~Wassim en Nisrin~ ( voltooid )

Pov:nisrin

Ik zag wassim samen met mijn moeder. Ik kreeg er tranen van en omhelsde mijn moeder. Mijn moeder zei : benti het gaat goed hmdlh niet huilen! Ik veegde men tranen weg en liet men moeder binnen ik wou de deur sluiten. Maar men moeder zei : laat die jongen ook binnen meskina hij heeft ook een hele reis achter de rug. Ik rolden met men ogen en liet wassim binnen. Ik wou de deur achter hem sluiten. Hij zei : nisrin het is niet wat het lijkt. Wat is niet wat het lijkt, ik heb toch ogen gekregen ik heb gezien wat ik heb gezien. En ik liep naar de woonkamer. Ik maakte ontbijt voor ons. Ik maakte ook gewoon ontbijt voor die sukkel. Ik bracht het ontbijt naar de eettafel en kreeg ineens al die gevoelens terug waar door mijn tranen weer naar beneden stroomde. Ik liep de trap op maar boven. Ik hoorde iemand achter me op de trap ik ging mijn kamer binnen en sluiten de deur. Ik ging op mijn bed zitten en keek uit het raam. Ik dacht over alles na. Totdat ik mijn gedachtes werden onderbroken door de deur die openging. Het was lina. Ze zei : wat is er met jou? Ik legde haar uit dat wassim en mam er zijn. Ik legde haar ook uit waarom ik nu hier zit. Ze zei : die gast is je tranen niet waard. Kom we gaan naar beneden voordat mama vol met vragen zit. Ik ging samen met lina naar beneden.

Pov:wassim
Ik keek maar nisrin die samen met haar mama en ik aan tafel zat. Ze keek me heel kort aan in de ogen. En ze ging naar boven ik zag dat er tranen uit haar ogen kwamen. Heb ik dit veroorzaakt? Huilt ze om mij??...

Haar moeder vroeg me of ik er iets van wist en waarom ze huilt. Ik besloot te doen alsof ik het niet wist, voordat ze me ook gaan haten. Het was best wel awkward aan tafel we hadden niet echt iets te vertellen.

Totdat ik zag dat nisrin naar beneden kwam samen met lina. Lina ging op de stoel over haar moeder zitten en begroeten ons. Nisrin had niet echt een keuze en ging op de stoel over me zitten.
Ik was ondertussen al klaar met eten en keek nisrin de hele tijd aan. Ze was zo mooi. Ik snap niet dat ik zoiets heb laten gebeuren bij zo iemand met een hart van goud. Ik had pas door dat ik staarde wanneer ik zag dat nisrin me ook aankeek. Gelukkig kreeg ik een telefoontje van ayoub.
Ik stond op en ging naar de woonkamer kan ging zitten op de bank en nam op.
A= hallo broertje! Alles goed daarzo.
W= salam, ja alhmdlh!
A= heb je gachi al terug gebracht naar haar huis.?
W=ja ik ben daar nu heb net ontbeten.
A= vergeet niet dat je deze avond terug moet vliegen want het is daar nog te gevaarlijk!!
W= ja sgoed ik vergeet het niet ik ga straks nog even langs ons huis voor wat kleren.
A= ja sgoed hou je goed tot straks inchaelah
W= inchaelah daag.
Na het gesprek zag ik nisrin de woonkamer binnenkomen. Ik dacht :yass!! Dit is mijn kans om aes recht te zetten. Ik zag dat ze ging zitten op de bank en de  tv opstarten .  Ik ging naast haar zitten en keek haar aan ik zag dat ze met haar ogen draaiden. Ze zei : euhmm... Persoonlijke ruimte graag. Ik keek haar aan en wou net beginnen met mijn uitleg. Ze wou weg gaan maar ik pakte haar vast bij haar pols en zei :nee deze keer niet. Luister een 's naar me. Ze zei : mss wil ik wel niet luisteren.!! Ze wou weer weg gaan maar ik trok haar terug waardoor ze op me viel en onze gezichten nog maar een paar millimeter van elkaar verwijderd waren. Ik keek haar aan in haar mooie bruine ogen...