İmpossible

Don't be afraid (Part 1)

Ben geldiiiim hehehe ^.^

Belki yeni bölüm yazabilirim dedim yazdım. Kıymetimi bilin-,-

hahaah saka yaptım bu bölümü bugün yoğunum yazamam diye yazmıstım da simdi paylasıyorum :D

Neyse iyi okumalar :d

Bu bölümü

@elifnuryaman0 'a ithaf ediyorum kendisi en iyi arkadasım olur hsjsjdnfjd

Bölüm sarkısı : Tanner Clark - Do not be afraid

Dinlemenizi tavsiye ederim ben cok seviyorum hsnsd

*+*-*+*-*

Lanet olsun! Her taraf karanlıktı ve ben karanlıktan korkarım. Hemde cok.

"Josh?"

Korkudan bağırmaya baslamıstım.

"Rachel sorun yok sadece elektrikler gitti." dedi Josh.

"Josh ben karanlıktan korkarım"

Josh yanıma geldi ve elimi tuttu. Aslında yanıma geldiğini görmedim ama elimi tutmasından anlamıstım. Yine cok zekiyim(!)

"Tamam sen sakin ol. Ben simdi gidip bir bakacağım tamam mı?"

"Josh anlamıyor musun? karanlıktan korkuyorum!"

Josh'u pek göremesemde birseyle yaptı.

"Bana tefonunu ver" dediğinde cebimden telefonumu cıkardım ve Josh'a verdim.

Josh telefonumun ısığını actı ve bana verdi.

Bir saniye! Telefonumun sifresini nasıl buldu?

"Telefonum sifresini nasıl buldun"

Josh carpıkca güldü. Göremesemde carpık olduğunu tahmin edebiliyordum cünkü o sinirli değildi.

"Tahmin etmek pek zor olmadı. Kim kendi ismini telefon sifresi yapar ki?"

Göremeyeceğini bilsemde ona gözlerimi kısarak baktım. 

Bana telefonu uzattığında hemen aldım. Josh telefonu verir vermez odadan cıktı.

Yatağa oturdum ve sırtımı yatağın baslığına dayadım. Böylece olmadığını bildiğim halde korktuğum canavarlar arkadan saldıramazlardı. Tabi Garez'deki gibi yatağın baslığından beni biri iceri cekmezse iyidir. Neyse sacmaladım. Hep karanlıktan bunlar.

Telefonumdaki ısık bile yeterli değildi benim icin.

Belkide sarkı söylemeliydim. Kücükken annem karanlıktan korktuğumda bana sarkı söylerdi. Sarkı dinlemek veya söylemek her zaman insanı rahatlatırdı.

Darkness, it can only last so long

Then sunshine brings a new day

Your shackles, they will fall to the ground

Do not be afraid

Don't be afraid for I'm with you

Do not fear for I won't let you fall

So come to me with your burdens heavy

Do not be afraid

Kapının arkasından tıkırtılar gelmeye baslayınca sarkı söylemeyi kestim.

"Kim var orda? Josh?" Telefonumun ısığını kapıya doğru tuttuğumda kapının önünden biri gecti.

Gözümden bir damla yas düstüğünde hemen sildim.

Yataktan kalktım ve kapıya doğru gitmeye basladım.

Korku filmindeki bodruma inen salak kız gibiyim ama burda yalnız basıma durmaktansa lobide diğer insanlarla durmayı tercih ederim.

Telefonumun ısığını koridorun sağ tarafına doğru tuttum ve o tarafa doğru gitmeye basladım.

"Rachel! Dikkat et!"

Josh'un sesini duymamla arkama döndüm.

Karnımda bir sıcaklık hissettiğimde telefonum yere düstü.

Hem sıcak hemde soğuktu. Hem terliyordum hemde üsüyordum.

Josh beni bıcaklayanı yere yatırmıstı ve dövüyordu.

Adam yerde hareketsiz kaldığında adamın bayılmıs olduğunu anladım.

"Rachel! Tanrım!"

Josh beni kucaklamıs götürüyordu.

"Rachel iyi misin?" dedi Josh endiseyle.

"Merak etme iyiyim. Sadece kücük bir sıyrık. Hepsi benim sucum"

Josh kaslarını cattı ve beni arabaya nazikce koydu. Bu sefer gercekten nazikti.

"Hayır hepsi benim sucumdu! Seni yalnız bırakmamalıydım!"

Josh söför koltuğuna gecmis, direksiyona vurarak bağırıyordu.

"Josh senin bir sucun yok. Korku filmindeki aptal kızlar gibi sesin geldiği yere gittim. " dedim gülerek.

Gülerken yaram cok acımıstı ama Josh'a belli etmemeye calıstım ve basımı cama yasladım.

"Hastaneye gidemeyiz. Sizin eve gidiyoruz" dedi Josh gözlerini yoldan ayırmadan.

Josh arabayı o kadar hızlı sürüyordu ki eğer kan kaybından ölmezsem kaza yapıp ölücektik.

Josh ara sıra bana bakıyordu. Gözlerim kapanmaya basladığında Josh omzuma vurmaya basladı.

"Rachel uyuma! Sakın uyuma! Sarkı söyle, bana bağır, dalga gec, birsey yap ama sakın uyuma Rachel! Sakın!"

Josh gercekten cok yüksek sesle bağırıyordu.

"Josh sen böyle bağırırken zaten nasıl uyumamı bekliyorsun?" dedim gülerek.

"Aynen böyle Rachel. Konusmaya devam et. Bana anılarını anlat."

Anılarım mı?

"Kücükken Ed beni salıncakta o kadar hızlı sallamıstı ki salıncak ters dönmüstü. Sıkı tutunmasaydım kesinlikle bir yerimi kırardım. Bir keresinde de Ed beni omzuna alıcaktı bana 'atla' dediğinde omzuna doğru atladım ama o eğildiği icin televizyona doğru uctum. "

Josh gülmeye basladığında bende güldüm ama yaram acımaya basladığında hemen gülmeyi kestim.

"Josh korkuyorum"

Josh elimi tuttu ve sıktı.

"Korkma Rachel, ben yanındayım"

*-*+*-*

Dı End.

Bu bölümü 2 kısma ayırmaya karr verdim.  Diğer kısım yani Part 2 yarın gelir.

Bu arada Rachel'ın anıları benim anılarım :D Ablam beni kücükken resmen öldürmek istiyormus ama iste kücükken salakmısım anlamamısım :d

Burdan beni öldürmek isteyen ablama selamlar  ganshsd

Neyse umarım beğenmissinizdir :d

oy ve yorum lütfen :d

Sizi seviyorum kücük psikopatlarım hajsjddd

»mrspsychopath .x