~Wassim en Nisrin~ ( voltooid )

Pov:wassim

Ik was de bagages nog even snel gaan halen uit de auto. Totdat ik sanae men naam hoorde roepen. Ik rende zo snel mogelijk het huis in naar boven. En wat ik daar aantrefde brak men hart manal was gwn op de trap flauwgevallen. Sanae belde zo snel mogelijk de ambulance.

De ambulance kwam aan, en testen eerst even of nisrin nog ademde. Een van de ambulances zei:"ze heeft een slechte ademhaling waardoor aar hartslag verminderd. Ze droegen haar zo snel mogelijk de ambulance in. Sanae zei dat ze mee zou gaan met de ambulance, en dat ik me eerst moest douchen en dan pas mag ik komen. Ik spurte als een gek de douche in een probeerde mezelf te kalmeren maar het lukte niet echt. Ik barste in tranen uit en begon men vuisten op de muur te slagen, ik merkte dat men vuisten begonnen te bloeden ik wou de aandacht niet trekken dus deed ik er een windel rond.



Ik deed deze kleren aan en besloten men haar gewoon in men krullen te laten
Ik had toch geen tijd. Ik liep zo snel mogelijk men auto in en zoegde de straat uit naar het ziekenhuis.

Aangekomen liep ik zo snel mogelijk naar de balie en vroeg waar nisrin el (.....) zit. Ze zei ze word momenteel behandeld u kan wel aan de wachtkamer van kamer 280 zitten. Ik knikte en liep de lift in naar boven. Boven aangekomen zag ik sanae huilend zitten in de wachtkamer. Ze zag me een knuffelde me, ze zei ik weet ik ken har niet zo goed maar ze eet een speciaal plekje.ik knuffelde haar terug. Ze trekt zich terug in men knuffel en zag men hand, ze zei :wt* is er met je hand gebeurt. Ik zei dat het niks was. Maar ik was zo dom om een witte windel te pakken waar je natuurlijk alle bloedvlekken op ziet. Ze zei :wa niks ik zie toch dat je vuist bloed. Ik werd gered door de dokter die naar buiten kwam. Ik vroeg hoe het gaat met nisrin. Hij zij dat ze in een hele bizarre toestand zit. Want ze heeft kanker, maar het lijkt erop dat de kanker zich zo snel heeft doorgedringd in haar lichaam. Ze is ondertussen wel wakker maar ze moet wel minstens een week hier blijven want ze is nogal slapjes. Ik knikte begrijpend en vroeg of ik naar binnen mag gaan. Sabae zei :"nee ik kan het niet aan ik ga naar huis. Ik zei dacht je ook aan wat ik dacht. Ze knikte ik zei ga maar wat rusten hier zijn mijn autosleutels. Ze knikte en ging weg. Ik ging naar binnen en zag nisrin daar zitten, ze hadden blauwe wallen onder haar ogen en ze zag er zo slapjes uit Ze kon nauwelijks haar ogen open houden. Ze zag me en glimlachte. Ik omh lsde haar. Ze omhelsde me terug en ze begon te huilen ze riep:"sorry dat ik jullie zo eb laten schrokken, wrm ben ik toch ziek ik wil gwn gezond zijn!" ok troosten haar en zei dat Allah dit alles voorgeschreven heeft. Ze plande haar gezicht in men schouder.

Hallo lieve lezers stem even op men verhaal en dan ga ik erder ik ga verder bij de 20 stemmen

En waarom wou sanae niet mee naar binnen!! Wat verbergen wassim en sanae?