Issues // Larry Stylinson DUTCH

3. // Louis

Ik schrik wakker van een nachtmerrie en zit rechtop in mijn bed. Ik kijk hijgend naar de wekker en zie dat het pas drie uur is. Ik ga weer liggen en veeg het zweet van mijn hoofd. Mijn borst gaat hevig op en neer en ik ga onbewust rollen in mijn bed. Ik besluit om naar de badkamer te lopen en wat te gaan drinken. Wanneer ik in de spiegel kijk zie ik een jongen met een gezicht van een spook. Mijn haar zit door de war, mijn ogen staan wazig en ik ben lijkbleek. Ik pak wat water en loop weer naar mijn kamer, maar mijn ogen blijven haken bij mijn scheermesjes. Zal ik het doen? Ik heb niet veel te verliezen en daarbij hoor ik altijd dat het je een goed gevoel geeft. Ik laat mijn vingers over de mesjes glijden en pak er een op. Doen? Ik besluit om het te doen en zoek naar een plek waar het niet opvalt. Ik besluit om het maar gewoon op mijn armen te zetten. Ik trek een streep met het mesje en stroompjes bloed gaan over mijn arm. Ik leg het mesje op de wastafel en zoek naar iets om het bloeden mee te stoppen. Ik kijk de kastjes door en vind niks.

'Louis?!' hoor ik van de gang.

'Ja?' antwoord ik zacht. Als hij maar niet naar binnenkomt.

'Houd eens op met dat lawaai! Ik probeer te slapen!' roept hij en met een geïrriteerde zucht loopt hij weer naar zolder. Waarom was ik bang dat hij naar binnen zou komen? Hij is toch niet zo, hij denkt alleen aan zichzelf en wilt alleen maar dat ik zachter doe. Dat ik me snijd maakt hem waarschijnlijk niet uit. Hij zal denk ik juist blij zijn als ik zelfmoord zou plegen, als ik weg zou zijn. Ik zie dat er inmiddels een plas bloed op de grond ligt en ik zoek nog steeds naar verband. Ik berg in ieder geval mijn mesje vast op en zoek verder. Als ik iets laat vallen verstijf ik, hopend dat mijn vader het niet hoort.
Tevergeefs. Hij komt binnenstormen en alles in mijn lichaam verstijfd.

'Wat zei ik nou?! Je...!' hij stopt als hij het bloed ziet.

'Wat heb je nou weer gedaan?!'

'Ik, eh...' stotter ik. 'Ik ben gevallen op het nachtkastje.' Ik ga hem niet vertellen dat ik mezelf heb gesneden, dan zal hij me nog zwakker vinden.

'Hier.' zegt hij met een zware stem en smijt het verband op de wastafel.

'En vergeet dat niet op te ruimen.' zegt hij wijzend naar het bloed. Ik knik, ookal is hij al naar boven gestoven. Ik pak het verband het prikt als ik het erop leg. Dan veeg ik het bloed weg. Terwijl ik me bedenk hoeveel bloed dat zou zijn, loop ik naar mijn bed en ga ik liggen. Ik ben mijn problemen wel voor even vergeten, denk ik trots bij mezelf. Het werkt dus wel.

Maar alsnog kan ik niet slapen. Als mijn wekker gaat en ik weer in de spiegel kijk, vallen de dikke wallen op. Ik pak met trillende handen de toilettas van mama, alsof ik iets doe wat niet mag. Ik zoek naar de concealer en werk mijn wallen weg. Ik voel een rilling als ik de koude hand van mijn vader op mijn schouder voel.

'Je kan wel merken dat je gay bent, met die make-up enzo.'

Het raakt me minder als gisteren. Zou het door het snijden komen? Of omdat hij mama er niet bij betrekt? Tevreden kijk ik in de spiegel en kleed me om in een van mijn oversized truien. Dan pak ik mijn boeken en wat eten voor straks en trek mijn schoenen aan. Als ik weg wil gaan, bedenk ik me net nog dat ik gym heb en ren naar boven om mijn spullen te pakken. Dan loop ik de voordeur uit en loop ik naar het punt waar Liam, Zayn en ik hebben afgesproken.

'Hey guys.' begroet ik ze en ik geef ze een mannelijke knuffel. We lopen samen naar school en praten over verschillende dingen. Als we op school aankomen, zijn we net op tijd. Zeven uur lang saaie lessen, maar het derde en vierde uur hebben we gym.

Als we bij de kleedkamers aankomen, bedenk ik me dat ik het verband nog om heb. Wat voor een leugen ga ik vertellen? Over dat nachtkastje gaan ze waarschijnlijk niet geloven.

'Tommo? Gaat alles goed? Ik vroeg je wat.' hoor ik Zayn zeggen, maar ik kijk niet op.

'Louis? Ben je wel lekker?' vraagt Liam. Deze keer kijk ik op en besluit dat dat mijn leugen is om me niet om te kleden. Ik schud mijn hoofd.

'Niet echt, nee.' mompel ik. Ik wacht tot de jongens klaar zijn met omkleden en we lopen samen naar de gymdocent.

'Meneer?' vraagt Liam. De man kijkt op.

'Louis voelt zich niet zo lekker.' gaat Liam verder.

'Is dat zo?' vraagt de docent en hij bekijkt mij van top tot teen. Ik knik en hij wuift naar de tribune aan de zijkant van de zaal.

'Ik moedig jullie wel aan.' grap ik en loop naar de tribune. Ze gaan voetballen en als Liam heeft gescoord sta ik op en wil ik juichen, maar ik word duizelig. Ik probeer te gaan zitten, maar ik kan niks meer zien door de zwarte vlekken door mijn ogen.

'Louis!' hoor ik Zayn nog roepen maar ik kan niets uitbrengen. Daar lig je dan, de sukkel die bewusteloos op school wordt. Ik zie nog vaag een paar mensen om me heen maar na een paar seconden val ik weg.

Loveyou

xIworkinabakery