«Ένα όνειρο ζωής ...ένα αιώνιο όνειρο ζωής» ( Zayn's Malik FanFiction )

Chapter 47

Το επομενο πρωι τα ματια της Λιζ ανοιξαν παρατηρώντας το έντονο φως του ηλιου.

Σηκωσε το σωμα της κοιταξε δεξια αριστερα τιποτα κανενα ιχνος του Ζειν.Πηγε προς την ντουλαπα και εβαλε κατι απλο και κατέβηκα κατω.

Στον κατω οροφο παλι κανενα ιχνος του Ζειν ολο αυτο αρχισε να με ανησυχη.

Ενας ηχος απο το κινητο μου με προειδοποιουσε για ενα μυνημα που ειχα.Αρπαξα το κινητο μου και ειδα το μυνημα 

"οταν μπορεις παρε με τηλ"-Κλαρ!

Ειδα το μυνημα και τοτε καταλαβα πως ειχα ξεχασει τελείως τη Κλαρ.Μετα το νοσοκομειο δεν την ειχα δει καθολου.

Ειπα ετσι να την παρω τηλ.

Πηρα το κινητο μου πηγα στις επαφες και πατησα την επαφη"κλαρ"

Καθως καλουσε κατευθυνθηκα προς τη κουζινα και εβαλα σε μια κουπα λιγο καφε.

Η Κλάρ απάντησε.

**ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ**

Κ-ελα που εισαι?

Ε-γειαα.τι κανεις;Εγω ειμια σπιτι του Ζειν .Εσυ;

Κ-ειμια χαλια.

Ε-γιατι;

Κ-χωρισαμε!

Ε-τι;με τον Νικ;

Κ-ναι!

Ε-ποτε;

Κ-να σου πω δεν μπορω να στα πω απο το τηλεφωνο.Μπορεις να συναντηθουμε;

Ε-κοιτα αυριο ουτος ή αλλος θα τα πουμε στη σχολη ..

Κ-δεν μπορω μεχρι αυριο .Σημερα μπορεις;

Ε-εμμμ ναι..που θες;

Κ-στη καφετερια απεναντι απο το γηπεδο του μπασκετ..στις 5

Ε-εεε ναι οκ.

Κ-ωραια τα λεμε εκει!

Ε-ναι γεια!

Καπως ετσι εκλεισαν το τηλεφωνο.Ολα αυτα προβληματισαν τη Λιζ και ετσι πηρε το καφε της και εκατσε στο καναπε.

Δεν εσκεφτοταν μονο το τηλεφωνο της Λιζ μα και για το που στο καλο ηταν ο Ζειν!