Issues // Larry Stylinson DUTCH

2. // Harry

Ik heb me niet eens voorgesteld! Ik sprak hem zo random aan, dat hij niet eens wilde praten. Zag je hoe hij reageerde? Ik zucht en loop naar huis. Hij was zo mooi. Zo mooi. Maar ik zal hem nooit meer zien, hij wil me waarschijnlijk ook nooit meer zien. Nu ik eraan terugdenk, had ik ook gewoon kunnen blijven zitten. Ik had gewoon een arm om hem heen moeten slaan, hem laten vertellen wat er aan de hand was. Maar ik ben met mijn stomme gedachtes weggelopen. Hem achtergelaten.

'Hé Harry!' begroet mijn moeder me als ik het huis binnenloop.

'Hé mam.' zeg ik een stuk minder vrolijk. Ze kijkt bezorgd op als ze me hoort.

'Is er wat?' Ik zucht.

'Nee.' Ze kijkt me met een opgetrokken wenkbrauw op.

'Zeker?' vraagt ze als ze verder gaat met het eten.

'Ja.' zucht ik. Ik ga echt niet vertellen over die jongen. Ik voel dat ik een waterige glimlach op mijn gezicht krijg als ik denk aan zijn ogen. Ze waren prachtig.

'Ik ga naar boven.' meld ik en mijn moeder antwoordt dat ze het eten klaar gaat maken. Ik app wat met Niall tot het eten klaar is en ik weer naar beneden loop, zoals elke dag eigenlijk. Er gebeurt thuis niet zo veel. Ik prik wat in mijn eten en na drie hapjes breekt mijn moeder de stilte.

'Wat is er toch? Voel je je wel lekker?'

'Mam, mag ik me ook een keer niet zo vrolijk voelen?!' Ik zei het natuurlijk weer veel te hard en te boos.

'Sorry.' zeg ik dan als mijn moeder me vragend aankijkt.

'Waar is Gemma?' Ik heb m'n zus al de hele dag niet gezien.

'Ze is vanmorgen vroeg naar een vriendin gegaan, ze had vrij van school. En papa werkt langer door.' vertelt ze en ik ben blij dat we over iets anders praten. Ik knik soms en mompel wat, volgens mij praat ze over haar vriendinnen.

'Harry?' Ik kijk op. 'Hoef je niet meer?' vraagt ze en ik schud mijn hoofd. Zij heeft haar eten al op, dat van mij ligt daar maar een beetje te liggen. We gaan beiden van tafel en mama pakt mijn bord aan.

'Ga maar iets voor jezelf doen ofzo.' zegt ze lief en ze geeft een kus op mijn wang.

'Dankje.' zeg ik en ik loop naar boven. Ik scroll wat door instagram en leg mijn telefoon weg. Zuchtend trek ik mijn kleren uit en ga ik in bed liggen. Als ik dan terugdenk aan vandaag baal ik weer van mezelf. Ik doe het licht uit, maar na een kwartier besluit ik dat ik niet kan slapen en doe het licht weer aan. Ik begin een deuntje te neuriën en probeer er een tekst bij te verzinnen, maar het lukt niet. Ik probeer te verzinnen waar ik aan denk, maar ik geef het op. Ik roep een paar scheldwoorden die ik jullie zal besparen en doe het licht weer uit. Ik probeer te slapen, wat na twee uur lukt.

Loveyou

xIworkinabakery