Chapter 17

875 82 0
                                    

Εκατσα στο τραπέζι.Δίπλα μου ο Ζειν.Περνουσαμε τελεια.Βεβαια στο πισω μερος. Του μυαλου μου φοβομουνα πως κατι θα τα χαλασει ολα.Κι ομως πειτε με καγκεμο πειτε με οτι θελετε αλλα το κακο δν αργισε να γινει.Εκει που καθομασταν.Το τηλεφωνο του Ζειν χτυπησε ηταν η Περη και του ζητησε να βγει εξω.Τοον ειδα αρκετα εκνευρισμενο κι ετσι ειπα να τον ακολουθησω.Βγηκε εξω και αρχισαν να μαλώνουν με τη Περη και να φωνάζουν. Εγω μόλις βγηκα εξω ακουσα τη Περη να φωναζει. "Τι εγινε το τσουλακι σου δν σε αποχωρίζετε ποτέ;" τοτε ο Ζειν μου εριξε ενα ψυχρο βλεμμαα και γυρισε χώνοντας ενα χαστουκι στη Περη.Συνέχισαν να μαλώνουν και δεν αντεξα να μην παρω μερος αφου κατα καποιο τροπο εφταιγα και εγω.Τους πλησιασα "σταματηστε"φωναξα μα τιποτα απολυτως. Μετά από λιγο επιτέλους σταμάτησαν."Φυγε" της φωναξε ο Ζειιν. εκεινη πηγε προς το παρκιν για να παρει το αυτοκινητο της. "Ζειν για ποιο λογο ολα αυτα;" τον ρωτησα "να μην ασχολείσαι μου απάντησε ξερα και γυρισε για να φυγει.Τοτε αρχισαν να φαινονται και τα φωτα απο το αμαξι της Περη καθως ειναι το μονο που θυμαμαι πλεον απο εκεινο το βραδυ.Ολα χαθηκαν.....το ιδιο και ο Ζειν.

«Ένα όνειρο ζωής ...ένα αιώνιο όνειρο ζωής» ( Zayn's Malik FanFiction )Where stories live. Discover now