Issues // Larry Stylinson DUTCH

8. // Harry

Hij is zo schattig als hij lacht. Zijn  ogen schitteren en zijn mond vormt een perfecte vorm. Ik voel dat ik begin te grinniken.

'Geeft niet, Harry. Nou, ik ben Louis Tomlinson en ik woon hier niet ver vandaan. Ik ben achttien jaar en ik zit hier bij het centrum op school. Ik speel een beetje gitaar en dat was het wel.'
Terwijl ik me verbaas over dat hij ouder is dan mij, vraagt mijn moeder over school.

'En heb je nog broertjes of zusjes?' vraagt ze dan. Louis kijkt van mijn moeder naar de grond en zegt na een tijdje zachtjes dat hij ze niet heeft. Het blijft een tijdje ongemakkelijk stil, waar ik van baal want het was net een beetje gezellig.

'En Harry, neem je Louis ook nog naar boven?' vraagt mijn moeder. Ik knik en we lopen naar mijn slaapkamer.

'Sorry van mijn moeder net.' zeg ik als we de trap oplopen.

'Hoe bedoel je?' vraagt Louis terwijl ik zeker weet dat hij snapt wat ik bedoel.

'Dat weet je wel, over thuis.' Ik zie Louis knikken in mijn ooghoek. Ik open de deur van mijn slaapkamer en draai me naar Louis.

'Het is wel een rommel, ik waarschuw je vast.' zeg ik serieus en Louis lacht.

'Ik meen het!' probeer ik serieus te zeggen, maar ik faal en lach. Louis gaat ondertussen op mijn niet opgemaakte bed zitten en ik op mijn bureaustoel.

'Dus, jij speelt ook gitaar?' vraagt Louis. Ik kijk even naar mijn gitaar en knik.

'Een beetje. Het lukt niet echt.' lach ik.

'Kan je een liedje spelen?' Ik knik en pak de gitaar. Louis gaat op zijn buik liggen met zijn handen onder zijn hoofd. Ik speel I'm Yours en het gaat een paar keer fout omdat ik afgeleid werd door Louis' glimlach.

'I wanna be yours.' zegt Louis zacht en hij draait zich op zijn rug. Ik sta op en ga boven hem hangen.

'You're mine.' zeg ik en ik geef hem een kus waarna hij zijn handen in mijn nek legt en me zoent. Nadat een van ons de zoen verbreekt, liggen we een tijdje op mijn bed.

'I gotta go.' zegt Louis zuchtend en ik kreun geïrriteerd. We lopen naar beneden en hij pakt zijn jas en schoenen.

'Bye Lou.'

'Bye Harry.' Ik geef hem nog een kus op zijn hoofd voor hij weggaat. Dan sluit ik de deur en loop met een glimlach naar boven. Hij vond mij ook leuk. Meteen bel ik Niall als ik boven ben.

'Nialler!' roep ik.

'Hazz!' roept hij vrolijk. 'Je klinkt zo veel beter als je vrolijk bent.' zucht hij.

'Dank je. Maar je raadt nooit wat er vandaag is gebeurt!'

'Heeft het met Louis te maken?'

'Ja!' piep ik van blijheid.

'Vertel!' roept hij ongeduldig.

'Ik nam hem mee naar huis.'

'Echt?!' roept hij.

'Jaha! En laat me nu eens uitpraten!' lach ik.

'En toen heb ik hem voorgesteld aan mijn moeder, die weer van die vervelende vragen ging stellen. En toen we naar boven gingen heb ik gitaar gespeeld en daarna hadden we gezoend!'

Niall piept een schattig geluidje en ik lach.

'Lach me niet uit!' roept hij. Nadat ik gestopt ben met lachen blijft het een tijdje stil.

'Ik moet gaan, Hazz. Ik zie je morgen bij voetbal.'

'Is goed. Tot morgen Nialler!'

'Bye Hazza!' Ik hang op.

Loveyou,

xIworkinabakery