Saat sabahın ikisiydi ve bayıma gitmek için ablam bu zamanı seçmişti. Ablam dünden beri endişeli görünüyordu fakat hiç sorgulamadım. Bayımın evine doğru ağır adımlarla ilerlerken bir yandan ablama bayımla nasıl tanıştığımızı anlattım çünkü ablam yol boyunca binlerce bu soruyu sormuştu.
Kısa bir müddet sonra mavi beyaz çizgili bir evin önünde durmuştuk. Evet burası bayımın eviydi. ''Burası'' dedim gülümseyerek ve ardından kapıyı tıkladım. Ve gördüklerim karşısında afallamıştım....
İmkansızdı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ölü ruhlar müzesi
القصة القصيرةWattys 2018 longlist' "Her şey hiç tanımadığı ona yazı yazan bir adamı takip etmesiyle başladı. Çok eskiden tuttuğu bir sözün buralara kadar geleceğini bilmiyordu. Gerçeklikle savaştığını ve evrenin ona küçük bir oyun sergilediğini de henüz bilm...
