Toen ik hem vastpakte, voelde het goed. Ik kan niet ontkennen dat ik niets voelde, maar het voelde vooral fout. Het voelde zo fout dat ik mijn gevoelens aan de kant heb gezet en mijn verstand heb gebruikt. Of het verstandig was? Nee. Dat blijkt ook uit dat ik nu voor zijn deur sta. Waarom wilde ik ook alweer naar hem toe? Om sorry te zeggen voor de afwijzing? Even serieus, Harry, je kan gewoon niet zonder hem. Geef het maar toe, je bent gewoon waardeloos zonder hem. Okay, wat ga ik zeggen? Hey Louis, ik... sorry. Het spijt me, met heel mijn hart. Wil je - ruw werd ik uit mijn gedachten gehaald door de open vliegende deur. Ik had natuurlijk al aangebeld, stom van me. Wat ging ik ook alweer zeggen? Wacht, wat? Dit is niet Louis. Voor me staat een zelfverzekerde jongen met brede schouders en hij kijkt me vragend aan.
'Hi.' zegt hij en door mijn gestamel is het heel ongemakkelijk. Je ziet aan hem dat hij het zo snel mogelijk wilt afkappen.
'H-Hi.' krijg ik er dan toch uit. 'Is Louis er ook?'
'Ja.' zegt hij. 'Hoe heet je? Dan zeg ik Louis dat je er bent.' vraagt hij terwijl hij wegloopt en mij in de deuropening laat staan.
'H-Harry.'
'Okay H-Harry.' imiteert hij me en lacht om zijn eigen grap.
'Tommo!' Zouden het vrienden zijn? Hele andere vrienden dan ik had verwacht. Nou ja, na die chick had ik al aan zien komen dat hij zich anders voordoet bij mij dan normaal. 'Harry staat bij de deur!' roept de jongen. En dan blijft het stil, op een paar twijfelende voetstappen na. Uiteindelijk komen ze mijn kant op en zie ik Louis in de hal staan.
'Lou...' En terwijl ik mijn woorden zoek voor mijn volgende zin, zie ik dat Louis onrustig op zijn voeten wiebelt en steeds achterom kijkt.
'Wat is er?' vraag ik dan zacht en hij schudt zijn hoofd.
'Lou, ik...' Louis laat me stoppen met praten door een vinger op mijn mond te leggen.
'Ssh.' fluistert hij als hij dichterbij komt. En wanneer we nog een halve centimeter van elkaar vandaan zijn, komt het gemis van afgelopen dagen naar boven. Zijn zachte lippen strelen de mijne terwijl zijn tong mijn mond binnendringt. Een warm gevoel bekruipt mijn lichaam en ik voel zijn handen die om mijn nek geklemd waren rustig loslaten en hij verbreekt de zoen.
'Ik wilde een heel verhaal vertellen.' grinnik ik en ik kijk in de pretoogjes van Louis.
'Zullen we naar jouw huis?' vraagt hij breed glimlachend. Ik knik.
'En die jongens?'
'M'n vrienden?' lacht hij. 'Die redden zich wel.' Hij pakt mijn hand, gooit de deur dicht en al lachend rennen we de trappen af van het gebouw.
'Kom!' roept hij en ik zie zijn haar op en neer gaan van de trappen. Lachend ren ik hem achterna terwijl ik zijn kleine hand vasthoud. Bij de laatste deur naar buiten valt Louis er per ongeluk tegenaan en lachend fixt hij zijn haar.
'Ben je okay?' vraag ik grinnikend. Hij knikt en we rennen naar buiten.
'Waarom rennen we eigenlijk?' roep ik naar hem als we buiten zijn. Mijn lange jas wappert achter me aan als ik Louis probeer bij te houden. Louis haalt zijn schouders op en stopt met rennen. Ik probeer op adem te komen als we stoppen in de drukke winkelstraat. Louis daarentegen pakt mijn hand vast en trekt me mee in de richting van mijn huis.
'I want you.' fluistert hij hees in mijn oor en ik voel een rilling over mijn rug gaan.
Als we in de buurt van het parkje zijn, voel ik de hand van Louis beven. Ik kijk even naar hem en trek mijn jas uit. Zacht leg ik mijn jas op zijn schouders en houd mijn hand bij zijn heupen. Wanneer we bij mij thuis komen laat ik hem naar binnen gaan. Terwijl ik Louis tegen de muur druk en hem zoen, duw ik de deur dicht en lopen we al zoenend naar boven.
'Is er iemand thuis?' vraagt hij tussen het zoenen door en ik schud mijn hoofd. Ik neem hem mee naar mijn bed en ik ga op hem liggen.
'And I want you.' zeg ik tegen hem en hij grijnst breed. Hij draait ons in een snelle beweging om zodat hij boven ligt. Liefdevol trekken we elkaar kleding uit en laten onze ogen over elkaars lichaam gaan.
'Je bent prachtig.' fluister ik naar hem als hij op mijn heupen zit. Grijnzend begint hij een beetje te schuren en ik kreun zijn naam. Ik zoek met mijn vrije hand naar een condoom en Louis neemt het van me aan. Ik hoef je natuurlijk niet te vertellen wat er dan gebeurde, maar het voelde goed. Heel goed.
En als Louis naast me gaat liggen en hij de plaats inneemt van the Big Spoon, horen we buiten het vuurwerk knallen.
'Happy new year.' mompelt Louis in mijn oor en ik kreun genietend als hij me nog wat steviger vastpakt.
Lang geleden dat ik heb geüpdatet! Hope you enjoy
Loveyou,
xIworkinabakery
JE LEEST
Issues // Larry Stylinson DUTCH
FanfictionLouis Tomlinson heeft niet bepaald de problemen die iedere tiener heeft. Na het verliezen van zijn moeder verloor hij ook zijn zusjes. Voordat zijn moeder stierf vertelde hij aan zijn familie dat hij gay is, iets wat zijn vader niet accepteerde. En...