17.

525 15 0
                                    

Aaliyah

Vandaag is het de dag.. De dag dat ik Jamie ga ontmoeten. Het is kwart voor drie en ik sta zenuwachtig in mijn kamer. Het is zo'n vijf minuten lopen dus ik moet nog wachten. "Is er iets?" Ik kijk op en zie Ruby vragend in de deuropening. Ik schud mijn hoofd en stop met het tikken op de grond met mijn voet. "Oké? Maar kan je met me mee?" "Wat doen?" "Kleren kopen." Ik schud alweer mijn hoofd. "Nee, sorry, kan niet, moet zo weg." Ruby knikt en loopt weer naar beneden.

Als ik na een tijdje weer op mijn telefoon kijk zie ik dat het vijf voor is. Ik doe mijn jasje aan en loop de deur uit. Ik stop mijn handen in mijn jaszakken en loop door naar het park. Als ik aankom zie ik inderdaad Reece staan. Hij zit alleen op een picknickbankje. Ik zucht. Nee, dit kan écht niet, dit is gewoon toeval. Ik kijk om me heen, maar er zijn voor de rest alleen gezinnen. Ik pak mijn telefoon en app Jamie.

You: Ben er

Jamie: Same, ik zit op het picknick bankje bij het riviertje

Ik kijk op en kijk naar Reece. Het klopt, Reece zit op een picknickbankje, bíj een riviertje. Ik doe mijn telefoon in mijn zak en loop naar Reece toe. "Stop maar met de grap." Reece kijkt klein geschrokken om. Hij ziet er... Nerveus uit? Reece staat op en komt voor me staan. "Het is geen grap." Ik kijk Reece aan in zen ogen. "Ik geloof je niet." Reece kijkt even naar zen schoenen en kijkt dan weer op, precies in mijn ogen aangezien we, bijna, even groot zijn. "Wat kan ik doen zodat je me gelooft?" Ik denk even na en kijk dan naar zen telefoon die hij vast heeft. "Bel me." Reece knikt en typt wat in op zen telefoon. Na een paar seconden gaat mijn telefoon over. Ik pak hem uit mijn zak en kijk naar het scherm. Jamie... Ik kijk weer op en pak de telefoon uit Reece' hand. Ik hang op en open instagram. Ingelogd op newhopereece en newhopeclub. Ik slik en allerlei gevoelens stromen mijn lijf binnen. Met tranen in mijn ogen geef ik zen telefoon terug. "Waarom?!" Roep ik boos toe. Reece slikt en kijkt even weer weg. "Omdat je me haat en als ik mezelf was geweest had je me gelijk al geblokkeerd." Ik trek mijn wenkbrauw op. "Oh, dus dit is wel prima?" Gelijk is mijn verdriet onzichtbaar en neemt de woede mij over. Reece schud zijn hoofd. "Precies, en denk maar niet dat ik nu van je houd." Ik wil me omdraaien maar ik word vastgehouden bij mijn pols. Ik draai me weer om en kijk Reece aan. "Ik ben echt niet zo zoals jij denkt! Ik ben geen player en ik ben ook geen rijke jongen. Ik heb twee exen, is dat iets voor players? En ik woon gewoon in een normale wijk en ik kan echt niet alles kopen wat ik wil." Zwijgend kijk ik hem aan. Reece zucht en praat weer verder. "Ik snap dat je boos bent, maar leer me kennen.." Kom op Aaliyah, diep van binnen vind je hem leuk en aardig. Na een tijdje hem te hebben aangekeken knik ik. "Oké.." Reece laat mijn pols los en glimlacht klein. "Bedankt.." Misschien heeft het stemmetje wel gelijk en is hij een leuke, aardige jongen. "Iets drinken bij de Starbucks?" Ik knik weer en loop zwijgend naast hem naar de Starbucks.

The Unknown Boy | Dutch {Ft. NHC} Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu