Sınıf Tam Mı?

İntihar

Büyük bir bel ağrısıyla doğrulmaya çalıştım ama başaramadığımda yavaşça gözlerimi araladım. Gözlerimi açtığımda neden bütün vücudumun ağrıdığını anlamıştım.

"Amk kim beni yerde yatırdı?" Etrafıma baktığımda tek başıma olduğumu fark etmiştim. Kimse yoktu ve ben yerde yatıyordum! İçimi garip bir duygu kapladı. Zihnimi zorladım ve dün geceden aklımda kalan şeyleri sıralamaya çalıştım. Masada otumamız, Serdarın saçma sapan anıları ve bizim Bartuyla dışarı çıkışımız tam net olmasada aklımdaydı. Bunlardan sonra aklımda kesik kesik üç şey vardı.

1) Dünya güzeli lafı.

2)Yere uzanışım.

3) Baran! 

Baranın endişeli yüzü aklımda kalmıştı ama tam olarak anlayamamıştım. Yerden bir kez daha doğruldum ve bu sefer başaradım. Yerde yattığım için nerdedeyse bütün vücudum ağrıyordu. Yavaş hareketlerle ayakkabılarımı çıkarıp masanın üstünde duran çantamın yanına gittim. Telefonum çantamın içindeydi ve ekranı açtığımda tonla bildirimle karşılaştım.

Annem 7 Cevapsız Arama

Ekin Kaya 12 Cevapsız Arama

Canan Yenge 5 Cevapsız Arama

Dayım 4 Cevapsız Arama

Öncelikle Elçini aradım ve telefonu açmasını beklerken yandaki sandalyeye çöktüm.Cevap vermiyordu. Bu kadar kişiyi böyle bir durumda tek tek arayamazdım. En iyisi eve gidip sağlam bir kafayla aramaktı. Hem Ekinin 12 cevapsız araması beni kıskandığının bir göstergesiydi bence. 

Zonklayan beynimle birlikte sandalyeden doğrulup ayakkabılarımı elime aldım ve çantamı omzuma asıp kapıya yöneldim. 

"Hilal ya nereye gidiyorsun?" Arkamdan gelen uykulu sesle altıma sıçma derecesine gelmiştim.

"Allah belanı vermesin!" Arkamı dönüp koltukla bütünleşmiş Serdarı görmemle bunları söylemiştim. Nasıl oldu da görmedim seni diyecekken üstüne örtülmüş olan yorganla kamufle olduğunu anladım.

"Kahvaltı mı hazırlasan ya?" Çantamı omzumdan elime alırken sinirle konuştum.

"Oldu canım ya!" Yanına gittim ve eşyalarımı yanına atıp kolundan tuttum ve onu çekiştirmeye başladım.

"Kalksana Serdar hadi." Kolunu yavaşça kendine doğru çekerken bir yandan da mızmızlanıyordu.

"Daha kargalar bokunu yemedi be Hilal ne kalkması!" Kolunu tüm gücümle kendime doğru çektim ve arkama yaslandım. Ayağımın kaymasıyla tam sıçtım diyecekken Serdar beni kendine doğru çekti. Üstüne ağır bir şekilde resmen çullandım. 

"Oha!" Zaten tepkisi de gecikmemişti. Bense tepkisine kızamayacak kadar tepkisizdim. Yüzlerimiz o kadar yakındı ki bana bir şey yapacağından korktum. O da üstündeki acıyı hazmettikten sonra yakınlığımızı fark etmişti. Biraz geri çekildim ama daha fazla gidemedim çünkü gerisi boşluktu.

"Hilal." Gözlerimin içine bakarak adımı o kadar içten söylemişti ki. Ne yapacağımı bilemedim. Bende kendimi yere attım. Bildiğimiz çocuk Hilal dediği anda kendimi yere fırlattım amk. Düşmemle birlikte koltuktan eğilip bana baktı.

"İyi misin?" Ah amk her yerim tutulmuştu zaten birde bu eksikti.

"Süperim!" Şimdi canım acıyor falan diyemem yanına falan çağırır. Ayağa kalktığımda  onunda kalktığını fark ettim. 

"Ben en iyisi kahvaltı hazı-" Konuşmamı tamamlamadan büyük bir ciddiyetle yanıma yaklaşmasının ardından saçlarımı geriye itip boynumu tuttuğunda susmuştum.