Eylül: ne?!
Rüzgar : nooluyo Eylül?
Eylül : h-hiç... yok birşey
Rüzgar : emin misin ?
Eylül: evet evet...
Rüzgar : şimdi tavır almanın sırası değil, birşey var belli ki, söyle işte
Eylül : aklıma Serkanın söyledikleri geldi... Melis sizinle uğraşacak demişti...
Rüzgar : evet, ama kendi bebeğiyle ilgilenmekten vakit bulamaz herhalde...
Eylül: hala senden olduğunu iddia ediyor
Rüzgar : ben de bu yüzden DNA testi yaptırmayı kabul ettim. Aslında çoktan çıkmıştır sonuçlar, sesi çıkmadığına göre gerçeği gördü o da...
Eylül: hı hı...
Serkan, doktor kontrolü sonrası Güney'i Songülün yanına götürdü. Onu hatırlayacağından adı kadar emindi...
Songül, uyku mahmurluğuyla Güney'e bakıyordu ama kalkamıyordu...
Güney, Serkanın kulağına eğilir...
Güney : on numara kızmış kardeşim. Arkadaşın mı? Bana ayarlasana
Serkan : ne?!
Güney : oo yoksa senin manita mıydı bu?
Serkan : saçmalama Güney! Songül senin karın...
Güney : ne?! Sen ciddisin...
Serkan : evet ciddiyim...
Kızlar da Güneyi görünce koşup sarılmak ister...
Güney : öfff Cemre tamam bırak iyiyim işte
Kader : çok korkuttun bizi Güney...
Güney, Serkana bakar. Kader'i de tanımıyordu tabii ki...
Songül biraz kendine gelince Güney'e doğru kalkıp sarılır...
Songül : sevgili... ben seni öldü sandım....
Güney : şişşşt ağlama...
Songül : çok korktum ben... çok...
Güney : bak ben seni çok hatırlamıyorum ama hatırladığımda konuşuruz bunları, hadi yat şimdi sen
Songül : ne demek şimdi bu? Ne demek hatırladığımda? Serkan nooluyo?
Serkan : geçici hafıza kaybı yaşıyor Songül.... ama düzelicek
Songül: git!
Serkan : ne?!
Songül : Serkan git! Sorumlusu sensin tüm bunların...
Serkan dışarı çıktığında Eylülden bir mesaj alır...
"Görüşelim, nerdesin?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalanların Ardından
Ficção AdolescenteKırgın Çiçekler 2.sezon finalinin devamı niteliğinde hayali hikaye...