~Wassim en Nisrin~ ( voltooid )

Pov Nisrin:

Ik ging naar binnen en ik voelde me zo misselijk. Ikk ging per direct naar de douche en alles kwam eruit. Huh? Wtf is dit weer. Ik zag soufiane achter me staan en ik keek hem bang aan. Hij zei  met een strenge stem : ga je douchen en ga dan slapen. Je weet wat ik morgen verwacht hé. Ik was verbaasd dat hij mij niks aandeed. Maar ik knikte maar en ik ging naar men koffer, ik haalde mijn donspyjama eruit. Want ik had het ineens heel koud. Ik ging de douche binnen en friste mezelf op. Toen ik eruit kwam was het al 19:00. Ik ging even nog op mijn gsm, en ik probeerde dan te slapen. Wat natuurlijk niet lukte, door de pijn. Ik had steeds meer pijn, ik voelde me weer misselijk dus rende ik naar de wc. Ik kotste het eruit, maar deze keer was het bloed. Huh? Hoezo verlies ik zomaar bloed?

Pov lina
Ik was vandaag even gaan shoppen met mijn moeder. Ik vertrok rond 12:00. Het was vandaag koopjeszondag dus gingen we shoppen. Het was heel gezellig. Ik besloot om langs nisrin te gaan. Men moeder niet want ze wou nog wat blijven winkelen. Ik denk ook dat men moeder nisrin niet meer onder ogen durft te komen, nadat ze het heeft toegelaten van het uithuwelijken. Ik pakte de tram maar haar huis. Ik wist het adres want dat had soufiane naar me doorgestuurd voor dat ze gingen trouwen.

Toen de tram stopte moest ik nog 2 straten wandelen. Ik zag eindelijk van ver het huis al. Ik belde aan en hoorde niemand. Ik belde weer aan, en ik zag dat iemand de deur opende. Ik keek wie het was een zag een nisrin, met een beetje bleke gezicht. Ik vroeg haar of het wel gaat? Ze zei :ja alhmdlh ik heb niks te verliezen. Alhoewel ik het niet echt geloofde ging ik toch naar binnen. Ik ging even zitten en ze vroeg of ik iets wou om te drinken. Ik zei : neenee ik ben eigenlijk gewoon gekomen om je nog eens te zien. Ik zag dat ze maar wat knikte.

Na een uurtje was men moeder voor de deur. Het ergste vond ik ze kwam niet eens naar binnen, ze stuurde me gewoon een berichtje van : ik ben bij de deur. Ik deed teken dat ze naaar binnen moest komen maar ze pakte haar gsm. Zehma ze kreeg telefoontje. Ik keek haar streng aan en stapte in. Ik zei :VIND JE DIT NORMAAL OFZO JE BLOEDEIGEN DOCHTER. JE STAAT VOOR DE DEUR EN JE DOET NIET EENS MOEITE OM NAAR BINNEN TE GAAN. Men moeder keek me aan en zei : ik kies dat toch zelf. Ik keek haar hoofdschuddend aan en stapte de auto uit ik ga wel met de tram zei ik.

Pov Nisrin :
Ookal wist ik niet wat deze ziekte was, ik had toch een bekend gevoel. Alsof ik het al eens heb gehad.met die gedachten viel ik in slaap...

Hallo allemaal willen jullie allemaal nog eens stemmen!

Wie weet wT er met nisrin is?