[ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ]

1K 85 1
                                    

Ναι καλά λέμε τώρα ότι νοιάζομαι , ναι καλά μην του το πω χαζή είμαι τέλος πάντων

«Θα περιμένω πολύ , πες μου που είναι;» τοτε άρχιζα και φόρτωνα

«Εεε…. ο Zayn……του έτυχε κάτι σημαντικό» και εγώ τώρα σε πίστεψα

«Ναι γιατι θα ερχόταν νομίζεις» αυτό δεν το είπα δυνατά πες μου ότι δεν το είπα δυνατά

Ο Louκατέβασε το κεφάλι του και τοτε χτύπησε η πορτα, με ένα δικό μου ‘’Περάστε’’ η πορτα άνοιξε και μπήκε μια νοσοκόμα λογικά αυτή που με παρακολουθεί

«Ο Γιατρός Grains με ενημερώσει ότι μπορείτε να φύγετε , ακόμα και τώρα μπορεί η νεαρή κοπέλα να μαζέψει τα πράγματα της απλά θα πρέπει να συμπληρωθούν κάποια χαρτιά αν έχετε την καλοσύνη κύριε…»

«Tomlinson»

«Μάλιστα αν έχετε την καλοσύνη κύριε Tomlinsonμπορείτε να έρθετε λίγο μαζι μου;»

«Μάλιστα, Λιζ σε λίγο θα είμαι πίσω μην κουνήσεις ρούπι θα φτιάξω εγώ τα πράγματα σου και θα σε πάω σπίτι» ήταν αυστηρός στην πραγματικότητα έκανε σαν τον πάτερα μου

«Μα δεν έχω φέρει κάτι»  απολογήθηκα και σηκώθηκα από το κρεβάτι

«Ακόμα καλύτερα απλά μην κουνήσεις από εδώ» μάλιστα μπαμπά ότι πείτε

Μέχρι να έρθει ο Louiπροσπάθησα να ντυθώ αλλα ένιωθα τα πλευρά μου να πονάνε, μόλις αφαίρεσα το πάνω μέρος από τα νοσοκομειακά ρούχα κατάλαβα ότι είχαν τυλίξει όλο το μέρος της κοιλιάς  μου με γάζες, ντύθηκα προσεκτικά και ξανά έκατσα στο κρεβάτι περιμένοντας τον Loui.

«Λοιπόν να ξέρεις ότι τα πλευρά σου είναι σε άσχημη κατάσταση» μπήκε μετά από δυο λεπτά βλέποντας με σε άθλια κατάσταση

«Λιζ γιατι είσαι μουτρωμένη τι έχεις ;;»

«Φοβάμαι»

«Ποιον ;»

«Κοίτα φοβάμαι το γεγονός ότι θα με πας σπίτι και μετά τι ; θα με ξεχάσετε , αυτές οι δυο μέρες που σας είχα κοντά μου ήταν από τις αγαπημένες μου και δεν ξερω γιατι αλλα…….δεν θέλω να σας χάσω» ήμουν έτοιμη να κλάψω, είχα βουρκώσει πριν μπει μέσα στο δωμάτιο αλλα μάζεψα τα δάκρια μου και του μίλησα

«Δεν θα μας χάσεις θα σε επισκεπτόμαστε οπότε μπορούμε. Σου το υπόσχομαι» τον αγκάλιασα, δεν μπορούσα να κανω κάτι άλλο, απλά τον αγκάλιασα

«Πάμε έξω τώρα γιατι μας περιμένουν» είπε χαρούμενος και με έβγαλε από την αγκαλιά του

«Ποιοι ;» μωρέ λες ;

«Όλοι , και ο Zayn» μου είπε πονηρά

«Ειιι σου εξήγησα…» με παιδεύει

«Και ποιος σου είπε ότι σε επίστεψα» όχι πες μου να σε σκοτώσω τώρα ή μετά

Πήγαμε έξω και ναι ήταν εκεί αλλα όχι μονός, ήταν και η Perrie μαζι του, η καρδία μου γινόταν χείλια κομμάτια και έκανα κάτι που δεν έπρεπε να κανω εκείνη την στιγμή , βούρκωσα και το επόμενο βήμα ήταν να ξεσπάσω.

«Ένα όνειρο ζωής ...ένα αιώνιο όνειρο ζωής» ( Zayn's Malik FanFiction )Where stories live. Discover now