2| 56.

261 11 2
                                    

Reece

Al uren loop ik over straat. 'Reece?' Ik kijk om. 'Wat?' Vraag ik geïrriteerd. De grote glimlach van het meisje verdwijnt gelijk. 'S-sorry,' Ik rol mijn ogen en kijk weer voor me terwijl ik verder loop. Kan écht niemand me met rust laten? Ik zucht en loop het park in. Het is gelukkig rustig. Alleen wat mensen met honden. Wat logisch is want het is 18.00. Ik loop door tot ik iemand voor me zie staan. En aangezien ik dan nergens meer heen kan word ik nóg geïrriteerder. 'Aan de kant,' Hij hoort me niet. Dan doen we het zo. 'Rot op!' Roep ik toe. Geschrokken kijkt hij om. 'Sorry,' Hij loopt snel weg en ik kijk hem na. Net wanneer ik weer voor me kijk en een stap wil zetten, maak ik oogcontact met de persoon die ik het meest haat. Op dit moment. Mijn gezicht gaat na dagen neutraal. Ik slik. Shit... Wat nu?

Aaliyah

Ik spring op van het bankje en ren naar Reece. Maar doordat hij me natuurlijk ook zag rent hij ook weg. Alweer? Serieus Reece?! Ik zet een sprintje en kan hem net bij zijn schouder vast pakken. Ik draai hem om en zo staan we weer stil. 'Ontloop me niet!' Zijn gezicht gaat weer op woedend. 'Hoezo? Moet ik gezellig met je praten terwijl je zwanger bent van mijn beste vr-' 'Ik ben zwanger van jou sukkel!' Roep ik kwaad toe. Kut.. Aaliyah! Waarom deed je dat?! Hij slikt en kijkt weg. 'Echt?' Hoor ik hem nog net. Ik haal mijn hand van zijn schouder en knik. Zijn lippen vormen een oh en hij kijkt weer op. 'Sorry,' Wanneer hij zich weer wilt omdraaien, pak ik hem vast. 'Reece wacht..' 'Wat?' Zijn ogen worden wazig. 'Ik ben niet boos,' 'Tuurlijk wel,' Zegt hij met een lach, maar ik weet dat die nep is. 'Nee, echt waar,' Ik zucht. 'Ik snap helemaal waarom jij kwaad was,' Reece kijkt me weer aan. 'En dat gevecht dan?' Ik bijt op mijn lip. 'Dat is ook goed,' Reece glimlacht klein. We kijken elkaar stil aan. 'Nog sorr-' Lippen onderbreken mijn zin. Ik glimlach en ga mee in de zoen. Is dit raar? Is het raar dat dit voelt als onze eerste zoen? Nou ja... boeien. We trekken terug en kijk elkaar diep in de ogen. Tot dat ik iets raars zie in die van Reece. Ik frons en bekijk zijn gezicht. 'Is er iets?' Aan zijn adamsappel zie ik dat hij slikt.

Reece

We trekken terug uit onze zoen en kijken elkaar stil aan. Maar ik kan me er niet bij houden. Alle beelden flitsen door mijn hoofd. Elk beeld van wat ik heb gedaan. Een jongen in elkaar geslagen, Lexi geslagen, geschopt en geduwd, mijn vader geslagen en mijn moede geschopt en.. bewusteloos geslagen. 'Is er iets?' Ik word uit mijn gedachtes gehaald. Ik slik en kijk weg. 'Ik kan dit niet Liyah,' En ik loop weg voor ze nog iets kan zeggen. Al voor de derde keer laat ik haar in de steek. Toen met die ruzie wanneer ik dronken was, toen op school en nu... Tranen wellen op in mijn ogen. Misschien verdiend ze George. Dat zou een veel betere vriend voor haar zijn en... Een betere vader.


Q&A deel twee doen?😂🤔

The Unknown Boy | Dutch {Ft. NHC} Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu