Issues // Larry Stylinson DUTCH

11. // Louis

Van binnen vloek ik dat ik niet hier mag blijven. Terwijl Niall de tafel alvast dekt, laat Harry me eruit. In de deuropening pakt hij mijn handen.

'Sorry.' zeg ik zacht. Hij schudt zijn hoofd. Als hij mij een kusje wil geven, legt ik mijn handen in mijn nek en zoen ik hem lang.

'Ik moet gaan.' fluister ik als we teruggetrokken hebben. Harry kijkt even naar de grond.

'Ik hou van je.' zegt hij zacht. Ik glimlach en herhaal hem waarna ik wegloop. Hij doet nog een kushandje en daarna loop ik de hoek om. Ik zucht en loop naar huis.

Thuis doe ik mijn schoenen uit en zie ik mijn vader op de bank zitten. Ik kook wat spaghetti en geef hem een bord. Zelf ga ik aan de keukentafel zitten, op de plek waar mama altijd zat. De keukentafel is groot, wat me herinnert aan mijn zusjes en broertje die nu ergens anders wonen.

'Ben je weer eens aan het janken?!' tiert mijn vader. Dat ik hem nog zo noem, denk ik bij mezelf. Hij staat op uit de bank en terwijl ik denk dat hij naar de keuken loopt, komt hij mijn kant op. Ik sta op. Om mezelf groter te maken? Waarschijnlijk alleen om mezelf voor de gek te houden, want klappen krijg ik sowieso. De eerste stomp is in mijn maag, waardoor de maaltijd die ik net met moeite naar binnen heb gewerkt er bijna weer uit gegooid wordt. De tweede klap is met een vlakke hand op mijn slaap. De volgende klappen kon ik niet meer tellen, het enige wat ik wist was dat ik duizelig was. Dat de kamer draaide en ik de grond niet meer voelde. Dat ik naar boven ben gestrompeld en in een diepe slaap ben gevallen.

Schreeuwend wordt ik wakker. Een nachtmerrie. Weer. Leunend op mijn armen zit ik rechtop in bed. Ik veeg met de achterkant van mijn hand het zweet van mijn gezicht. Gelijk voel ik mijn kloppende hoofd van de klappen van gisteren. Was ik maar bij Harry gebleven. Dan was alles goed gegaan. Ik ben klaarwakker en pak mijn telefoon. Ik stuur een whatsappje naar Harry maar ik krijg geen antwoord terug. Logisch, om half vier 's nachts. Ik loop naar de badkamer en de vloer voelt koud op mijn voeten. Het licht voor de spiegel is fel en de zwarte vlekken voor mijn ogen lijken blauwe plekken op mijn huid. Maar na een paar minuten realiseer ik me dat ze echt zijn en een voor een raak ik ze aan met mijn vingertoppen. Als ik op een van de plekken op mijn borst druk, valt er een traan op mijn hand.

Eenmaal op school voel ik mijn hoofd nog kloppen. In de pauze kreeg ik een appje terug van Harry en nadat ik een antwoord stuurde, las ik het berichtje telkens opnieuw en bedacht me hoe mooi Harry's stem zou klinken.

'Tommo? Wat zit je toch te doen op je telefoon?' Zodra ik Zayn aankijk heb ik door dat ik heel erg zat te glimlachen.

'Die lach ken ik niet van je, Louis.' zegt Liam geheimzinnig. 'Je bent toch niet verliefd, hè?' Ik kijk de jongens aan. Zal ik het zeggen?

'Tommo is verliefd!' gilt Zayn zacht.

'Welke chick is het?' vraagt Liam stuiterend.

'Jeetje, Li. Doe eens rustig.' zeg ik.

'Maar wie is het?' vraagt hij weer als hij weer rustig staat. Ik wiebel met mijn wenkbrauwen. Ik ga ze nog niet vertellen dat ik gay ben. Nog niet. Misschien wel nooit.

'Komt ze op je verjaardag?' vraagt Zayn en even verstijf ik. Mijn verjaardag kan ik niet thuis vieren. Ik knik en denk verder over een oplossing. Meestal geven wij drie een feest met elkaar en soms aanhangsel. We logeren dan, kijken films, enzovoort. Niet echt een feest zoals je in films ziet, met meiden, muziek, drank en sex, maar gewoon kleinschalig met elkaar. Zulk soort grote feesten houden we soms op vrijdagen en zaterdagen. Volgende week is het al mijn verjaardag.

Dan ineens komt er iets in me op waar ik laatst ook al aan zat te denken: een eigen appartement. Ik ben immers achttien en ik wil toch een keer het huis uit. Ik zou dan naar het centrum verhuizen en een appartement huren. Ik kijk gelijk op mijn telefoon of er een makelaar is die dat kan regelen.

'Is ze knap?' vraagt Liam. Ik rol met mijn ogen en knik.

'Is ze blond?' Ik schud mijn hoofd. Er zijn zoveel makelaars. Ik kijk naar de prijzen en dat valt me mee.

'Tommo!' Ik kijk op.

'Wat?!' De jongens kijken me aan.

'Leg die telefoon eens weg. Het is ongezellig en we vroegen je wat.' zegt Zayn. Met een zucht stop ik mijn telefoon in mijn zwarte skinny jeans. Ik kijk thuis wel verder.

Onderweg naar het park zie ik boven de Starbucks een appartement leegstaan. Ik zet het telefoonnummer van de makelaar in mijn telefoon en loop de Starbucks in. Ik bestel wat voor Harry en mezelf met de namen L. Styles en H. Styles. Met de twee warme bekers loop ik naar het park waar ik Harry al zie zitten.

'Hey.' zeg ik en ik geef de beker. Harry kreeg gelijk een glimlach op zijn gezicht toen hij me zag.

'Dankje.' zegt hij verbaast. Ik neem een slok en Harry grinnikt bij het zien van de namen. Ik kruip een beetje tegen hem aan op het bankje en hij slaat een arm om me heen. Ik zucht met een grote glimlach en probeer de pijn in mijn hoofd en van zijn aanrakingen te negeren. Hij pakt me wat steviger vast waardoor ik verstijf van de pijn. Harry ziet het en verslapt meteen.

'Deed ik je pijn?'

'Het geeft niet.' Harry kijkt nog even bezorgd als net.

'Sorry.' Ik forceer een glimlach.

'Het geeft niet zei ik.'

'Zullen we wat lopen?' vraagt hij. Ik knik. We lopen dicht tegen elkaar aan, maar Harry houdt zijn handen in zijn broekzakken

Vandaag eerste schooldag gehad, joepie.... Nou ja, in ieder geval een nieuw en lang hoofdstukje vandaag 😊 Hope you enjoy

Loveyou,

xIworkinabakery