The Unknown Boy | Dutch {Ft. NHC}

2| 47.

Een paar maanden eerder (de komende twee hoofdstukken zijn in verledentijd)

Blake

Samen met George loop ik over straat. 'Dus, ga jij nog iets doen dit weekend?' Vraag ik om de stilte te verbreken. George haalt zijn schouders op. 'Niet echt. Alleen de video bewerken,' 'Ben je daar nog steeds mee bezig?' Hij knikt. 'Ik ben niet zo goed als Aaliyah die het in een half uur klaar heeft,' Ik knik en bijt op mijn lip. Aaliyah... Ik zucht onopvallend en stop mijn handen in mijn broekzakken. 'Ik moet hier in,' Ik knik zeg een doei en loop met mijn hoofd gebogen door. Ik mis haar zo verdomd veel. Het is veel te saai zonder haar. En te koud. Ik mis haar warme lach en haar warme knuffels. En ja, we zijn gewoon beste vrienden, maar dan kan je die gene wel zo erg missen als je vriendinnetje. Alweer zucht ik en zodra ik wil opkijken knal ik tegen iemand aan. 'Sorry, ik had je niet gezie-' Mijn ogen worden groot. 'A-aaliyah?' Langzaam opent het bekende meisje haar ogen. 'Blake,' Zegt ze langzaam. Ik pak haar hand vast om te helpen. Zodra ze staat, doet ze gelijk haar zwarte capuchon weer op. 'Please, vertel het niemand,' Vragend kijk ik haar aan. Ze legt alles uit en ik verstijf lichtjes. Geez.. Snel trek ik haar in een knuffel. 'Je bent nu veilig; echt waar,' Fluister ik. Na een lange tijd trekken we terug. 'Het spijt me dat ik er niet was,' Ze schud haar hoofd. 'Het maakt niet uit,' Alweer trek ik haar even in een knuffel. 'Ik moet gaan,' Zodra Aaliyah wilt omdraaien pak ik haar pols en stop ik haar. Fronsend kijkt ze me aan. 'Ga met mij mee,' 'Dat kan echt niet, ik wil vermomd blijven,' 'Ik vertel het niemand en bovendien; je slaapt veel lekkerder,' Ze bijt op haar lip maar knikt dan toch. Ik laat haar los en loop samen met Aaliyah naar mijn huis. 'Ik heb je echt gemist,' Zeg ik met een glimlach. 'Ik jou ook,' Zegt Aaliyah terug met ook een glimlach. We kijken weer voor ons en praten over van alles en nog wat. 'Dus toen hadden we het zo geda-' Mijn zin word onderbroken door een hand die de mijne vast pakt. Vragend kijk ik ernaar. 'Wat doe je?' Aaliyah kijkt me met een rood gezicht aan. 'S-sorry,' Mompelt ze, maar ik hou haar hand vast. 'Maakt niet uit,' En ik vertel weer verder.

*

Zacht loop ik naar binnen met nog steeds Aaliyah aan mijn hand. 'Mam?' Geen antwoord. 'Abbie?' Alweer geen antwoord. Ik sluit de deur en Aaliyah laat mijn hand los om haar capuchon af te doen. 'Ben jij dat?' Lacht Aaliyah terwijl ze voor een tafeltje gaat staan met allemaal foto's. Ik lach ook en knik. 'Jazeker,vier jaar oud,' Lach ik. 'Awhh,' En ze bekijkt alle foto's. 'Kom je?' Aaliyah knikt en volgt me naar de kelder. 'Je kan hier slapen,' Vertel ik terwijl ik een matras uit de hoek pak met een kussen en deken. 'Bedankt,' Ik glimlach en sta weer op. Stil kijk ik naar Aaliyah. Stiekem en snel gaan mijn ogen naar haar lippen. Niet doen Blake, ze heeft met Reece. Maar hij heeft Amy.. Nee Blake, gewoon niet doen. Maar ik kan me niet tegen houden. Ik druk mijn lippen op die van Aaliyah. Mijn hand leg ik in haar nek en ik duw Aaliyah zachtjes tegen de muur zodra ik voel dat ze erin mee gaat. Dit is zo fout Blake! Maar het voelt zo goed...