Issues // Larry Stylinson DUTCH

10. // Harry

'Harry?' vraagt de mooiste stem. Zijn blauwe ogen kijken me aan en ik glimlach.

'Mag ik je nummer?' Ik knik. Stom van mezelf dat ik daar niet eerder aan had gedacht. Ik pak zijn telefoon en zet mijn nummer erin en stuur mezelf een sms.

'Je bent stil vandaag, Lou.'

'Ik weet het, Hazz. School en gesprek met mentor gehad.' Hij kijkt me aan en haalt zijn schouders op. 'Niet heel veel aan.'

Ik geef hem een kus op zijn haar en hij kruipt tegen me aan.

'Zullen we een Starbucks halen?' vraag ik.

'Heb geen geld bij me.' zegt Lou zacht.

'Ik trakteer.' zeg ik met een lieve glimlach. Zodra we lopen zoekt hij gelijk naar mijn hand en we verstrengelen onze vingers. We lopen de Starbucks binnen en we zeggen als naam elkaars achternaam. Louis grinnikt.

'Wat?' vraag ik grijnzend.

'Harry Tomlinson.' lacht hij. 'Dat klinkt toch niet!' Ik lach.

'Dan moet je maar mijn naam nemen.' zeg ik. 'Lou Styles.' Louis grijnst.

'Zullen we zo naar jou gaan?' vraagt Louis. Ik knik.

'Wil je niet naar jou dan?' vraag ik. Hij schudt zijn hoofd en kijkt naar de grond.

'Niet erg, Lou.' Ik leg mijn hand op zijn kleine vingers. Na een tijdje zo gezeten te hebben gaan we naar mijn huis.

'Hey mam!' roep ik door het huis.

'Hey Harry!' hoor ik Gemma roepen.

'Gem!' gil ik en Louis schiet in de lach. Gemma komt van de trap afgelopen en ik geef haar een knuffel. Ze begroet ook Louis met een knuffel en zegt dat Niall in de woonkamer zit.

'Oh.' zeg ik en ik kijk naar Lou.

'Wat?' vraagt deze. Ik lach.

'Niall zit in de woonkamer. Mijn beste vriend.' zeg ik wat zachter.

'Okay..?' zegt Louis onzeker.

'Vind je het erg?'

'Nee.' zegt Louis en hij krijgt een glimlach op zijn gezicht. Ik open de tussendeur en gelijk is het huis gevuld met de Ierse stem van Niall.

'Niall!' begroet ik hem en ik geef hem een mannelijke knuffel.

'Hé Harry!' begroet hij me terug.

'Niall, dit is Louis.' stel ik Louis voor.

'Louis! Ik heb veel over je gehoord!' roept Niall en hij geeft ook Lou een mannelijke knuffel terwijl ik rood aanloop. Zou hij ook over mij praten? Lou maakt een schattig geluidje en geeft me een kus op mijn wang.

'Love you too, hoor.' zegt hij zacht.

'Chips, jongens?' vraag ik om het onderwerp te veranderen. Niall lacht.

'Dat je dat nog vraagt!' roept hij en Louis lacht.

'Niall houdt van eten.' zeg ik tegen Louis.

'En het eten houdt van mij!' hoor ik hem vanaf de bank roepen. Echt, die jongen kan niet normaal praten. Ik pak een bak met chips en ik hoor Louis met Niall praten over voetbal.

'Hoe oud ben je eigenlijk, Louis?' vraagt Niall als ik de bak chips op tafel heb gezet.

'Achttien. Jij, Niall?'

'Zeventien, net als Harry. Zit je hier in het centrum op school of daarbuiten?'

'In het centrum. Jullie daarbuiten toch?' We knikken.

'Hé Niall, kwam je gewoon langs of..?'

'Nee, ik dacht ik kom gewoon eens gezellig langs.' lacht hij. 'Als ik het vraag kun je nooit, dus...' Hij haalt zijn schouders lachend op en Lou en ik lachen ook.

'Tja.' zeg ik. Lou en ik kijken elkaar aan en grijnzen. 'Zullen we een film kijken?' vraag ik.

'Ja!' roept Niall. Ik zet de tv aan en na een tijdje door Netflix te hebben gescrold hebben we toch gekozen voor The Hangover. Aan het einde film komt mijn moeder binnen die vraagt of de jongens mee eten en Niall knikt gelijk. Louis daarentegen twijfelt nog even maar stuurt dan een sms naar zijn vader. Na een kwartier krijgt hij antwoord en moet hij toch naar huis.

Love you,

xIworkinabakery