Recenzje anime

#37 Hakuouki Shinsengumi Kitan

1. O czym?

Yukimura Chizuru jest zaniepokojona dłuższą nieobecnością ojca, więc postanawia wyruszyć na jego poszukiwania, udając chłopca. Zaraz po przybyciu do miasta, zostaje zaatakowana jednocześnie stając się świadkiem zabójstwa przez istoty o białych włosach i czerwonych oczach. Z opałów ratują ją najlepsi wojownicy z Shinsengumi, po czym zabierają ją do kwatery, aby ustalić, co dalej zrobić z nią, gdyż dowiadują się, iż oni również szukają jej ojca...

2. Ulubione postacie:

Toshizo Hijikata

Mam słabość do postaci o charakterze sztywniaka. Wiadomo, że całkowicie nim nie jest, ale zawsze było coś w takich mężczyznach, co mnie przyciągało, więc nic dziwnego, iż przypadł mi do gustu. Jego oddanie oraz wola walki jest przecudowna.

Souji Okita

Bardzo możliwe, że byłam go w stanie polubić z powodu jego walki o życie. Nikt nigdy nie jest perfekcyjnie zdrowy, nawet jeśli stąpa po cienkim lodzie. 

Susumu Yamazaki

W anime wchodzi niemal z buta i właściwie to nie sądziłam, że zostanie na dłużej. Ku mojemu zdziwieniu, bohaterowie naprawdę byli rozemocjonowani jego losem. Ja także, pomimo jego krótkiego występowania w anime.

Kazama Chikage

A kto by go nie lubił? Brutalny demon, który może pozabijać wszystkich, ale kobiety-demona nie tknie mieczem. Bardzo spodobał mi się jego sposób działania.

No i nosił choker, zanim było to modne w sumie. xd

Yukimura Chizuru

Stąpa u mnie na krawędzi pomiędzy lubieniem, a nienawidzeniem. Czemu, spytacie?

Ma dziewoja miecz? Ma. Potrafi się nim posługiwać? A potrafi (info confirmed). A wyciągnęła go kiedykolwiek, aby się samej łaskawie obronić? A gdzie tam. Lepiej poczekać i stawiać zakłady, który to pan zdąży do niej doskoczyć i czy obroni ją kataną, czy własnym torsem?

3. Irytujące postacie:

Brak. Bardziej irytujące było to jak często ludzie zmieniali strony i zdradzali towarzyszy, ale anime posiada w sobie nie jedno historyczne odniesienie, a w prawdziwym życiu zdarza się to aż za często.

4. Kreska:

Bardzo śliczniutka. 

5. Muzyka:

Uwielbiałam ją. Zarówno w odcinkach jak openingu (media), gdzie oprawa graficzna przypadła mi do gustu, ale piosenka o wiele bardziej. Ending, tradycyjnie, nie jest jakoś mocno bogaty graficznie ale piosenka za to bardzo ładna.

6. Moje wrażenia:

Uwielbiam tę serię. Mam mini obsesję na punkcie dawnego ubioru japońców, więc moje oko nacieszyło się grupą młodzieńców w różnych, prześlicznych strojach. 

Ale to anime nie tylko dlatego mnie przyciągnęło. Wplątanie w to demonów oraz eksperymentów bardzo mnie zaciekawiło. Akcja także nie była jakaś mdła - pełno walk mniejszych i większych. A wisienką na torcie chyba była pewnego rodzaju realistyka dodana do anime - w końcu rzadko spotykam się z sytuacją, gdzie jeden z głównych sobie odchodzi, bądź choruje poważnie. Wszystko ma także jakieś podłoże historyczne, co dla mnie tylko dodało smaczku.

Nigdy bym nie pomyślała, że gra typu otome może być tak fajnie przerobiona w anime. Spodziewałam się grupy chłopców skaczących wkoło bohaterki - co akurat występowało, ale cała reszta nie była puszczona w niepamięć, a dobrze pokazana, co mnie świetnie zaskoczyło.

7. Ogólna ocena: 5/6

Gorąco polecam!