Breaking The Badboy

Chapter 44

  

Ken's POV

   What feeling is this?Bat parang gusto ko siyang makita at makasama.Bat parang namimiss ko siya.The Fudge!Tell me what to do!Arghh

   Ano bang ginawa sakin ng Claire nayun.Bat ako nagkakaganito!

Am i insane or inlove?

Eira/Sam's POV

  Ang sakit ng ulo ko.Para bang binibiyak.Mukhang headache is coming.Uminom na ako ng gamot kaya kahit papano ay nabawasan ang sakit na aking iniinda.Woho ang lalim ng salita ko ahh.

Pero kahit ganito pakiramdam ko ay gusto ko paring lumabas ng bahay at gumala.Trip ko lang eh...Tsaka kapag nagstay at nagmukmok ako sa bahay mas lalo lang yata akong magkakasakit.

"Baby saan ka pupunta?Diba masama ang pakiramdam mo?"

Sabi ni mommy at itinapat ang kamay niya sa leeg ko.Sinusuri niya ata kung may lagnat ako.Eh wala naman masakit lang ulo ko.

"Ah gagala lang muna mommy"

Sagot ko.

"Baby naman baka mapano ka"

Sagot niya.

"Mommy naman kaya ko ang sarili ko,malaki na kaya ako"

"Basta mag-ingat ka ah"

"Opo"

Sagot ko at umalis ng bahay.Nag commute lang ako at pumunta sa  Little Shine Orphanage kung saan nag dodonate yung family namin.

Nang makarating ako doon ay binati agad ako nila Sister Mary at Maria.Oh diba parang tinagalog at english lang...

"Oh Samantha iha,buti at napadalaw ka"

Sabi ni Sister Mary.

"Ah matagal na rin po kasi akong di nakadalaw dito eh,namimiss ko na yung mga bata tsaka si Nate po?"

Tanong ko.Si Nate yung batang close ko dito,3 months palang ay nandito na siya.Iniwan kasi siya ng nanay niya sa labas ng orphanage.At 4 years old na siya ngayon.

"Nasa loob pa si Nate kakaligo niya pa nga eh,tsaka miss na miss ka na ng batang yun iha"

Sabi ni Sister Maria with matching ngiti.I wonder parang wala silang mga problema parating nakangiti tsaka ang babait at sobra ang faith kay Papa God.

Kaya pumasok na ako sa loob,marami akong nakakasalubong na mga bata.Naglalaro,nagtatakbuhan at nagtatawanan.Pero di ko ata makita si Nate.Kaya naisipan kong puntahan sa kwarto nila.At nakita ko siya doon sa kama niya at umiiyak.

Agad ko naman siyang nilapitan.

Nagulat naman siya.

"Ate Sham"

Napalitan ng saya ang expression niya,niyakap niya ako ng mahigpit.Napapangiti talaga ako kapag tinatawag niya ako ng Ate Sham may pagkabulol kase eh.Pero ang cute cute.

"Ate Sham,buti at andito ka na pho akala ko pho kashe di mo na ako babalikan eh"

Sabi niya ng naka pout.Wahhh kyeopta.

"Bat naman di kita babalikan eh na mimiss ko na nga yang ka cutetan mo eh"

Sabi ko sabay kurot sa pisngi niya.

"Mashaket pho ate Sham"

Sabi niya.Sorry naman cute kase.

"Bat ka naman umiiyak?"

Tanong ko.

At sinabi niya nga ang dahilan......

A/N:Guys gawa gawa ko lang po ang pangalan ng orphanage.Kung may kapareho man po di ko po sinasadya.

*^▁^*