«Ένα όνειρο ζωής ...ένα αιώνιο όνειρο ζωής» ( Zayn's Malik FanFiction )

Chapter 20

Δεν άντεχα στην ιδέα ότι απέναντι μου πλέον βρισκοταν Ο Ζειν...Τα δάκρυα ήδη έκαναν την εμφάνιση τους και κατέβαιναν ταυτοχρονα με τη βροχη!Ηταν στιγμη που η καρδια μου αρχισε να ξαναχτυπα μέτα απο ένα μήμα και ένιωθα τόσα πολλά μαζι!
ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΞΑΝΑΒΛΕΠΩ,ΑΓΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΘΑ ΤΟΝ ΞΑΝΑΔΩ , ΧΑΡΑ, ΠΟΝΟΣ , ΑΓΑΠΗ ΟΛΑ ΜΑΖΙ!
Από το πολύ το κλάμα αρχισα να νίωθω ανατριχήλες προκαλώντας μου δυσκολία στην αναπνοή!
Ο Ζειν άφησε άμεσα το καροτσακι να κυλήσει από τα χέρια του και ήρθε αμέσω δίπλα μου με πήρε στην αγκαλία του 
Ζ-σσσ μη μη το κανεις αυτο....μηνν κλαις εγω ειμαι εδω.., μου ειπε κάνοντας με να νιώσω μεγαλη ασφάλεια διπλα του!
Ε-λες πως είσαι τώρα εδώ μα θα είσαι εδω για πάντα...; ρωτησα με τρεμάμενη φωνη.

Αργισε να μου απαντήσει!
Πηρε μια βαθυα ανάσα και μου ειπε
Ζ-...ΠΑΝΤΑ!

Με τη τελευτεια του λέξη ένιωσα ακόμη πιο καλα και ανακούφηση!Χώφηκα ακόμα πιο πολυ στην αγκαλια του.Τα άρχισαν να αποχωρουν.Με τράβηξε λιγο πιο μακριά του .
Ζ- θέλω πολυ να σε ρωτησω πως εισαι μαα..φοβαμαι για αυτο που θα ακουσω..
Ε-...
Ζ- σε παρακαλώ αμα μπορεις βρες τη δυναμη και πες μου οτι είσαι καλα!
Ε-αν θες να σου πω "ναι καλα ειμαι" ωραια να στο πω αλλα θα εισαι ενας ακομα που θα του πω το πλεον γνωστο για μενα ψεμα αυτο τον ενα μηνα..,ειπα και κατευασα το κεφαλι.
Ζ-..οχι,οχι δεν θελω να μου πεις ψεματα θελω να μου πεις αυτο που νιωθεις.Θελω να σε νιωσω.Το καταλαβαινεις;,μου ειπε και μου σηκωσε το κεφαλι ετσι ωστε να βλέπω.
Ε- δηλαδη τι θες να σου πω;Πως ενα μηνα τωρα ποναω καθε μερα και πιο πολυ.Πως εχω μεινει αναπηρη και δεν εχω κανενα διπλα μου ή μαλλον εχω αλλα δεεν ειμαι ουτε εκει ικανη να καταλαβω το ποσο με σκεφτονται....τι αλλο θες να σου πω , ότι δεν αντέχω αλλο τη ζωή μου.30 μερες = 720 ωρες που δεν ζω.Έχασα ολο μου το κοσμο , εσένα! Μέσα σε ένα βράδυ!
Και τώρα ξαφνικα σε βλεπω εδω.Άρχισα να αναπνεω ξανα . Με το που σε είδα ανιωσα οτι τωρα ΖΩ ξανα.Δεν μπορεις να φανταστεις τη συμαινεις εσυ για μενα...
Ζ-λυπαμαι για ολα και πιο πολυ λυπαμαι που για ολα αυτα φταιω εγω...και ακομα πιο πολυ με ποναει που δεν μπορω να σε καταλαβω... ή και να μπορω...
Ε- τι θες να πεις..
Ζ- τίποτα δεν έχει σημασία τωρα...παω μέσα και ερχομαι σε 5 λεπτά ακριβως.

