İmpossible

Go!

Sa degerli okuyucularım :d

Öncelikle birkac kisiden mesaj aldim, 30 bölüm oldu hala Rachel'la Josh sevgili olmadılar yazmıslar.

Josh ve Rachel'in sevgili olup olmayacağını birkac bölüm sonra anlayacaksınız. Yani olabilirde olmayabilirde :d

Onlarınkisi biraz karmasık bir olay oldu. Aklımda cok değisik bir kurgu var. Sadece okumaya devam edin.

Eğer merak ettiginiz seyler varsa lutfen sorun hepsini yanıtlıyorum :)

Ha bu arada diğer hikayem Be a Girl'e oy verirseniz cok sevinirim :)

Sizi seviyorum

***********

"William senin üvey baban mı?"

Sesim saskınlığımdan dolayı yüksek cıkmıstı.

"Evet?" dedi sakince.

Yani benim aksime.

"Yani gercek baban değil?"

"Evet." dedi sıkılmıs bir ses tonuyla.

"O resimdeki de öz baban öyleyse?"

Resmen Josh'un sabrını zorluyordum.

"Rachel beynini bir yerde mi unuttun?" dedi artık dayanamayarak.

O da benim gibi beynimi bir yerde unuttuğumu düsünüyor. Cok benziyoruz(!)

Aman ne güzel. Hadi evlenin.

Kapa ceneni!

"Hersey cok tuhaf. Beynim o kadar karısık ki. "

Basımı ellerimin arasına alarak gözlerimi kapattım.

Neden normal bir hayatım yoktu ki? Hersey Shelby'nin beni bara götürmesiyle baslamıstı. O günden sonra o kadar olay olmustu ki ve benden saklanan bir sürü sır olduğunu öğrenmistim. Hayatım tıpkı filmlerdeki gibiydi.

Tek sorun gercek hayatta böyle seyleri yasadığında gercekten korkuyordun.

Hadi ama, pesimde bir katil var! Annemin katili!

"Josh o adam annemi öldürdü" dedim Josh'a bakarak.

"Biliyorum."

Biliyor mu?

"Neden polise gidip söylemiyoruz? Onu hapse attırabiliriz! O adam benim pesimde!"

Artık bağırmaya baslamıstım. Josh önüme geldi ve kollarını bana sardı.

"Asla sana zarar gelmesine izin vermem! Seni koruyorum. " dedi kafasını boynuma gömdü.

"Onu tutuklatabilirsin"

"Yapamam" dedi ve geriye cekildi. Ona kaslarımı catmıs bir sekilde.

"Ne demek yapamam?" dedim yükselmis sesimle.

"Yapamam Rachel"

"Neden?"

Elleriyle yüzünü kapattı ve arkasına döndü.

Yoksa o...ağlıyor mu?

Kısa süre sonra bana döndüğünde ağlamadığını gördüm. Belkide sadece düsünüyordu.

"Yapamam Rachel. Annem ve kız kardesim onun elinde. Rachel eğer seni ona getirmezsem annemi ve kız kardesimi öldürüceğini söyledi. O daha 5 yasında." dedi ve bana üzgün gözlerle baktı.

Bir saniye! Ah Tanrım! Beni buraya onun icin getirdi!

Lanet olsun! O kadar salağım ki beni buraya konusmak icin getirdiğini sandım.

"Josh beni ona vermiyeceksin değil mi?" diye sordum telasla ve bir adım geri gittim.

"Rachel, üzgünüm."

Bana doğru yaklasmaya basladığında ondan uzaklasmaya calıstım.

O bana 1 adım yaklastığında ben resmen 5 adım adım atıyordum ama bununda sonu olacaktı. En sonunda bir seye carpıcaktım ve bu ia biticekti. Eninde sonunda yakalanıcaktım.

Sırtım pencereye carptığında Josh'a baktım. Önümde duruyordu. Bileğimi tuttuğunda birileri dısarıdan kapıyı acmaya calıstı.

Gözlerimi kapattığımda gözümden bir damla yas düstü.

"Josh kapıyı aç! Biz geldik!" dedi kapının arkasındaki kaba ses.

Gözlerimi actığımda Josh gözlerimin icine bakıyordu.

Josh elimi serbest bıraktı ve arkasını döndü.

Kapıya doğru gittiğinde bana doğru son bir kez baktı.

"Git!"

*********

Ve son.

Bi kere de türkce yaziyim dedim hsnjsnd

Neyse siz simdi okuduysaniz oy ve yorum da bekliyorum o zaman ysnjdjd

Neyse seviliyorsunuz :*