33. // Louis

850 45 15
                                    

De muziek lijkt wel stil te vallen, zo ongemakkelijk is het als ik naar hem toe loop. Waarom is hij hier? Ik kijk nog om en zie dat Zayn en Liam nog naar me kijken. Ik kan hem nu geen kus geven. Als ik dan bij Harry aankom, geef ik hem dan snel een brohug voordat hij ook maar iets in zijn hoofd kan halen. Ook Niall geef ik een brohug en ik ga naast Harry staan.

'Niall zag je staan, dus ik dacht...' Hij maakt een klein glimlachje en ik knik. Heel ongemakkelijk. Ik wil hem zo graag zoenen, maar als ik hem nu aankijk gaat hij me zoenen recht voor de ogen van mijn vrienden. Ik moet er dus maar voor zorgen dat Niall erbij blijft. Of dat we ergens ver weg gaan staan.

'Wat was er vanmiddag?' Gaat hij dat nu vragen?

'Ehm...' zeg ik, niet wetende wat ik moet doen. Ik kijk Niall aan en al gauw begrijpt hij wat ik bedoel. Harry intussen ook, want hij overlegt zonder woorden met Niall dat wij ergens anders gaan staan. We wurmen ons door de mensen en lopen in de richting van de randen van het festival. Al gelijk is het rustiger en ontstaat er wat meer ruimte om ons heen. Ergens aan een verdwaalde bartafel gaan we staan en ik leun met mijn elleboog op het blad. Harry pakt mijn andere hand en houd deze boven de tafel vast.

'Mijn vader had me gisteravond een bericht gestuurd. Daarin vertelde hij dat hij gaat verhuizen.' Harry kijkt me liefjes aan. 'En vanmorgen belde ik of ik de spullen op kon halen, maar hij zei dat dat niet kon. Na school ben ik toch naar het huis gegaan en daar trof ik alles leeg aan. En toen wilde ik jou bellen.' Harry knikt.

'Waar was je vader?'

'Die was er ook. Die had me nog uitgelachen, uitgescholden en aangevallen.'

'Aangevallen?' vraagt hij bezorgd. Ik knik.

'Maar dat was vanmiddag.' zeg ik en ik sla zachtjes met mijn handen op de tafel. 'Laten we iets te drinken halen.'

'Ik heb niet zo'n dorst.' antwoord hij zacht.

'Niet?' Harry schudt zijn hoofd.

'Kan ik je dan iets anders aanbieden?' vraag ik en ik maak een soort buiging met een uitgestrekte hand naar hem. Hier kan ik wel dansen met Harry, vanaf daar kunnen mijn vrienden ons nooit zien. Harry grijnst naar me en pakt mijn hand. Langzaam leid ik hem naar een vrij plekje waar we langzaam beginnen te schuifelen op de muziek die van ver klinkt. Het komt van andere boxen als waar ik net was, want het is een ander podium en een ander gebied. Harry neemt langzaam de leiding over en ik leg mijn handen in zijn nek. Genietend kijk ik naar zijn lieve ogen die mij van boven aanstaren. Onze gezichten komen langzaam dichterbij en even raken onze neuzen elkaar aan. Maar dan, vol liefde, maken onze lippen contact met elkaar. Eerst heel zachtjes, maar steeds lustiger proef ik zijn lippen. Net als ik zijn tong tegen mijn lip voel, hoor ik geschreeuw. Het lijkt alsof ik verdoofd was, want het geroep klinkt eerst van ver maar het lijkt steeds dichterbij te komen. Met een schok wordt ik wakker uit deze verdoving en trek snel terug. Gespannen kijk ik naast me, waar twee paar ogen me aankijken.

'Louis?' vraagt Liam. 'B-Ben je gay..?' Angstig kijk ik hem aan, bang voor zijn oordeel. In mijn ooghoeken zie ik dat Harry zijn hoofd afgewend heeft van de jongens.

'Dit is een grap, toch?' zegt Zayn dan maar het enige wat ik kan doen is staren naar de geschokte gezichten.

'Geef antwoord, verdomme!' schreeuwt Zayn en ik voel de haat al op me neervallen. Haat en schaamte. Ik voel de drang om me af te sluiten van de wereld.

'Harry?' vraag ik zachtjes. Hij kijkt op. 'Ik denk dat het beter is als je terug naar Niall gaat.' Bijna onmerkbaar knikt hij. Voor mijn ogen verdwijnt hij tussen de mensen, nadat hij nog een keer over zijn schouder heeft gekeken. Beschamend probeer ik hem niet na te kijken. Beschaamd tegenover Harry en tegenover Zayn en Liam.

