Summer Melts the Snow

Chapter 18: Streetfood Dating

Snow's POV

Its been one week simula nung pinakilala ko si summer sa family ko. Im really glad na tanggap sila ng fam ko kahit na alam ko in the first place, magugustuhan naman talaga nila si summer. Suportado naman kasi namin ang isa't isa at alam na rin naman nila ang sexual preference ko noong una pa lang. Akala ko si kuya lang ang nakaalam, pero diko alam na alam na rin pala nila dad, mom and ate. Tsk.

And as usual, im here sa rooftop ng school, naiinis kasi ako kanina. Pagpasok ko pa lang, andami ng mga matang nakatingin sakin. Karamihan sa kanila halatang humahanga saakin, and im thankful for that naman pero kasi I hate too much attention. Kaya eto, tumambay na lang ako sa rooftop since wala naman kaming klase hanggang mamayang hapon, at si summer naman hinatid ko na kanina sa office niya at may gagawin pa daw sila ni sam.

Nahiga na lang ako favorite spot ko rito sa rooftop at nagmuni muni. Naiisip ko kasi kung bakit di pa umuuwi sila dad pabalik ng states ngayon. Its not that na ayoko sila sa bahay ah, nakakapagtaka lang kasi ngayon lang sila nagtagal ng ganyan dito sa pilipinas. One week and two days na sila dito, madalas umaabot lang sila ng halos one week dito. Nung tinanong ko naman sila ang sabi lang nila may aasikasuhin daw silang importante dito. Tsk.

"Hey,"

Napatingin ako sa nag 'hey' sakin at nakita ko ang isang pamilyar na muka sa harapan ko. Nakaupo siya, naka indian seat siya at mukang... Teka, kanina pa ba to? Diko naramdaman presensya niya.

"Medyo kanina pa ako dito, mga 5 minutes ago."

Tinaasan ko siya ng kilay at tinitigan ko lang siya. Mind reader? Ts.

"So?" tanong ko sa kanya. Naka poker face lang ako sa kanya habang nakatingin. At siya naman amuze na nakatingin sakin. Problema nang isang to? Tsk.

"Wala lang,"

"Wala lang pala edi umalis ka na. I dont want you here." matigas na pagkakasabi ko. Ngumiti lang naman siya sakin, tsk.

"Gusto ko lang mag thank you. Ako yung babaeng niligtas mo mula sa grupo nila jerome remember?"

"Yeah." walang gana na sagot ko.

"So, ayun. Thank you for saving me." malapad na nakangiti naman ito sakin. Di ko na lang siya sinagot at inirapan siya.

Nagulat ako ng marinig kong tumawa siya ng mahina. Baliw na ba to?

"Tinatawa tawa mo dyan?" pagtataray ko.

"Wala lang. Ang cute mo eh."

Sinamaan ko lang siya ng tingin. "Get lost stupid."

"I have a name. And stupid is not my name,"

"I dont care. Get lost!" mahinang pagsigaw ko. Nagkibit balikat lang naman siya sakin bilang tugon atsaka akmang aalis na. Pero bago siya umalis huminto muna siya at ngumiti sakin, "My name is Fall. Clarisse Fall Ke-- ay basta. You can call me Fall." yun lang sinabi niya tsaka siya umalis.

Weird. Fall? Sino namang magulang ang magpapangalan ng ganun sa anak nila? Ano yun? Nahulog? Oh baka naman nahulog siya nung kapapananganak niya pa lang? Tsk. Kung ano ano naiisip ko. Pumikit na lang ako at nagsimulang matulog.

..

"Tara na summer, dalian mo." pag pupumilit ko kay summer. Andito ako ngayon sa office niya sa SCO. Kakagising ko lang kasi mula sa halos 2 oras na pagkakatulog ko sa rooftop at ngayon? Nagugutom na ako. Inaaya ko itong si summer pero mukang ayaw niya kasi marami pa daw siyang gagawin. Tsk.

"Ano ba snow, marami kaya akong dapat gawin. Inaasikaso ko na rin kaya ang dapat gawin sa Special day." nagdadabog na pagkakasabi niya. Ang cute niya lang, para siyang bata na pinipilit ng ina sa ayaw niya at ngayon eh nagtatantrums. Haha.