«Ένα όνειρο ζωής ...ένα αιώνιο όνειρο ζωής» ( Zayn's Malik FanFiction )

Chapter 27

Τοτε με εβαλαν μεσα στο δωματιο.Εκει με αφησαν για να ξεκουραστω.Ωστοσο ανα δεκα λεπτα ολο και καποιος γιατρος ερχοταν να ελεγχει τη κατασταση μου.Η οποια ηταν σταθερη.Βεβαια καλα δεν ημουν αλλα ειχα λιγες ελπιδες. **Τα ποδια της κοπελας μετα το χειρουργιο πιο πιθανο ηταν να κοπουν αν δεν ξαναμπορεσει να τα νιωσει.Οι γιατροι βαλαν τα δυνατα τους και η ισορροπια στη σπονδυληκη στηλη επανηλθε αλλα πρεπει να δουν αν θα μπορουν να ξαναλειτουργησουν και τα νευρα των ποδιων.Ηταν πολυ σημαντικο για τη Λιζ να ξανασηκωθει.Το ιδιο καο για τον Ζειν , ηθελε σα τρελος να ξαναδει τη κοπελα να σηκωνεται.Ολες αυτες τις ωρες ο Ζειν δεν εχει απομακρυνθει απο το χωρο..Ειναι μονιμος εξω απο το δωματιο να περιμενει καθε εξεληξη.Και καθε λιγγο ενα δακρυ κυλουσε αλλα πολλες φορες δν το αφηνε να φανει.Δεν ηθελε να κλαιει γιατι ετσι ηταν σα να αποδεχοταν οτι κατι κακο θα συμβει...Δεν τον ενοιαζε τι θα πουν οι αλλοι.Δεν ακουγε κανεναν παραμονο τη ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ! Ολο του το σωμα φωναζε ετρεμε στη σκεψη της κοπελας.Ηταν ολα τοσο δυνατα μεσα του και γιναν ολα τοσο γρηγορα που ουτε αυτος προλαβενε να τα αναλυσει αλλα ηταν το τελευταιο που τον ενοιαζε αυτη τη στιγμη.Ενας ακομα γιατρος μπηκε και βγηκε απο το δωματιο.Και για ακομη μια φορα ειπε στο Ζειν "η κατασταση της παραμενη σταθερη και ακομα δεν εχει καμια επαφη με το περιβαλλον." Ο Ζειν ακουγε το γιατρο με προσοχη οταν ηρθαν τα παιδια ,η Κλαρ και ο Νικ απο το κυλικειο.Κανεις δε μιλουσε.Το βραδυ αρχισε να κανει τον Ζειν να κλεινει τα ματια του.Παραδοθηκε σε ενα τελειως ψευτικο ελαφρυ υπνο μονο και μονο για να κκοροιδεψει λιγο την κπυραση που τον κατελαμβανε.Μετα απο λιγες ωρες εκανε να ανοιξει τα ματια του.Εκεινη τη στιγμη ακουσε να λεει η Κλαρ "σιγα μην τα καταφερει το πολυ πολυ να μεινει στην αναπηρικη καρεκλα..." Τα λογια αυτα τρελαναν τον Ζειν ο οποιος δε δυστασε να σηκωθει και να χωσει ενα γερο χαστουκι στη Κλαρ αφηνοντας στη κυριολεξια παγακι.Η κοπελα σαστισε δε το περιμενε...