Μου είπε χαμογελώντας.
Μπηκε μέσα στη κουζινα.Εγω έριξα μια ματια πάνω μου τοτε συνειδητοποιησα πως δεν φοράω σουτιέν.Κοιταχτηκα και φορούσα μονο μια μπλουζα προφανεστατα δικη του!
Χαμογέλασα στην ιδέα αυτη.Μέτα απο 5 λέπτα εμφανίστηκε και ο Ζειν με δυο κουπες ζεστής σοκολάτα;.
Με πηρε στην αγκαλιά του και με οδήγησε κόντα στη φωτια με τοποθέτησε κάτω και ήταν η πρώτη φορά που κάποιος με βοηθούσε μετα απο τοσο καιρο και δεν με πειραζε καθολου.Απλά το απολαμβανα.
Κατσαμε μπροστά από τη φωτιά και μου προσφερε τη ζεστη σοκολατα.
Απλωσα τα χέρια μου και την αρπαξα απο τα δικα του. Έκανα κίνηση να ρουφηξω αλλα με το δάχτυλο του με σταμάτησε ακουμπώντας με στα χειλια.Απορρησα και τον κοιταξα.

Ζ- θα καεις!
Ε- χαχ σωστα..(αμεσως χαμηλωσα το κεφαλι μου χαμογελοντας )
Ζ- τι εγινε;
Ε- να απλα εχω πολυ καιρο να γελασω εστω να χαμογελασω...
Ζ- ναι ευτυχως τωρα εισαι μαζι μου και θα χαμογελας συνεχεια..
Ε- το εννοεις αυτο που λες;
Ζ- εμμ... φυσικα!

Συνεχεισαμε να κουβεντιάζουμε και πραγματικα είχα σκασει στα γελια.Ενιωθα μετα απο τοσο καιρο καπως γεμάτη.
Συνέχεια τον κοιτουσα γιατι δεν μπορουσα να φανταστω ποσο πιο ομορφος μπορει να γινοταν!
Η ώρα ήταν περασμένη 2 και η κούραση της ημέρας αρχισε να κανει την εμφάνηση της.
Τα ματια μου άρχισαν να κλεινουν.
Ο Ζειν το καταλαβε αυτο.

Ζ- βλεπω εισαι πολυ ανφεκτικη στα ξενυχτια..
Ε-ναι γιατι βλεπεις εγω μπορω να βγαινω ωστε να ξενυχταω!
Ζ- αχχ συγχνωμη το ξεχασα!Χιλια συγχνωμη ..
Ε- μπα δεν με πειράζει τόσο!
Ζ- ..πάμε για ύπνο;
Ε- μπορώ να πω όχι;
Ζ- εμμ μπα.
Ε&Ζ- χαχα

Με πηρε στην αγκαλία του και με εβαλα στο κρεβάτι του να ξαπωσω με σκέπασε και με φιλησε γλύκα στο μετωπο.
Ζ-καληνυχτα , τα λεμε αυριιο..
Ε- τι εσυ δεν θα κοιμηθεις εδω;(ειπα με κουταβισιο βλέμμα)
Ζ- αχαχ τι έγινε πονηρέψαμε;
Ε- ναιι ρε την ορεξη σου είχα! (ΨΕΥΤΡΑ) Απλα φοβαμαι..
Ζ- δεν πειραζει ...θα σου περασει! Καληνυχτα!
Ε- χμμ. καληνυχτα!

Εφυγε κλεινοντας τη πορτα πισω του.Αρχισα να κλεινω τα μάτι μου και παραδώθηκα σε εναν γλυκο και ηρεμο υπνο,Τι κριμα που αυτος ο υπνος θα ειχε και απροοπτα μερικα καλα και αλλα κάπως περιεργα..!