Unpredictable Me: The Empress

Chapter 56

Chapter 56. Silence

____________

JENNIE'S POV

Binuklat ko ang kulay itim na card. Napakunot na naman ang noo ko nang mabasa ito. This is the second time na may nagpadala na naman nito. Sinara ko ang pinto at pumasok na sa loob ng bahay. Naabutan kong nagku-kwentuhan sa sala si Rosé at Jessi.

"Jen? Is that another card again?" Napatigil ako sa pag-akyat ng hagdan nang marinig ko ang sinabi ni Rosé. Tumango na lang ako bilang sagot bago umakyat patungong kwarto namin ni Lara.

She's still not awake, kadalasan siya ang nauunang magising sa amin. Not to mention mukha siyang pinagbagsakan ng langit at lupa sa hitsura niya kahapon. She looks devastated, but the stares in her eyes are cold. Hindi ko maipaliwanag ang aura niya kahapon. Hindi niya nga kami kinausap, dumeretso lang siya sa kwarto niya at natulog.

Akmang itataas ko na ang kamay ko upang kumatok nang bumukas ang pintuan. Bumungad sa akin ang bagong gising na mukha ni Lara. My eyes widened when I saw her eyes, her green eyes. She stared at me for a moment, then her eyes landed on the card I'm holding. Kinuha niya ito sa akin at binasa ng tahimik.

"You have to decide...." pinabitin nito ang sasabihin niya, at tumingin sa akin saglit.

"Guns or roses? love or hatred? Mind over your heart? Yours is the choice." Tiniklop niya ang card, at nakangising tinapunan ako ng tigin. Something's wrong with her smirks tho, hindi ko lang matukoy kung ano.

"Now I'm really curious who gave this shit." She whispered before she closed the door shut. Nilingon ko siya na pababa na ng hagdan, I somehow felt that the cards were given for her.

Her eyes, her real eyes was green. Ngayon alam ko na kung bakit napagkamalan akong Gangster Empress ni Jehan. I was wearing a green eye contacts back then, kaya walang kahirap-hirap niya akong itinuro na para ba'ng siguradong-sigurado nga siya na ako nga iyon.

Pagdating ko sa sala, agad lumapit sa akin si Rosé at Jessi. Nangunot ang noo ko dahil parang marami silang gustong itanong sa akin.

"May nangyari ba?" Intrigang tanong ni Jessi.

"Nagkasagutan ba kayo?" Tanong naman ni Rosé.

"Hindi, bakit?" Nagsibagsakan ang balikat nila kaya mas lalong nangunot ang noo ko. What's wrong?

"She's acting strange, ang tahimik niya. Akala namin nagkasagutan kayo sa taas." Umiling ako.

"Hindi ko rin alam kung ano ang problema niya. Napapansin ko rin na parang ang blanko ng mata niya." Sagot ko rito. Naalala kon may nagsabi sa akin dati, ang mga taong may blankong expression ang mukha, maraming iniisip.

"Should we talk to her?" Jessi pout.

"Let's give her more time, 'di magtatagal magsasabi rin siya ng problema niya." Suhestyon ni Rosé.

"Baka nag-away sila ni Jehan?" Napakibitbalikat ako sa biglang usal ni Jessi.

It's possible, pero the last time I checked, they're okay. Not to mention Lara, I don't really get how her mind works. Merong mga bagay na hindi mo aakalaing magagawa, at gagawin niya sa 'di mo malamang dahilan. Magugulat ka na lang sa mga pinanggagagawa niya.