Issues // Larry Stylinson DUTCH

24. // Harry

'Hij is wel gangster Harry.' zegt Niall maar het raakt me niet echt. 'Hij klinkt ook wel lief. Dat kusje toen hij ophing!' Ik mompel een instemmend geluid. Hij heeft niet gevraagd naar hoe de ruzie ging, hoe ik er nu over denk of wat er gebeurt is.

'Hé, hallo?' vraagt Niall om mijn aandacht te vragen. Hij zucht even. 'Waar denk je over na? Ik was net zo aan het fangirlen over Louis.'

'Ik denk ook over Louis.' zucht ik.

'Maar je bent niet vrolijk.'

'Nee, Niall. Ik ben niet altijd vrolijk. Het is gewoon... Het is gewoon even lastig okay? Ik ben er altijd voor hem, maar hij niet voor mij. En'

'Harry! Stop.' breekt Niall er tussendoor. 'Louis wilde komen, maar kon niet. Hij was op school en hij wilde waarschijnlijk gewoon jou knuffelen terwijl je je verhaal vertelt.' Ik knik en Niall trekt me op de bank in een knuffel.

'Weet je hoe fucking schattig het eruit ziet als ik me nu bedenk dat jij en Louis knuffelen!' Ik lach om zijn random gedachten maar grijns als ik het beeld ook voor me krijg. Louis' cute ogen, wangen, neus en zijn zachte lippen.

'Als jij nou nog even verder droomt, ga ik vast mijn schoenen aantrekken. Zullen we dan naar mijn huis gaan?' Ik knik en loop met hem mee om mijn laarsjes en mijn jas te pakken. Ik laat mijn jas open, aangezien het er verschrikkelijk uitziet als je met zo'n trui je strakke jas dicht doet. Niall daarentegen rits hem met moeite dicht en strikt zijn eeuwige sneakers. Ik pak m'n telefoon en huissleutel en wacht al draaiend aan een van mijn ringen op Niall's veterstrikkunsten, wat dus faalt.

'Hè.' gromt hij en hij stopt zijn veters los in zijn schoen. 'Ik doe het wel zo. Klaar?' Ik knik. Nog een keer kijk ik in de spiegel, iets wat ik altijd doe voordat ik wegga. Ik verschuif mijn bandana nog iets minder dan een centimeter en stap dan achter Niall het huis uit. Langzaam draai ik de deur in het slot en zucht even bij de gedachte van de ruzie die ik vanmorgen had.

'Niall?' vraag ik als we naar zijn huis lopen.

'Ja?'

'Vind jij Louis minder leuk nu hij meer... Badboy is?' Niall schudt zijn hoofd.

'Ik vind het wel leuk.' Ik haal mijn schouders op. 'Jij dan? Het is jouw vriendje.'

'Ik weet het niet. Aan de ene kant vind ik het leuk maar aan de andere kant niet.'

'Denk maar niet dat je bang hoeft te zijn dat hij niet meer klef met je wilt doen.' lacht Niall. 'Want dat wilt hij zeker wel.'

Vrolijk opent Niall de deur en roept dat hij thuis is. Als ik op de grote klok in de woonkamer kijk, zie ik dat het al bijna etenstijd is.

'Pizza, Harry?' vraagt de moeder van Niall en ze geeft me daarna een knuffel. Ik antwoord natuurlijk ja en ze pakt de ingrediënten. Achter Niall aan loop ik naar boven.

'Netflix?' vraag ik en hij knikt. Hij pakt zijn laptop erbij en we gaan op zijn bed liggen. Ik laat mijn hoofd op mijn handen rusten en ga op mijn buik liggen. Niall kijkt vragend naar mijn handen.

'Had je er echt al zoveel?' vraagt hij doelend naar mijn ringen. Ik lach.

'Ja, deze is de nieuwste.' Ik neem de ring met een roos tussen mijn vingers en grijns bij het moment dat ik hem kocht. Het was denk ik nog maar een paar dagen aan met Louis, maar wilde iets kopen om dat te vieren. Niall knikt goedkeurend en klikt op een een of andere serie. Het is een romantische comedy maar mijn gedachten zijn alweer bij Louis. Wat zou hij nu doen? Langzaam voel ik mijn oogleden zwaar worden en leg mijn hoofd op mijn armen en probeer me nog te concentreren op het scherm. Niall zit helemaal in het verhaal, maar het openhouden van mijn ogen heeft nu de prioriteit. Niet dat het uitmaakt als ik nu ga slapen.

