Issues // Larry Stylinson DUTCH

16. // Harry

Ik mis Louis. Of zoals ze in het Frans zeggen: tu me manques: je mist van mij. Maar Louis reageert niet en lijkt me te vergeten. Het is nu al een week  nadat ik hem voor het laatst gesproken heb. Ik ben nog bij hem langsgegaan maar hij was niet thuis. Wat zou hij nu doen? De hele dag op bed liggen en met zijn vrienden wat vuurwerk afsteken? Oud en Nieuw komt er ook aan en dat wil ik met Louis vieren. Ik wilde ook kerst met hem vieren, maar hij wilde niks van mij weten. Ik ga nog een keer naar zijn huis, dan ziet hij hoeveel ik om hem geef. Waarom zou je? Hij wilt je toch niet. Hij heeft waarschijnlijk al lang een ander. Zou Louis dat eigenlijk doen, vreemdgaan? Ik zucht en beveel mezelf om nog een keer langs hem te gaan en het goed te maken.

Langzaam trek ik mijn laarsjes aan en nog een keer kijk ik of mijn blouse goed zit. Ik zucht zenuwachtig en stap de deur uit. Met lood in mijn schoenen loop ik door het park in de richting van zijn appartement. De wereld om me heen lijkt heel even stil te staan als ik hem met mijn rug naar me toe zie staan. Louis. Ik maak de neigingen om naar hem toe te rennen, maar houd me in als ik zie dat hij een meisje bij haar hand pakt. Hij was toch gay? Gaat hij toch vreemd? Vond hij me wel leuk? Genageld aan de grond blijf ik staan, wachtend op mijn voeten die moeten bewegen. Het lijkt alsof alles in slow-motion gaat en mijn hoofd is vol met vragen.

'Louis?' vraag ik zacht en onzeker. Blijkbaar te zacht, want zijn aandacht is nog steeds bij het meisje.

'Louis.' zeg ik wat harder. Eindelijk draait hij zich om en zijn blauwe ogen staan anders. Zijn ogen en zijn houding zijn meer... Badass?

'Dus..?' vraag ik, niet wetende waar ik naartoe wil gaan met mijn vraag.

'Wie is dit?' vraagt het meisje bitchy.

'Harry.' antwoordt Louis zonder van me weg te kijken. Het blijft een tijdje stil, ik denk hooguit tien seconden.

'Nou, ga je me nog voorstellen, Louis?' Louis kijkt haar verward aan. 'Ik ben Camila Cabello.' zegt ze terwijl ze nog steeds bitchy kijkt. 'Louis vriendin.'

'Wat?!' Ik kijk Louis aan. 'Dus, je denkt er zo over?' vraag ik hem. Camila lacht vals.

'Hoezo? Moet hij om alles jouw toestemming vragen?' zegt ze spottend. Ik loop naar haar toe en kom gevaarlijk dichtbij.

'Luister eens heel goed.' zeg ik tegen haar. 'Jij.' Ik laat een dramatische stilte vallen omdat ik zo gefrustreerd ben. 'Jij snapt niet wat het met me doet als je zijn hand vasthoud!'

'Ben je gay ofzo? Gatver.' schreeuwt ze vol afschuw.

'Het boeit me niet wat je daarvan vind.' Ik kijk Louis aan die met zijn hoofd vol gedachten naar ons kijkt.

'Heb ik je teleurgesteld?' vraag ik hem ongelovig en zacht met samengeknepen ogen. 'Kan ik niet zoenen ofzo?' Louis kijkt me eindelijk aan. 'Je doet alsof ik nooit bestaan heb. Alsof ik nooit wat met je had. Maar je kan niet zonder me, Louis. Dat weet ik wel.' Dat weet ik niet, maar het voelt goed om te zeggen. Om mezelf een gevoel te geven dat hij nog wel om me geeft. Ik hou mezelf voor de gek.

'Ik ga. Zoek het uit.' zeg ik tegen hen en loop weg. Waarom?! Waarom kan niets normaal lopen? Ik wil Louis, maar Louis niet mij. Ik loop naar huis en het laatste stuk ren ik. Mijn tranen stromen over mijn wangen terwijl ik ren. Ik adem zwaar en mijn voeten voelen aan als lood. Toch ren ik tot de deur en draai het open. Ik smijt de deur weer dicht en stamp de trap op. Ook mijn slaapkamerdeur smijt ik dicht en ik laat me huilend en schreeuwend om Louis vallen op mijn bed.

Extra hoofdstukje, zoals beloofd! Hope you enjoy

Loveyou,

xIworkinabakery