Kalanların Ardından

59.Bölüm - Unutulmuş muydu?

Meral kızlarla beraber kalmıştı o akşam. Sabah kahvaltıda hepsi Eylüle bakıyordu.

Eylül : kızlar, daha ne kadar öyle bakacaksınız?

Meral : anlatmanı bekliyoruz canısı... nerden çıktı bu evlilik meselesi?

Eylül : öyle işte..

Cemre : acele etmiyor musun Eylül?

Eylül : zaten hemen evlenmicez ki. Beklicez...

Cemre : ne biliyim.. yani ben düşünmüştüm ki...

Eylül : ne düşündün?

Cemre : yani, Rüzgarla sadece Serkan'ı unutmak için çıktığını düşünüyordum...

Eylül : ilk başta öyle olduğunu inkar edemem... yani unutmak istediğim Serkan değildi, sadece o mutlu günlerin geri gelmeyeceğini bildiğimden, kafamı dağıtmak ve başka birine bir şans vermek istemiştim. Ama mutluyum... hem de çok

Kader : mutlu olmayı hakediyorsun kardeşim, boşver sen onları

Cemre : ne biliyim, tuhaf sadece... Serkan o kadar uğraşıyor, sen de onun en yakın arkadaşıyla berabersin...

Meral : ay bunun nesi tuhaf canısı? sanki sen aynısını yapmadın...

Eylül : ben senin de Serkanın da Rüzgarın arkadaşları olduğunuzu bilmiyordum, bilseydim...

Kader : neyse kızlar, hadi Songül'e birşeyler hazırlayalım da götürelim...

Songülle Güney de hastaneden çıkıp evlerine gelmişti...

Güney : birşey sorucam, sen dün neden okula gittin? naapıcaktın orda?

Songül : ben mi? şey.. kızlarla konuşacaktım

Güney : telefonlarımı da açmıyordun...

Songül : duymamışımdır

Güney : bana yalan söyleme Songül! Ne oluyo?!

Songül: yalan falan değil!

Güney : ben bunu öğrenicem... nasıl olsa öğrenicem

Güney kararlıydı... Songülü yatıp dinlenmesi için zorladı ve kızlarla konuşmaya gitti...
Evde Meral ve Kader vardı...

Güney : kızlar, benim sizinle konuşmam lazım. Özellikle de seninle Kader

Kader : biz de size gelecektik, yemek falan yaptık size yorgunsunuzdur diye, onları getirecektik

Güney : sağolun kızlar ama ben sizinle başka birşey konuşacaktım

Meral : nooluyo canısı?

Güney : ya kızlar, dün Songül sizinle konuşmaya gelmiş okula, ama neden olduğunu söylemiyo. Siz biliyo musunuz?

Kader : valla Güney bizim sınav haftamızdı, yani Songül sınav haftamızda niye okula gelsin ki?

Güney : ne iş dönüyo ulan? Ne saklıyo bu kız?

Meral : sen üstüne gitme canısı, nasıl olsa öğrenirsin

Güney : tamam.. siz de öğrenirseniz söyleyin bana tamam mı?

Kader : tamam.. biz de seninle gelelim mi?

Güney : alınmazsanız hayır demek zorundayım... bugün karımı yemeğe götürücem, evlilik yıldönümümüz bugün

Meral : oha o kadar oldu mu? Vay be

Kader : nice mutlu seneler geçirin Güney

Güney: sağol baldız

Eylül de Rüzgarla buluşur, Rüzgar onu arabayla almıştı...

Eylül: nereye gidiyoruz?

Rüzgar : bilmem, sen nereye istersen...

Eylül: sizin eve gidelim mi?

Rüzgar : bizim eve mi? Neden ki?

Eylül: Sevgi hanımı özledim, uzun zamandır ihmal ettim onu...

Rüzgar : başka bir sebebi yok yanii

Eylül: hayır... bu arada ailenin haberi var mı?

Rüzgar : bu sayede olucak... oraya gitmekten emin misin? Evde bir baş belası var

Eylül: baş belası mı?

Rüzgar : evet...Sevginin çocuğu koşturup duruyordu evde...

Eylül: ben de tanışmış olurum işte

Rüzgar : iyi tamam, gidelim o zaman...

Eve gelirler, Sevgi Rüzgarı görünce şaşırır...

Sevgi : Rüzgarcım, Eylülün geleceğini söyleseydin, birşeyler hazırlardım...

Eylül: hiç önemli değil... ben sadece sizleri görmeye geldim...

Sevgi : birlikte hazırlar mıyız? Hem konuşuruz biraz

Eylül : tabii olur

Rüzgar: ben de içerdeyim o zaman

Sevgi : sonunda Rüzgar ikna etmiş seni evlenmeye galiba

Eylül: evet... aslında ben de bu konu hakkında konuşacaktım

Sevgi : çok sevindim canım.. umarım seni bir daha üzmez

Eylül: siz biliyor muydunuz?

Sevgi : tabii ki... Rüzgar babasından yardım almaya geldi buraya...yıllardır gördüğüm en uzun diyalogları diyebilirim

Güney ise bu sırada sürprizini başlatır...

Güney: hadi biraz dışarı çıkalım

Songül : valla mı? Çok sıkılmıştım evde... yat yat yat offf

Güney : hadi giyin gel o zaman...

Songül kot ve gömleğiyle gelir...

Güney : bak ben ne kadar özendim, sen de biraz özensen...

Songül: öfff iyi be , hem odunsun hem de zor beğenirsin

Güney : odun mu? Ne odunluğumu gördün kız?

Songül siyah bir tulum gitmişti...

Songül : olmuş mu?

Güney : olmuş... hem de çok güzel olmuş... hadi gidelim

Restorana geldiklerinde Songül şaşırmıştı...

Songül: hatırladın dimi? Numara yaptın...kandırdın beni

Güney : hatırlamaz olur muyum hiç? Bir kere evlendim kızım...

Songül : umarım son olur...

Güney : herhalde kızım...

Meral de Kaderle yalnız kalmıştı...
Meral telefonuna aynı kişiden mesaj alınca içini yeniden korku kaplar...

"Sanma ki seni unuttum... o saf arkadaşın gerçekleri saklamak istiyor olabilir ama sevgili dedişkonun kalbine inmesini istemiyorsan, alıştıra alıştıra söylesen iyi edersin..."