruz biraz
Eylül : tabii olur
Rüzgar: ben de içerdeyim o zaman
Sevgi : sonunda Rüzgar ikna etmiş seni evlenmeye galiba
Eylül: evet... aslında ben de bu konu hakkında konuşacaktım
Sevgi : çok sevindim canım.. umarım seni bir daha üzmez
Eylül: siz biliyor muydunuz?
Sevgi : tabii ki... Rüzgar babasından yardım almaya geldi buraya...yıllardır gördüğüm en uzun diyalogları diyebilirim
Güney ise bu sırada sürprizini başlatır...
Güney: hadi biraz dışarı çıkalım
Songül : valla mı? Çok sıkılmıştım evde... yat yat yat offf
Güney : hadi giyin gel o zaman...
Songül kot ve gömleğiyle gelir...
Güney : bak ben ne kadar özendim, sen de biraz özensen...
Songül: öfff iyi be , hem odunsun hem de zor beğenirsin
Güney : odun mu? Ne odunluğumu gördün kız?
Songül siyah bir tulum gitmişti...
Songül : olmuş mu?
Güney : olmuş... hem de çok güzel olmuş... hadi gidelim
Restorana geldiklerinde Songül şaşırmıştı...
Songül: hatırladın dimi? Numara yaptın...kandırdın beni
Güney : hatırlamaz olur muyum hiç? Bir kere evlendim kızım...
Songül : umarım son olur...
Güney : herhalde kızım...
Meral de Kaderle yalnız kalmıştı...
Meral telefonuna aynı kişiden mesaj alınca içini yeniden korku kaplar..."Sanma ki seni unuttum... o saf arkadaşın gerçekleri saklamak istiyor olabilir ama sevgili dedişkonun kalbine inmesini istemiyorsan, alıştıra alıştıra söylesen iyi edersin..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalanların Ardından
Genç KurguKırgın Çiçekler 2.sezon finalinin devamı niteliğinde hayali hikaye...