İmpossible

Veda.

Veda...

Aslında böyle vedaları hic sevmem. Aslında biz hic ayrılmıyoruz ki. Her zaman beraberiz. Elbette baska bir hikayede tekrardan birlikte oluruz. Sizi gercekten cok seviyorum. Siz hayatımda gördüğüm en iyi insanlarsınız.

13 Mart'ta basladığım bu hikaye sayesinde sizin gibi mükemmel insanlarla tanıstım. Siz benim kücük psikopatlarım oldunuz. Bazen hep beraber psikopatlastık hatta. Yaptığınız yorumlar, oylar sayesinde evde kendi kendime dans etmekten deli damgası yedim ama olsun :D

Sizin gibi okuyuculara sahip olduğum icin cok sanslıyım.

Bu bölümde size veda etmekten cok size impossible adlı hikayemin nasıl olustuğunu anlatmak istiyorum. İsterseniz bi bakın.

9.sınıfta bir arkadasım sayesinde wattpad'i duymustum. Gercekten büyülenmistim cünkü bizim yasımızdaki insanların kitaplar yazması ve yüzlerce, binlerce, milyonlarca okuyucusu olması muhtesem birseydi.

Aslında biraz kendimi kötü hissetmistim cünkü benim yasımda olan bir cok kisinin bir sürü okuyucusu vardı. Kendimi.yeteneksiz hissetmistim ve kıskanmıstım.

Daha sonra bende bir hikaye yazma isteği olustu. İlk baslarda bu 30 saniyelik bir düsünceydi ama daha sonra gercekten yazmak istedim.

Bir hikaye yazmak istediğimi seyma'ya -kendisi en iyi arkadaslarımdan biri olur- söylediğimde önce hep beraber bu fikrimizle dalga gectik ama daha sonra gercekten yazmak istedik. Seyma daha önce hic buraya yazmasa da bana kurgu konusunda cok yardımcı oldu.

İlk bölümü paylastığımda icimde tuhaf bir heyecan vardı. Aslında cok korkuyordum okunmamasından. Hatta dalga gecenler bile olur diye düsünmüstüm ama öyle birsey olmadı.

İlk baslarda 7-8 okuyucuda bile seviniyordum ama daha sonra 100 okuyucu olunca gercekten cok sevinmistim. Daha sonra yeni bölümleri yazmaya basladım.

Okuyucu sayısı her bölümde giderek artıyordu ve biz seymayla gercekten cok seviniyorduk hatta edebiyat hocamız olan İbrahim hocaya -forever ibolieber- hava bile atıyorduk.

@darkness_anqel bana ilk yorum yaptığında gercekten sevinmistim. İlk yorumu o yapmıstı. Resmen evde dans etmistim. Tabi ben dans edemem orası ayrı. Rachel ve ben dans ederken penguenlere benziyoruz da vsndkme

Daha sonra yorumlar ve oylar birden coğalmaya basladı. İlk baslarda 7-8 okuyucuya sevinen ben simdi binlerce okuyucum olduğuna inanamıyorum.

Milyonlarca okuyucum yok ama belki ileride o da olur.

Ama sunu söylemeliyim ki siz en iyi okuyucularsınız. Sizi cok seviyorum.

Siz olmasanız gercekten ben bir hictim. Sizin oylarınız ve yorumlarınız sayesinde oldu bunların hepsi.

Hikaye'nin gercekten bitmek üzere olduğuna inanamıyorum. Hala icimde ilk bolumu paylastığım heyecan var ama su an heyecandan cok icimde bir üzüntü var.

Siz benim ailem gibi oldunuz ve sizi gercekten cok seviyorum.

Yazarken bana kurguda yardımcı olan;

@53Seyma  « Şeyma Sandıkcı

@ElifNurYaman0 « Elifnur Yaman

@Saykomumin  « Elvide Özdemir

ve Wattpad hesabı olmayan arkadaslarım Melike, Nese, İrem, diğer İrem'e tesekkürler.

İlk yorumu icin @darkness_anqel'a tesekkürler. Bıkmadan usanmadan her bölüme yorum yazdı helal olsun :D

Diğer yorumlar icin;

@Zaynistgirl

@melis_1174

ve diğer yorum yapan, oy veren, okuyan herkese cok tesekkür ederim.

Ha bu arada yeni bölüm yazmadığım zaman okulda yanıma gelip 'yeni bölüm yaz yoksa ağzına levyeyle vururum!' diyen ve beni yeni bölüm yazmaya tesvik eden Buket'e burdan selamlar :D Ona da tesekkür ederim. O olmasaydı yeni bölüm yazmaya üsendiğim icin yeni bölüm 4-5 günde bir gelirdi. Yani bölümlerin erken gelmesini sağladığı icin Buket'e sükredin siz gsnksjjdje

Böyle seyler yazmayı pek beceremediğimi söylemis miydim? hsbkdkkd

Neyse okuyan, oy veren, yorum yapan, okuma listesine ekleyen, bana mesaj atan herkesi cok seviyorum.

Sizin gibi okuyuculara sahip olduğum icin cok tesekkur ederim.

Hepinize sonsuz tesekkürler.

Sevgiler Semanur Çelebi.

Diğer bir sekilde;

mrspsychopath .x .x

NOT:

Diğer bölüm final.