«Ένα όνειρο ζωής ...ένα αιώνιο όνειρο ζωής» ( Zayn's Malik FanFiction )

Chapter 49

Άνοιξε και ξεπρόβαλε....
Ο Ζειν.
Ξεπρόβαλε ο Ζειν με ένα κακόκεφο βλέμμα.
Απο τη μία αισθανόμουν ανακουφησμένη και ευτυχισμενη που τον ειχα παλι εδω μπροτσά μου .
Μα απο την αλλη αυτο το βλέμμα δεν μου αρεσε καθολου.
Με μιας επεσα στην αγκαλια του.
Δεν ηθελα να τον αφησω.

Ζ-τι επαθες;,είπε καθώς έκανε το σώμα του πιο εκεί για να περάσω.
Ε-τι τι έπεθα;Τολμάς και ρωτάς;
Ζ-γιατι τι έκανα;
Ε-τι έκανες;Εφυγες χωρις να το ξερω και δεν σηκωνες το τηλεφωνο,ούτε στα μυνήματα απαντουσες.Τιποτα.Εγω πως θες να είμαι καλα;
Ζ-ανησυχησες;
Ε-μπααα,καθολου.Απλά ειμαι μαζόχα και μου αρεσει να πεθαινω απο το αγχος γιατι δεν ξερω που εισαι.

Και καπως ετσι ο τονος της φωνης μου αρχισε να ανεβαινει.

**Ο Ζειν βλεποντας το ενδιαφερον της Λιζ και γενικα ολη αυτη τη σκηνη κατι του θυμησε.

~Πριν 9 χρονια~

(..)-ΠΟΥ ΠΑΣ;ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΕΤΣΙ;
Ζ-ΟΠΟΥ ΘΕΛΩ ΠΑΩ!
(..)-ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΘΕΣ!ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΙΝΩ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΕΓΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ!
Ζ-ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΕΙΣ;;;Ε;;;;;ΣΤΟ ΖΗΤΗΣΑ;
(..)-ΤΙ ΛΕΣ;ΤΑ ΕΝΝΟΕΙΣ;
Ζ-ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΝΝΟΩ!

Δακρυα στα ματια της γυναικας μα και στο νεαρο εφηβο.
Μετα απο εκει.Ολα μαυρα.

~Πριν 5 χρονια~

Π-τι εγινε βρηκες το σπιτι;
Ζ-αμε!
Π-ααα καλα εσυ απο το κακο στο χειροτερο πας!Που ησουν;
Ζ-οπου θελω προβλημα;
Π-φυσικα και οχι,εγω χεστηκα.

Ειπε και σηκωθηκε και εφυγε η νεαρη Περη.Για ακομη μια φορα ολα μαυρα.Τιποτα το προτοτυπο.

~Τώρα~

Η Κοπελα ηταν ακομα εκει.Παρολο την αδρανεια του Ζειν ηταν ακομα ΕΚΕΙ!
Να ανησυχει ακομα και τωρα!
Δεν τον αφησε....
Αυτο σημαινε πολλα...μα μηπως προειδοποιούσε τον Ζειν για το ότι πρέπει για πρώτη φορα στη ζωή του να δώσει κατι παραπάνω.Μήπως ηρθε η ώρα να δώσει τη ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ!
Ολα αυτα τον τρομαξαν και ετσι κατεφυγε στο πιο ευκολο τροπο , την αποφυγή!
Με μιας γυρισε το σωμα του και βρεθηκε κλειδωμενος στο δωματιο του.
Η Λιζ για λιγα δεύτερα ειχε μείνει στάσιμη μα δεν είναι απο τα κοριτσάκια που απλα καθονται και παρατηρούν.Θελει παντα να πέρνει τη ζωη στα χερια της.Να ζει εστω και λιγο αυτη τη τρελα τη δυναμη.
Ακριβως το αντιθετο απο το Ζειν.Εκεινος φοβαται.Και δεν το αδικο καποτε ηταν αυτος που στερησε σε αλλους να νιωσουν,να χαμογελασουν,να ΖΗΣΟΥΝ!
Και τωρα του ζητειτε να ζησει ο ιδιος,μα πως...Δεν είοναι ευκολο....
Τα μάτια του Ζειν σκοτεινα.
Σκεψεις απο εκεινα τα μαυρα χρονια περασαν μπροστα του.
Την κατασταση εκανε πιο εντονη η επιμονη της Λιζ πισω απο τη πόρτα να φωνάζει και να θέλει να δει το πρωσοπο του.Να μιλησουν!
Ο Ζειν πλυμμηρισμενος,παρμενος απο τη μαυρηλα τη θωλουρα ανοιξε τη πορτα και επιασε με βια τη Λιζ απο το μπρατσο της.Της εσπρωξε προς τα μεσα και τη κολλησε με δυναμη στο τοιχο με αποτελεσμα η κοπελα να νιωσει το κεφαλι της να μουδιάζει απο το πονο.