«Ένα όνειρο ζωής ...ένα αιώνιο όνειρο ζωής» ( Zayn's Malik FanFiction )

Chapter 42

Εκει ο Ζειν με περιμενε με το τραπεζι στρωμενο γεματο καλουδια.Ειχε ετοιμασει του κοσμου τα φαγητα.Στο τραπεζι υπηρχε μια κανατα με χυμο,μια κουπα ζεστη καφε,ενα μπολ με κρουασανακια σοκολατας και ενα αλλο με βουτυρου.Μπισκοτα,κεικ και φετες με βουτυρο και μαρμελαδα φραουλα. "μα καλα τι ειναι ολα αυτα,θα εχουμε και παρεα;" ΤΟτε ηρθε και τυλιξε τα χερια του γυρω απο την μεση μου και εγω γυρω απο το σβερκο του. "οχι,για δενα τα ετοιμασα!" ειπε τρυφερα. "και ποσο πιστευεις οτι νπορω να φαω;" απαντησα! Η απαντηση του ηταν:"κοιτα αν δεν τα θες εγωω- ,τον διεκοψα "οχι νταξη" "αα ειπα και εγωω,ελα να κατσουμε να φαμε." Ετσι καθησαμε για φαγητο.Αφου φαγαμε ειπαμε να βγουμε μια βολτα στο δασος.Ξεκινησαμε τη βολτα μας απο το πισω μερπυς του σπιτιου.Περπατουσαμε αναμεσα στα δεντρα,στους θαμνους,τα φυτα,τα κελαηδηματα των πουλιων.Μεσα σε ολο αυτο το καταπρασινο τοπιο με πορτοκαλι πινελιες απο την εντονη ηλιοφανεια η μονη διαφορετικη νοτα ειμασταν εμεις,μαζι .Αγκαλια!Αρχισε να κανει λιγη ψυχρα και ετσι αρχισα να κρυωνω με αποτελεσμα να προσπαθω να βρω περισσοτερη ζεστασια μεσα στην αγκαλια του.Ο Ζειν το καταλαβε και ανοιξε περισσοτερο τα χερια του χωνωντας με ολοκληρωτικα μεσα στην αγκαλια του.Καπου εδω ειναι το τελος της διαδρομης δεν παει αλο Μετα το απολυτο απειρο.Πρασινο γαλαζιο μπλε πορτοκαλι κιτρινο ολα τα χρωματα μαζι σαν ενα πορτρετο χρωματων.Ανεξελεκτες πινελιες παραδινονται στην γαληνη ενος κενου.Εκει η απολυτη ελευθερια.Εγω ο Ζειν στη ακρη του γκρεμου ενα χιλιοστο ακομα και θα βρεθουμε στον αερα.Ο ανεμος να μας χτυπα και να εισωρει μεσα μας.Και εκει ερχεται η στιγμη που ο αερας που εχουμε μεσα μας γινεται ενα μεσα απο ενα γεματο ΑΓΑΠΗ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΠΑΘΟΣ φιλι.Μια σκηνη βγαλμενη απο τη ζωη.Δυστυχως ηταν ωρα να γυρισουμε.Φτασαμε σπιτι και μπηκαμε μεσα εκει εγω πρωτη εκατσα στο καναπε μαζευοντας τα ποδια μου προς το στηθος.Και στη συνεχεια ηρθε και ο Ζειν.Πριν προλαβω να πω κατι κολλησε τα χειλη του με τα δικα μου. "παω να φερω λιγο νερο θες;" με ρωτησε και σηκωθηκε. "αμε" απαντησα. **Τα δυο παιδια ειχαν περασει ενα βραδυ ξεχωριστο και ηταν και οι δυο γεματοι αυτοπεποιθηση και ευχαριστηση.Ετσι η Λιζ δεν ηθελε να χασει καιρο και για ακομη μια φορα ηθελα να κανει τον Ζειν να φωναζει το ονομα της περικυκλωμενος απο παθος και ηδονη.Ετσι ξεχασε για λιγο την γλυκια κοπελα και ειπε να δειξει πια πραγματικα ειναι.Κανονικα η Λιζ ειναι μια πολυ δυναμικη και ξεχωριστη κοπελα απλα ολα αυτα που ειχαν συμβει. Τελος παντων ο Ζειν κατεβαζε τα ποτηρια απο το ντουλαπι οταν αισθανθηκε την καυτη παρουσια της κοπελας πισω του "μηπως θες βοηθεια;" ρωτησε η Λιζ Ο Ζειν εξεπλαγινειν μα του αρεσε αυτος ο πονηρις τονος στη φωνη της Λιζ.Γυρισε την κοιταξε και αμεσως αποκριθηκε περνοντας τα χερια του στο παγκο εγκλοβιζοντας το σωμα της Λιζ . "γιατι οχι." "χμμ για πες τι μπορω να κανω!" ειπε ολο ναζι η Λιζ. "να κατευασε τα ποτηρια" ειπε ο Ζειν παροτρινοντας τη Λιζ να γυρισει προς το ντουλαπι .Εκεινη αμεσως γυρισε και σηκωθηκε στις μυτες προσπαθωντας να 'φτασει' τα ποτηρια,ταχα μου δηθεν.Ο Ζειν κοιτωντας την σεξυ εικονα της Λιζ δαγκωσε το κατω χειλος του και αμεσως κολλησε το κορμι του πανω στο δικο της.Εκανε περα τα μαλλια της κοπελας και αρχισε να τη φιιλα στο λαιμο.Εκεινη κατεβασε τα χερια απο το ντουλαπι και πιαστηκε στο παγκο