Sınıf Tam Mı?

1 AY

Annem bana doğru hızlı adımlarla yaklaşıp sarıldığında gözyaşlarım yanaklarımdan akmak istiyordu ama beynimin bir yanında da dur bir amk önce kimin öldüğünü öğren düşüncesi vardı.

Annem beni salona çektiğinde hızlıca göz gezdirdim.

Dayım-Burda

Kuzenlerim-Burda

Yengem-Burda

E anne tarafımdan herkes burda.

"Anne kim öldü söylesene." Annem beni yanına çekti ve yüzümü ellerinin arasına aldı. Gözyaşlarım akmasada gözlerim dolmuştu.

"Kızım... şey.... Çetin abinin annesi vefat etti." Ay çok üzül- Bir dakika ya. Ben kadını tanımıyorum ki ne üzülücem. 

"Anne kadını tanımıyoruz bile bu ne ağlama böyle." Annem gözyaşlarını silerken kapıya yöneldim ve yere düşürdüğüm anahtarlığı aldım. 

"Anne odama helva getirsene." Diye koridorda bağırdığımda tuvaletten çıkan Hoca efendi fısıldadı.

"Tövbe tövbe." Kafasını olumsuz anlamda sallarken yanımdan geçince ona da bağırdım.

"Ne var yani hoca efendi merhumun helvasını da mı yemiyek?" Annem mutfaktan çıkıp yanıma koştu.

"Zıkkım ye manyak kız."  Elindeki tabağı ve çatalı bana uzattı ve sinirle soludu.

"Gir odana çıkama biraz." 

"Sen nasıl istersen sulatnıııım."Helvamı alıp içeri dalarken annem arkamdan söylenerek içeri geçti.

"Bu kız niye böyle oldu anlamıyorum hayır imalatınıda güzel yapmıştık." Sonra Hilal neden böyle. E anasına bak kızını al demişler. Çokta yanlış demişler. Bende baş hekim bulacak göt yok çünkü.

Odamda saçma saçma oturup dizi izlerken telefonum çaldı. 

Gizli Numara Arıyor... 

"Alo?" Kesin salak veletlerden biri aklınca beni işletecekti.

"Birileri demiş öldü. Şimdi yazsınlar pezevenk geri döndü." Telefon kapandığında kaşlarımı çattım. Keşke küfür etmeseydi be içeride dua okunuyor sonuçta. Ben tanıdığım pezevenkleri gözden geçirirken içeri yengem girdi. Kendisi Romanyalıydı. Dayımla birlikte durmadan çalıştıkları için önce Masal abla bizim eve taşınmış sonra üniversite için İngiltereye gitmişti. Ballı köpek. Sonrada Elçin gelmişti. 

"Kiz sen nabyon burda?" Yirmi senedir Türkiyede olmasına rağmen aksanı bir türlü düzelememişti. 

"Bana ne o damın annesinden ya sevmiyorumda zaten." Adı normalde Debora'ydı fakat türkiye kimliğinde Canan yazıyordu.

"Dayin da savmıyor. Dedi kı o orospi jojuğu bir kaz daha ablama dohunursa elini gatlayıp kötüne sokacam." Birde kendisi biraz boşboğazdı. Yani onun için bu burda söylenmez ya da bu kişiye söylenmez anlayışı yoktu. 

"Lütfen benim içinde bir kez daha sokup çıkarsın." Canan yengem sinirle konuştu.

"O nasil soz be hem yarin yola cikacaklarmiş. Memlekete gidiyorlar." 

"Aman aman Çetin gitsin de dönmesin ." Canan yengem biraz daha işten bahsedip çıkınca sevinçle doğruldum. Annem uzun bir süre olmayacaktı yani. 

Saat ona gelirken bize ilk haftadan verilen ödevleri bitirmiştim. Bu gün nedensizce çok yorulmuştum. Tam yatağımı açtığımda içeri giren kişiyle kapıya döndüm. Dayım benim yerime duvarda asılı olan Ekin Kaya fotoğraflarına bakıyordu.