'Ben je gay?' vraagt Zayn, maar het klinkt niet als een vraag. Meer als een stelling waar zoveel vooroordelen aan vastzitten. Ik lach en ik ben blij dat ik toch wel een beetje aangeschoten ben, want het werkt alleen maar in mijn voordeel als het als lallen klinkt.

'Gay?' roep ik en ik lach weer. 'Nee, man.' zeg ik dan en mijn handen vallen op hun schouders. Hun soort van vooruit duwend lopen we naar een tropisch uitziende bar waar we nogmaals een paar shotjes bestellen. De gesprekken vallen stil wanneer weet achterover hebben gegooid en ik heb me nog nooit zo ongemakkelijk gevoeld tussen mijn vrienden. Alhoewel, misschien ex-vrienden.

'Slapen jullie bij mij?' vraag ik om de stilte te doorbreken. Niet dat het echt stil is met deze muziek. Voor twee seconden hebben ze oogcontact en schudden daarna hun hoofd.

'Alleen omdat jullie denken dat ik gay ben?!' zeg ik dan chagrijnig en ik sla het bekertje op de tafel voor ons.

'Jongens, even serieus. Jullie hebben toch ook elkaar eens gezoend?'

'Maar toen waren we dronken, Louis.' reageert Liam. 'En jij niet. Echt niet.'

'En ik hoef toch niet gelijk gay te zijn als ik één jongen zoen?' Vragend kijk ik ze aan. 'Ik heb zoveel meisjes geneukt, nu zoen ik één jongen en dan ben ik gay?!'

Liam zucht en ik ruik de gore lucht uit zijn mond.

'Okay, okay. Je hebt een punt. Het is ook meer dat ik het niet verwachtte van je, dus daarom reageerde ik zo.' vertelt Liam maar ik zie dat Zayn nog dezelfde blik in zijn ogen heeft als het moment wanneer ze ons zagen.

'Ik vind het genoeg geweest. Ik ga naar huis.' zegt Zayn dan koel. 'Ga je mee Liam?' Liam knikt en ik loop maar gewoon achter ze aan naar de uitgang. Ik ga ook gewoon naar huis dan, anders sta ik hier zo alleen. De weg naar de uitgang verloopt zonder een woord te zeggen. Uiteindelijk ben ik de enige die gedag zegt voordat onze weg splitsen. Ik kijk nog een keer achterom. Wat ben ik een sukkel zeg, niet normaal. Tijdens het lopen laat ik mijn hoofd zakken. Ik heb gefaald. Maar Liam en Zayn hebben precies de reactie gegeven die ik altijd al verwacht had. Zo blijkt maar weer dat ik het altijd voor ze moet verbergen, geen andere oplossing mogelijk. Zuchtend maak ik de deur los en loop naar binnen. De kamer is donker, alleen het licht van de maan glipt met dunne stralen naar binnen. De tas die Harry geleend had staat op tafel en het briefje dat ik heb geschreven ligt daarnaast. Mijn jas, schoenen en sleutel laat ik op de grond vallen en ik loop in een rechte lijn naar de slaapkamer. Lusteloos laat ik me op het bed vallen en ga met mijn benen naar me toe getrokken zitten. Wachten. Op iemand waarmee ik gisteren nog zo'n goede nacht mee heb gehad, maar nu in de steek heb gelaten. Ik zie zijn lach nog voor me en gelijk vrolijkt het me op. Maar na het besef dat dat voorbij is, sluit ik mijn ogen met niemand anders in mijn gedachten dan Harry. Met tranen in mijn ogen kijk ik weer voor me uit, hopend dat mijn liefde binnen komt lopen. Uren verstrijken, tot de zon door het raam zonder gesloten gordijnen schijnt. Ik verlaat de houding waar ik de hele nacht in heb gezeten en werk mijn stijve lijf van het bed. Ik maak twee lunchpakketten en zet er een naast de tas van Harry en stop er zelf een in mijn eigen tas. Ik verplaats me naar de badkamer en maak mezelf klaar voor school. Klaar voor hel.

Merry Christmas guys!! Ik kwam laatst een hele mooie quote tegen, waar ik me echt in kon vinden. Ik heb hem hieronder gezet, om hem met jullie te delen. Want daar is Wattpad toch voor gemaakt.

Loveyou,
xIworkinabakery

"My idea of Christmas, whether old-fashioned or modern, is very simple: loving others. Come to think of it, why do we have to wait for Christmas to do that?"

–Bob Hope

Issues // Larry Stylinson DUTCHWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu