Sınıf Tam Mı?

Sonunda Be

Ekinin içeri girmesiyle Serdarın koluna yapıştım.

"Serdar Baran her şeyi biliyor ve söyleyecek bir şeyler yapmamız lazım." Serdar ilk önce şaşırsada sonra düşünmeye başladı.

"Ne yapabiliriz ki?" Ayağımı yere sertçe vurdum.

"Bilmiyorum Serdar. Bilmiyorum ve biz burda dururken Baran içerde anlatıyor bile olabilir." Serdar hızla kolumdan tuttu ve beni sınıfa sokarken kulağıma fısıldadı.

"Bak şimdi sen orda dur ben halledicem tamam mı?" Kafamı olumlu anlamda salladım ama gerginlikten çatlayacak gibi duruyordum. Ellerim buz gibi olmuştu. Sınıfa girdiğimde kızların olmadığını gördüm.

"Bu sikik bize ne diyecek olabilirki." Buğranın söylenmesiyle kafamı eğdim. Buğra bu huyumu Baranın bildiğini bilmiyordu. Çoğu kişi bıkkınlıkla geri kalanıda merakla Barana bakarken gözlerim Ekini aradı. Sınıfın kenarında soğuk kanlılıkla Barana odaklanmış duruyordu.

"Ah Hilal sende geldiysen bir konuya açıklık getirelimmi? Ne de olsa benimde gitmem gereken bir okulum var." Kafamı olumsuz anlamda salladım ve adını dahi bilmediğim ama benim sırrımı öğrenmek için gelen insanları yararak Baranın yanına gittim.

"Baran kimse senin yalanlarını dinlemek istemiyor." Baran sırıttı ve insanlara döndü.

"Peki ya yalan söylemeyeceksem? O zamanda dinlemek istemezler mi?" Sadece onun duyabileceği bir sesle fısıldadım.

"Allah belanı versin." Baranda benim gibi fısıldadı.

"Başıma senden büyük bela gelemez zaten." Yutkundum. Ben bu çocuğa ne yapmıştım ki? Tamam belki ilk kurbanlarımın arasındaydı. Benden sonra psikoloğa da gitmişti ama isteyerek yapmamıştım. Yapmazdım zaten.

"Ben sana ne yaptım ki?" Baran omuzlarını silkti.

"Bana ne yaptığın değil neden yaptığın önemliydi benim için." Fısıldamayı kestikten sonra sesli şekilde konuşmaya devam etti.

"Ve şimdi de neden yaptığını öğrendim. Bence bunu herkese söyleyelimde birisi sana yaklaşmadan önce iki kere düşünsün." Ağlamak istiyordum ama ağlayamazdım. Böyle bir şey yapamazdımki. Haksızdım. Belkide Baranın her şey çok ileriye gitmeden bu huyumu açıklaması en iyisi olacaktı.

"Gençler Hilalin benimle ayrılma sebebi..." Derin bir nefes aldım.

"Bir hu-" Baranın sesi sıranın üstüne çıkmış Serdarın onun üstüne atlamasıyla kesilmişti. Atlarkende bağırmayı ihmal etmedi.

"Konuşma piç." İçimde büyük bir rahatlama oluştu.

"Ah ayağımı hissetmiyorum. Ah!"Baran yerde kıvarnırken ister istemez gülümsedim.

"Sen kimsin lan?!" Baranın sorusuyla Serdar omuz silkti.

"Şimdilik beni bir koruyucu melek olarak bil." Havalı bir şekilde konuştuğunda Baran kıvranarak cevap verdi.

"Bu nasıl koruyucu meleklik ayağımı kırdın!" Serdar bu sefer umursamazca omuz silkti.

"Senin mi koruyucu meleğinim angut!" Baran yandaki sıraya tutunarak ayağa kalktığında Serdar tekrar konuştu.

"Seni revire indireyim derdim ama okulunda gidersin artık." Baran sinirle Serdarın yakasını tuttuğunda belimde eller hissetim ve o ellerin sahibi beni geriye çekti.

"Samin ol koçum." Serdar sırıtarak konuşurken Baran Serdara yumruk geçirdi. Ekinin sırtı ne kadarda güzel değil mi? Ay! Ben olayı kaçırdım.