'Harry?' hoor ik Niall zachtjes vragen. Ik trek de dekens die ik om me heen heb dichter tegen me aan maar schrik bij de gedachten dat ik eerst helemaal geen dekens om me heen had. Mijn ogen schieten open en Niall schrikt zich rot.

'Wow, goedemorgen!' zegt hij hard en ik knijp mijn ogen weer tot spleetjes bij het licht in de kamer.

'Was het net ook al zo licht?' Niall knikt.

'Niet dat jij net wakker was. Het is zeg maar, de volgende ochtend.' Het dringt nog niet tot me door en ik kijk verward om me heen. Ik lig op het bed van Niall en naast zijn bed staat en logeerbed waar hij waarschijnlijk op geslapen heeft.

'Wil je nog naar school?' vraagt hij voorzichtig en ik kijk hem met een zuur gezicht aan. 'Ik moet het toch vragen?' lacht hij als hij mijn gezicht ziet en grijns.

'Nee, niet zo'n zin.' antwoord ik en ik laat me weer vallen op het bed.

'Nou, kom in ieder geval uit bed want anders denkt mijn moeder nog dat ik je vermoord heb aangezien ze je gisteravond ook niet gezien heeft.' Ik lach en ik kom uit bed. Ik heb alleen een shirt en onderbroek aan en trek mijn broek weer aan. De skinny jeans zitten heerlijk en ik wissel ook gelijk maar mijn shirt voor een shirt van Niall. Als we beneden zijn, begroet Niall's moeder me vrolijk.

'Ah, daar ben je! Heb je lekker geslapen? Ik heb ontbijt voor jullie gemaakt. Jullie gaan zeker niet naar school? Zelf regelen hoor! Nou, ik ga op zolder even wat schoonmaken en opruimen, jullie redden jezelf wel hè? Eet smakelijk!' zegt ze en mijn nog niet wakkere hoofd vergeet alles alweer wat ze zegt.

'Louis komt ook vanmiddag, weet je nog?' vraagt Niall die aan zijn ontbijt begint.

'Natuurlijk ben ik dat niet vergeten.' Sterker nog, ik heb niet anders gedacht. Ik heb zelfs gedroomd over hem.

'Nodig je hem hier uit of ga je naar je eigen huis zometeen?'

'Ik weet niet. Ik denk dat ik jou beter wat klef gedoe kan besparen. Misschien ga ik wel naar zijn huis.'

'Kan ook.' Als ik bijna klaar ben met eten gaat mijn telefoon af. Met een grijnzend gezicht neem ik op.

'Goodmorning Lou.'

'Goodmorning babe. Hoe laat zal ik je ophalen? Ik dacht dan kunnen we misschien naar mijn huis.'

'Tot hoe laat heb je school?'

'Nou, eh... Twaalf uur.'

'Dan uit school? Ik ben bij Niall by the way.'

'Ehm... Weet ik waar hij woont?' Ik lach.

'Denk het niet, of je bent een echte stalker. Ik loop wel naar ons favoriete plekje toe, okay?'

'Is goed, lief. Ik zie je zo.'

'Tot zo, Lou.' Louis hangt op en ik zie Niall naar me staren.

'Sorry dat ik em even opnam.'

'Hazz, je hoeft geen sorry te zeggen! Je weet toch hoe erg ik jullie ship!' Ik grinnik.

'Dus, wat gaan we doen?' vraagt Niall na een tijdje. Ik haal mijn schouders op.

'Starbucks halen?' Niall knikt en we trekken onze schoenen aan.

'Denk je dat het verstandig is geweest om bij jou te gaan slapen?' vraag ik Niall als we naar de Starbucks lopen.

'Ik denk niet dat het het erger maakt ofzo.' antwoordt hij simpel.

'Misschien is ze nu alleen nog maar bozer op me, vooral Gemma.' Niall duwt de deur van de winkel open en we gaan in de rij staan.

'Heeft ze nog iets van zich laten horen?' Ik schud mijn hoofd en kijk nog een keer op mijn telefoon.

'Ik denk dat het wel goed komt. Dat komt het meestal wel.' zegt hij tegen mij en geeft dan zijn en mijn bestelling door.

'Meestal.' mompel ik en we gaan zitten op een plekje bij het raam.

'Nee, Harry. Niet zo negatief doen. Natuurlijk komt het goed, je moet het alleen even uitpraten.'

'En als het niet goedkomt?'

'Dan zal ik er altijd voor je zijn.'

'And so am I.' hoor ik een lieve stem achter me zeggen.