«Ένα όνειρο ζωής ...ένα αιώνιο όνειρο ζωής» ( Zayn's Malik FanFiction )

Chapter 9

 Μα γιατι γιατι τοσο γκαντεμο , ακου εκκει ονειρο.Επι 10 λεπτα αυτα σεφτομουν .Ακουσα τον ΖΕιν να σηκωνεται απο το κρεβατι αλλα δν ηθελα να γυρισω να τον κοιταξω.Αρχισα να νιωθω τη παρουσια του στο δωματιο ολο και πιο κοντα μου . Ωσπου ενιωσα ενα κυμα ηλεκτρισμου να διαπερνα το κορμι μου στη ιδεα οτι βρισκεται ακριβως πισω μου σε αποσταση μονο λιγων εκατοστων.Δεν αντεξα γυρισα .Ωχχχ ,ακομα χειροτερα πλεον βρισκομαστε σε αποσταση αναπνοης.Ηδη νιωθω τον αερα απο το στομα του (ανασα;Ρ) να τρυπαει το προσωπο μου . Ειχα κοκκινησει. Δεν μιλουσε κανεις μας και με φοβιζε αυτη η σιωπη."γιατι δν κοιμασαι;" τον ρωτησα "γιατι με αφησες και καθολου;" απαντησε. Τι εννοουσε τωρα με αυτο; "εμμ εγω γιατι τι σου,εκανα ; " ειπα απορρημενα! Χαμογελασε αχνα.ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟΥ ΛΕΩ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΓΕΛΑΕΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΔΕΝ ΜΕ ΚΟΙΤΑΕΙ ΚΑΝ.;") "χαχα ελα που δν θυμασαι"ειπε με πονηρο υφος. ΩΠΑ ΤΙ ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ ΜΗΠΩΣ ΥΕΛΙΚΑ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΝΕΙΡΟΟΟ ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ. "εμμ παλι δεν σε καταλαβαινω" αποκριθηκα με ψυχραιμια."αστα αυτα.." ειπε και με πλησιασε επικινδυνα πολυ."αχχ Ζειν πες μου να τελειωνουμε γιατι δν εχω ορεξη για γρυφους.! " Δεν απαντουσε απλα με κοιτουσε με αυτο το χαζο βλεμμα."αντε θα πεις.."προσθεσα θυμωμενα.Τοτε μου ψυθιρισε στο αυτι "αλλη φορα να πεοσεχεις να μην μιαλς στον υπνο σου. Κακη συνηθεια." ειπε και απομακεινθηκε.Εμεινα δηλαδη τι τα ειχε ακουσει ολαααα; Αυτο σημαινει γκαντεμια....