Ben geldim :D
Yeni bölümü en yakın zamanda yüklemeye çalıstım. Biliyorum cok kısa bir bolüm oldu :D ama diger bölumu pazartesi günü yayınlayabilirim zaten diger hafta sınavlarim baslıyacağı icin baslamadan yeni bölüm yayınlamaya calısıyorum :D
Umarım beğenirsiniz :D Okuyan ve oylayan herkese tesekkürler :D Sizi seviyorum :)
Oy vermeyi ve yorum yapmayi unutmayin gercekten ihtiyacim var :d
İyi okumalar sgsshsgag
multimedia: David :D
*************
6.Bölüm-Damn
"Senin burda ne isin var?" diye sınıfta bağırdığımda herkes en arka sıraya doğru bakmaya başladı.
"Yeni öğrencimiz David'i tanıyor musunuz Bayan Grey?" diye sordu bay Thomas.
David pic gülümsemesini hemen yüzüne yerlestirdi.
"Hemde cok yakından." diye cevapladı David.
Su an onun o iğrenc yüzüne vurup o pic gülümsemesini dağıtmak istiyordum. Tabii ki böyle birsey yapmam mümkün değil. Onun Josh'un barındaki adamlar gibi kaslı bir vücudu vardı. Bana bir kere vursa ölebilirdim.
"Her neyse. Lütfen yerinize geçin Bayan Grey. Hepiniz lütfen yerinizden kalkmayın benim müdür yardımcısınin yanına gitmem lazım." dedi ve sınıftan cıktı. Kapıdan cıkar cıkmaz ayağa kalktım. David'in yanına gittiğimde o da ayağa kalktı.
"oruspu cocuğu!" diye bağırdım ve ona sert bir yumruk attım. Ama yumruğumun hic bir etkisi olmadı.
Hadi ama neyin kafasını yasıyorum ben? Eğer ona gücüm yetseydi zaten onu o gün döverdim.
Ona baktığımda bana pic gülüsüyle bakıyordu. Elimi kaldırıp ona tekrar vuracaktim ki elimi havada tuttu. Elimi sırtıma doğru yukarı kaldırdı ve beni duvara yapıştırdı. Resmen duvarla iliskiye gimistim!
Etrafıma baktığımda herkes bize bakıyordu ama kimse korkusundan yardım etmiyordu. Haklılar,bende olsam bende yardım yardım etmezdim.
Arkama geldi ve burnunu boynuma sürttü. Dudakları kulaklarıma doğru geldiğinde kafamı salladım. Bir daha böyle bir olayı kaldıramazdım. Zaten cok zor günler gecirmistim. O pic yüzünden tam 4 ay rehabilitasyon merkezinde tedavi gördüm.
Hayatımın en zor günlerini gecirdim ama güclüydüm. Ben annem öldükten sonra bi daha hic ağlamamıştım. Ve ağlamayacaktım da!
"Uslu dur!" diye tısladı. Dudaklarıni kulağımda gezdirmeye devam etti.
"Seni özlemisim Ray."
Tanrım! O kelimeyi söyledi.
Ray.
Bana sadece annem Ray derdi. Onun ağzından Ray kelimesini duymak sinir ediyordu. Beni bilerek sinir ettiğine yemin edebilirim. Bana her zaman sinirlendiğimde daha seksi olduğumu söylerdi. O yüzden sakin kalmaya çalıstım. Tabi pek basarılı olduğum söyenemez.
"Cok yakında tekrar altımda inleyeceksin Ray. Biliyorsun ben senin ilkinim. O yüzden sen bana aitsin." dediğinde ondan kurtulmaya çalıstım. O anları tekrar hatırlamak istemiyordum.
"Bırak beni! Ben kimseye ait değilim! Sen bana zorla sahip oldun!" diye bağırdım.
Sınıfa baktığımda kimsenin kalmadığını gördüm. Nereye gitmişti ki bunlar?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmpossible
Fiksi RemajaAşkın zayıflık olduğunu düşünen insanlar, asla aşık olmayacaklarını da düşünürler. Onlara göre aşk imkansızdır. Ama şunu bilmiyorlar; imkansız diye bir şey yoktur. © Tüm hakları saklıdır.
