Summer Melts the Snow

Chapter 27: Missing You

Snow's POV

Three days have passed simula nung sinurprise ko si summer. And its still fresh on us, sobrang di namin malilimutan yung time na yon na sobrang saya namin pareho. Pero pagbalik namin dito sa maynila, back to reality na kami.

Busy na ulit kami, siya sa pagpapatakbo ng school, at ako naman yung school games semi final na kasi at syempre pasok kami. Riyen Academy, Ren Academy, King Academy, and Villa Academy, and Sujii Academy. Anim kaming pasok sa semi finals and that's expected kasi mga superior school naman kami.

And bukas na ang laban namin sa sujii academy. Wala kaming alam sa kanila, about sa team nila and how they play kaya may meeting kami together with the coach.

"Okay guys, andito na ba tayong lahat?" tanong ni coach.

"Yes coach!" sigaw naman nila. Yeah sila lang kasi tahimik lang naman ako. Kay summer and sa barkada lang naman ako madaldal eh.

"Listen, tomorrow kalaban natin ang Sujii Academy right? Nakalaban na namin sila nung nakaraang taon, mga dalawang beses na. And all I can say is, they're good. They're really good. Nahirapan kaming kalabanin sila noon, natalo lang namin sila dahil na injured ni Ms. Lotso ang team captain nila and also their ace."

Ms. Lotso? Ah. Si gori. Sus, sinadya niya yun malamang!

"Alam kong sinadya niya yun pero dahil don nanalo kami. All I can say is, kapag wala ang captain nila o ace na si Kiri ay napakalaking kawalan nun sa kanila at weak na sila sa offense. But im not saying na gawin natin ang ginawa ni Ms. Lotso, kailangan lang natin gawin ay,"

"Pagurin siya." Ako na mismo ang nagpatuloy sa sasabihin ni coach at lahat sila napatingin sakin. Poker face lang naman ako na humarap sa kanila,

"Yes, thank you ace." sabay wink naman sakin ni coach. Inirapan ko naman siya at natawa naman siya. Tsk.

"As what our ace said, kailangan natin siyang pagurin. Lahat ng offense natin sa kanila, kay kiri natin ipapatama ang bola para madali siyang mapagod. And good thing! Ayon sa source ko, mahina daw masyado ang stamina ni kiri so that's on our side I guess? So, ayun ang gagawin nating technique, alam na ninyo ang strategy natin right? Isama niyo ang technique natin na pagurin si kiri okay? That's it guys. You can rest now. And goodluck satin tom," yun lang ang sinabi ni coach at umalis na siya.

Nagsitayo na rin naman kami at kinuha ang mga bag namin. Naramdaman ko naman na may umakbay sakin, kahit naman na diko tingnan alam ko na kung sino to.

"Hey pre, what's up?" of course its jade. Sinamaan ko lang siya ng tingin.

"Sungit! Meron ka noh?" asar naman niya sakin.

"Wala." tipid naman na sagot ko.

"Ano ba yan pre. Ang korni mo naman! Kay summer ang haba haba ng mga pinagsasabi mo, tapos saakin napaka ikli!"

"Tsk stop that jade."

"Tsk oo na! Sungit mo." sabay irap naman niya sakin. Natawa na lang ako ng mahina.

Sabay na kaming pumunta sa cafeteria. Wala si summer ngayon dahil may conference sila sa batangas at bukas pa daw sila makakarating. Kaya eto, nasa foul mood ako dahil diko siya nakikita o makakausap man lang. Pinagbawalan niya kasi ako na wag tumwag sa kanya not unless siya ang tatawag sakin. Mahigpit daw kasi ang mentor nila.

So wala akong choice kundi maghintay ng tawag niya na simula pa kagabi eh wala akong natatanggap. Kahit nga text eh wala! Samantalang ako naman eto, text ng text sa kanya. Kahit di siya mag reply basta maseen siya lang mga messages ko okay lang.